ارتباط برنامه ریزی درسی با نیاز های جامعه و بازار کار
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از اصول کلیدی برنامهریزی درسی در آموزش و پرورش ایران، توجه به نیازهای جامعه و بازار کار است. این اصل بر آن است که محتوای آموزشی و روشهای تدریس، نه تنها باید به انتقال دانش پایه محدود شوند، بلکه باید مهارتهایی را در دانشآموزان تقویت کنند که آنها را برای ورود به جامعه و بازار کار آماده کند.
این دیدگاه با درک اهمیت مهارتمحوری و کاربردی بودن آموزشها، سعی دارد نظام آموزشی را به سوی تربیت دانشآموزانی هدایت کند که بتوانند به عنوان نیروی انسانی مؤثر در جامعه فعالیت کنند و برای تحقق این هدف، برنامهریزی درسی به گونهای طراحی میشود که مهارتهای زندگی و کار در کنار دانش تئوری آموزش داده شوند.
در این راستا، دروس عملی مانند کار و فناوری در دورههای ابتدایی و متوسطه، و رشتههای فنیوحرفهای و کاردانش در متوسطه دوم، به دانشآموزان کمک میکنند تا مهارتهای کاربردی را بیاموزند. این مهارتها شامل کار با ابزارها و تجهیزات، برنامهنویسی، مدیریت مالی، و حتی کارهای دستی میشود.تا دانشآموزان تجربه حل مسئله و کار تیمی را کسب کنند.