روش های تربیت دینی کودکان

روش های تربیت دینی کودکان

انسان زندگی خود را در خانواده آغازمی‌کند و این نهاد، کارکردی بنیادی درتربیت و پرورش فرد دارد.از این روی یکی از دغدغه‌های والدین، تربیت دینی فرزندان می باشد .شکوفایی استعدادها و ارزش‌های والا، بر اساس تربیت است و انسان شدن و رسیدن به کمال نهایی، مرهون تعلیم و تربیت است و هدف از تعلیم و تربیت در اسلام هم شکوفایی استعدادها در جهت رشد انسان و تجلی عزت نفس در راه رسیدن به کمال و تبدیل شدن به انسان کامل دانسته شده است، به همین خاطر اگر بخواهیم خود و کودکانمان به انسان کامل تبدیل شوند، لازم است که آنها یه طور صحیح تربیت شوند.

ادامه نوشته

آیین نامه اجرایی مدارس(مصوب)

آیین نامه اجرایی مدارس

فصل اول-کلیات:

مقدمه:

بررسی‌های انجام‌شده در دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش در سال ۶۷، نشان داد که فقدان یک آیین‌نامه جامع برای اداره مطلوب مدارس و وجود ضوابط و مقررات متعدد، پراکنده و بعضاً غیرهمسو با مدرسه، مدیران مدارس را در اجرا با مشکلات و چالش‌هایی مواجه کرده است. این بررسی‌ها در راستای سیاست مدرسه محوری، منجر به تصویب آیین‌نامه اجرایی مدارس در جلسه ۶۵۲ شورای عالی آموزش و پرورش تاریخ ۲۰/۵/۱۳۷۹ شد.

با تصویب سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و گذشت ۲۰ سال از اجرای آیین‌نامه مذکور، ضرورت بازنگری در آیین‌نامه اجرایی مدارس و تدوین آیین‌نامه‌ای جامع و کامل برای اداره بهینه و با کیفیت مدارس منطبق با اسناد بالادستی برای پاسخگویی به تحولات محیطی، اقتضائات، شرایط و نیاز‌های حال و آینده دانش‌آموزان و جامعه، افزایش اختیارات تصمیم‌گیری مدرسه و زمینه‌سازی برای توسعه مشارکت بیشتر عوامل سهیم و مؤثر در مدرسه به ویژه خانواده‌ها (ظرفیت‌‌های درون مدرسه و محیط پیرامونی) احساس شد.

بر این اساس، دبیرخانه شورا با مشارکت کارشناسان ستادی، استانی و نمایندگانی از مدیران مدارس دوره‌های تحصیلی، نسبت به تدوین پیش‌نویس آیین‌نامه اجرایی مدارس اقدام کرد که پس از اعتباربخشی در چند مرحله و اخذ نظرات کارشناسی، در شورای عالی آموزش و پرورش مطرح و با تصویب کلیات آن، موضوع برای بررسی و تصویب به کمیسیون معین شورای عالی ارجاع شد.

این آیین‌نامه که به استناد بند ۸ سیاست‌های کلی ایجاد تحول در نظام آموزش و پرورش کشور، مفاد سند تحول بنیادین و وظایف و اختیارات شورای عالی آموزش و پرورش و با هدف ارتقای جایگاه مدرسه به عنوان کانون اصلی تعلیم و تربیت و محل کسب تجربیات یادگیری، به شرح زیر به تصویب رسید، به عنوان راهنمای عمل مدیران، بستر لازم را برای مشارکت مدیران، معلمان، دانش‌آموزان، خانواده‌ها و جامعه محلی در اداره بهینه مدرسه و ایفای وظایف و مأموریت‌های محوله برای تحقق اهداف دوره‌های تحصیلی، فراهم می‌آورد.

ادامه نوشته

درباره روش تدریس E5 توضیح میدهم : این روش معمولاً شامل پنج مرحله است:

1. **آماده‌سازی (Arousal)**: جلب توجه دانش‌آموزان و ایجاد انگیزه برای یادگیری.

2. **معرفی (Presentation)**: ارائه مطالب جدید به صورت واضح و جذاب.

3. **تمرین (Practice)**: فراهم کردن فرصت برای دانش‌آموزان تا مطالب را تمرین کنند و به کار ببرند.

4. **ارزیابی (Assessment)**: سنجش یادگیری دانش‌آموزان و بررسی درک آن‌ها از مطالب.

5. **توسعه (Application)**: کمک به دانش‌آموزان برای استفاده از آنچه یاد گرفته‌اند در موقعیت‌های واقعی.

! روش تدریس ۵A هم مانند هر روش دیگری محاسن و معایب خاص خود را دارد. بیایید نگاهی به آن‌ها بیندازیم:

### محاسن:

1. **ساختار واضح**: این روش دارای مراحل مشخصی است که به معلم کمک می‌کند تا تدریس را به صورت منظم و هدفمند پیش ببرد.

2. **جلب توجه**: مرحله آماده‌سازی به جلب توجه دانش‌آموزان کمک می‌کند و انگیزه آن‌ها را برای یادگیری افزایش می‌دهد.

3. **فرصت تمرین**: با فراهم کردن فرصت‌های تمرین، دانش‌آموزان می‌توانند مهارت‌های خود را تقویت کنند و به درک عمیق‌تری از مطالب برسند.

4. **ارزیابی مستمر**: ارزیابی در طول فرآیند یادگیری به معلم کمک می‌کند تا نقاط قوت و ضعف دانش‌آموزان را شناسایی کند.

5. **کاربرد عملی**: مرحله توسعه به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا آنچه را که یاد گرفته‌اند در زندگی واقعی به کار ببرند.

### معایب:

1. **زمان‌بر بودن**: اجرای کامل این روش ممکن است زمان‌بر باشد و در برخی موارد، معلمان نتوانند همه مراحل را به خوبی اجرا کنند.

2. **نیاز به منابع**: برای اجرای مؤثر این روش، ممکن است نیاز به منابع و مواد آموزشی متنوعی باشد که در دسترس نباشد.

3. **تنوع یادگیری**: همه دانش‌آموزان به یک شیوه یاد نمی‌گیرند و ممکن است برخی از آن‌ها به روش‌های دیگر نیاز داشته باشند.

4. **فشار بر معلم**: معلمان ممکن است تحت فشار باشند تا همه مراحل را به درستی اجرا کنند و این می‌تواند استرس‌زا باشد.

چرا برنامه ریزی میکنم اما به آن عمل نمیکنم؟

عمل نکردن به برنامه ها دلایل مختلفی دارد:۱-تعیین هدف غلط ۲-شیوه های اشتباه برنامه ریزی۳-داشتن پیش زمینه ی ذهن منفی. بررسی دلایل :۱-تعیین هدف غلط :هدف را درست انتخاب نکردن هر چند فرد سختکوش و پرتلاش باشد.۲-شیوه اشتباه برنامه ریزی : فردی که برنامه هایش را مکتوب نمیکند.مثلاً دانش آموزی عادت دارد شب ها قبل از خواب برنامه روز بعد را در ذهنش تنظیم کند.تا زمانی که برنامه هایش را روی کاغذ نیاورد متوجه کم و کاستی نمی شود.۳-پیش زمینه ذهن منفی :شاید بارها و بارها باامیدوشوق برنامه ریزی کرده اید و هر بار که پای عمل کردن به برنامه ها وسط آمده شکست خورده اید،و همین موضوع زمینه ذهنیت منفی را ایجاد میکند.

الگوی برنامه ریزی درسی غیر فنی (غیرتکنیکی)

الگوی غیر فنی:آن دسته از الگوهای برنامه ریزی درسی هستند که با تدارک پیشاپیش برنامه درسی مخالف بوده و هر گونه تصمیم گیری در این زمینه به عهده معلم واگذار میکنند.یعنی افرادی که به ذهنیت، شخصی بودن و اکتشافی بودن تاکید میکنند.

ویژگی های الگوی غیر فنی :۱-برنامه درسی پیشاپیش تنظیم نشده ،خطی نیست و تجویزی عمل نمی کند.۲-محتوا و مطالب موضوعی در فرآیند اجرای برنامه درسی مشخص می شوند.۳-برنامه درسی را باز می بینند.۴-تمرکز اصلی روی محتوای برنامه درسی نیست.۵-برنامه درسی به جای اینکه از قبل تهیه شود،از تعاملات معلم و دانش آموز به دست می آید.

روش تدریس علمی

روش تدریس علمی به مجموعه‌ای از تکنیک‌ها و استراتژی‌هایی اشاره دارد که برای آموزش مفاهیم علمی به دانش‌آموزان و دانشجویان استفاده می‌شود. این روش‌ها معمولاً شامل موارد زیر هستند:

1. **آزمایش و مشاهده**: استفاده از آزمایش‌های عملی و مشاهده‌های مستقیم برای درک بهتر مفاهیم علمی.

2. **بحث گروهی**: تشویق به بحث و تبادل نظر بین دانش‌آموزان برای درک عمیق‌تر موضوعات.

3. **استفاده از فناوری**: به کارگیری ابزارهای دیجیتال و نرم‌افزارهای آموزشی برای تسهیل یادگیری.

4. **حل مسئله**: تمرین حل مسائل علمی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مهارت‌های تحلیلی خود را تقویت کنند.

5. **یادگیری مبتنی بر پروژه**: انجام پروژه‌های علمی که به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تا مفاهیم را در عمل تجربه کنند.

این روش‌ها به یادگیری عمیق‌تر و ماندگارتر کمک می‌کنند.روش تدریس علمی مانند هر روش دیگری دارای محاسن و معایب خاص خود است. بیایید نگاهی به هر کدام بیندازیم:

### محاسن:

1. **یادگیری عمیق‌تر**: این روش به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مفاهیم را بهتر درک کنند و به یادگیری عمیق‌تری دست یابند.

2. **تقویت مهارت‌های تحلیلی**: حل مسائل و انجام آزمایش‌ها مهارت‌های تفکر انتقادی و تحلیلی را تقویت می‌کند.

3. **تشویق به کنجکاوی**: این روش دانش‌آموزان را به پرسشگری و کنجکاوی بیشتر تشویق می‌کند.

4. **یادگیری عملی**: تجربه‌های عملی و آزمایش‌ها به یادگیری کمک می‌کنند و مفاهیم را ملموس‌تر می‌سازند.

5. **کار گروهی**: تشویق به کار گروهی و بحث‌های گروهی، مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی را تقویت می‌کند.

### معایب:

1. **زمان‌بر بودن**: برخی از روش‌های علمی ممکن است زمان‌بر باشند و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق داشته باشند.

2. **نیاز به منابع**: انجام آزمایش‌ها و پروژه‌ها ممکن است نیاز به منابع و تجهیزات خاصی داشته باشد که همیشه در دسترس نیستند.

3. **تنوع در یادگیری**: همه دانش‌آموزان به یک شکل یاد نمی‌گیرند و ممکن است برخی از آن‌ها با این روش‌ها راحت نباشند.

4. **فشار بر معلمان**: معلمان ممکن است تحت فشار باشند تا به همه دانش‌آموزان توجه کنند و این می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

5. **امتحانات استاندارد**: در برخی سیستم‌های آموزشی، تمرکز بر امتحانات استاندارد ممکن است مانع از استفاده کامل از روش‌های علمی شود.

تأثیر کاربرد وسایل آزمایشی در یادگیری دانش‌آموزان

مقدمه
آموزش موفق نیازمند استفاده از روش‌ها و ابزارهایی است که دانش‌آموزان را به طور عملی و فعال در فرایند یادگیری درگیر کند. وسایل آزمایشی یکی از ابزارهای مؤثر در این زمینه هستند که می‌توانند مفاهیم پیچیده را به شکلی ملموس و جذاب برای دانش‌آموزان توضیح دهند. استفاده از این وسایل نه تنها به درک بهتر مطالب کمک می‌کند، بلکه علاقه و انگیزه دانش‌آموزان به یادگیری را افزایش می‌دهد.

1. تقویت یادگیری عملی و تجربی
وسایل آزمایشی امکان تجربه مستقیم را برای دانش‌آموزان فراهم می‌کنند. یادگیری از طریق مشاهده و انجام آزمایش‌ها، به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا ارتباط بهتری با مفاهیم برقرار کنند و درک عمیق‌تری از مطالب پیدا کنند.

2. افزایش جذابیت و انگیزه در یادگیری
کلاس‌هایی که از وسایل آزمایشی استفاده می‌کنند، محیطی پویا و جذاب ایجاد می‌کنند. دانش‌آموزان با دیدن و لمس کردن پدیده‌ها، بیشتر به یادگیری علاقه‌مند می‌شوند و تمایل بیشتری برای شرکت در فعالیت‌های آموزشی نشان می‌دهند.

3. توسعه مهارت‌های حل مسئله و تفکر انتقادی
آزمایش‌ها به دانش‌آموزان این فرصت را می‌دهند که در یک محیط کنترل‌شده به مشاهده، تحلیل و ارزیابی پدیده‌ها بپردازند. این فعالیت‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا مهارت‌های حل مسئله و تفکر انتقادی خود را توسعه دهند.

4. درک بهتر مفاهیم علمی و فنی
بسیاری از مفاهیم علمی و فنی ممکن است در حالت تئوری برای دانش‌آموزان پیچیده و انتزاعی باشند. وسایل آزمایشی این مفاهیم را به شکلی عینی و ملموس نشان می‌دهند و به یادگیری عمیق‌تر و پایدارتر کمک می‌کنند.

5. ایجاد تعامل بیشتر در کلاس
استفاده از وسایل آزمایشی، دانش‌آموزان را به مشارکت بیشتر در فرایند یادگیری تشویق می‌کند. این ابزارها باعث می‌شوند دانش‌آموزان فعال‌تر باشند و با طرح سؤالات، آزمایش و ارائه نتایج، تعامل بیشتری با معلم و هم‌کلاسی‌های خود داشته باشند.

6. تقویت حافظه و یادآوری مطالب
آزمایش‌ها به دلیل ماهیت تجربی خود، تأثیر بیشتری بر حافظه بلندمدت دارند. دانش‌آموزانی که مطالب را به صورت عملی یاد می‌گیرند، راحت‌تر آن‌ها را به یاد می‌آورند و در آزمون‌ها بهتر عمل می‌کنند.

نتیجه‌گیری
کاربرد وسایل آزمایشی در آموزش، به طور قابل توجهی کیفیت یادگیری را ارتقا می‌دهد. این ابزارها نه تنها مفاهیم علمی را ساده‌تر و جذاب‌تر می‌کنند، بلکه به دانش‌آموزان مهارت‌های عملی و تفکر انتقادی می‌آموزند. بنابراین، معلمان باید از وسایل آزمایشی به عنوان یک ابزار مؤثر برای بهبود یادگیری دانش‌آموزان استفاده کنند و محیطی پرنشاط و پویاتر در کلاس درس ایجاد کنند.

تأثیر ارزشیابی استاندارد بر یادگیری دانش‌آموزان
مقدمه
ارزشیابی یکی از ارکان اصلی فرایند یادگیری است که برای سنجش میزان پیشرفت دانش‌آموزان و ارزیابی کیفیت آموزش به کار می‌رود. ارزشیابی استاندارد، با استفاده از ابزارها و معیارهای مشخص و عادلانه، نقش مهمی در بهبود یادگیری ایفا می‌کند. این روش، اگر به درستی طراحی و اجرا شود، می‌تواند تأثیرات مثبت قابل توجهی بر یادگیری دانش‌آموزان داشته باشد.

1. ایجاد شفافیت در اهداف آموزشی
ارزشیابی استاندارد به معلمان کمک می‌کند تا اهداف آموزشی را به صورت شفاف برای دانش‌آموزان تعیین کنند. وقتی دانش‌آموزان بدانند که بر اساس چه معیارهایی ارزیابی می‌شوند، تلاش‌های خود را به سمت این اهداف هدایت می‌کنند. این امر موجب افزایش تمرکز و انسجام در یادگیری می‌شود.

2. تقویت انگیزه یادگیری
آزمون‌ها و ارزشیابی‌های استاندارد، اگر به صورت منصفانه طراحی شوند، می‌توانند انگیزه‌ای برای پیشرفت دانش‌آموزان ایجاد کنند. آگاهی از معیارهای دقیق ارزیابی، دانش‌آموزان را تشویق می‌کند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کرده و برای بهبود عملکرد خود تلاش کنند.

3. کاهش اضطراب و استرس
ارزشیابی‌های استاندارد، با ارائه ساختاری منظم و آشنا برای دانش‌آموزان، می‌توانند سطح استرس و اضطراب ناشی از آزمون‌ها را کاهش دهند. دانش‌آموزان وقتی بدانند که آزمون‌ها بر اساس معیارهای مشخصی طراحی شده‌اند و هیچ بی‌عدالتی در آن‌ها وجود ندارد، با آرامش بیشتری در فرایند ارزیابی شرکت می‌کنند.

4. ارتقای عدالت آموزشی
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ارزشیابی استاندارد، تأکید بر عدالت در سنجش است. این نوع ارزشیابی، با حذف سوگیری‌های فردی و استفاده از معیارهای عینی، اطمینان حاصل می‌کند که همه دانش‌آموزان به طور یکسان ارزیابی می‌شوند.

5. تقویت مهارت‌های مطالعه و برنامه‌ریزی
ارزشیابی استاندارد دانش‌آموزان را به سمت مطالعه منظم و هدفمند سوق می‌دهد. با دانستن معیارهای ارزیابی، آن‌ها می‌آموزند چگونه برنامه‌ریزی کنند و به شکلی سازمان‌یافته‌تر برای آزمون‌ها آماده شوند.

6. شناسایی نقاط قوت و ضعف آموزشی
این نوع ارزشیابی به معلمان و مدیران مدارس نیز کمک می‌کند تا نقاط ضعف و قوت سیستم آموزشی را شناسایی کنند. نتایج آزمون‌های استاندارد می‌توانند به عنوان بازخوردی برای بهبود روش‌های تدریس و طراحی بهتر برنامه‌های آموزشی عمل کنند.

چالش‌ها و نکات قابل توجه
با وجود مزایای زیاد، اجرای ارزشیابی استاندارد نیز چالش‌هایی دارد. برخی معتقدند این روش ممکن است خلاقیت و یادگیری عمیق را محدود کند و تمرکز دانش‌آموزان را به جای درک مفاهیم، بر کسب نمره معطوف کند. بنابراین، طراحی آزمون‌های استاندارد باید به گونه‌ای باشد که علاوه بر سنجش دانش، مهارت‌های تفکر انتقادی، حل مسئله، و خلاقیت را نیز ارزیابی کند.

نتیجه‌گیری
ارزشیابی استاندارد، اگر به صورت صحیح و اصولی انجام شود، می‌تواند ابزار قدرتمندی برای بهبود یادگیری دانش‌آموزان باشد. این روش نه تنها عدالت را در سنجش تضمین می‌کند، بلکه به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا نقاط ضعف خود را شناسایی کرده و برای پیشرفت تلاش کنند. برای بهره‌گیری حداکثری از مزایای این روش، ضروری است که معیارهای ارزیابی به دقت طراحی شوند و بر یادگیری عمیق و مهارت‌های کلیدی تمرکز داشته باشند.

نقش تشویق و تنبیه در تربیت کودکان

تشویق و تنبیه از ابزارهای مهم تربیتی هستند که والدین و مربیان برای شکل‌دهی به رفتار کودکان از آنها استفاده می‌کنند. هرچند این ابزارها در ظاهر ساده به نظر می‌رسند، اما اگر به‌درستی به‌کار گرفته نشوند، می‌توانند پیامدهای منفی داشته باشند. در این مقاله، به اهمیت، نحوه استفاده صحیح، و تاثیرات این دو روش می‌پردازیم.
تشویق: راهی برای تقویت رفتار مثبتتشویق، فرآیندی است که به کودک برای انجام یک رفتار مثبت، انگیزه می‌دهد. این روش می‌تواند به شکل کلامی (مثل تعریف و تحسین)، غیرکلامی (لبخند یا آغوش) یا مادی (هدیه) باشد.مزایا:
افزایش اعتماد به نفس کودکتقویت رفتارهای مثبت و مطلوبایجاد انگیزه برای یادگیری و پیشرفتنکات مهم در تشویق:
صداقت: تشویق باید واقعی و به رفتار خاص کودک مرتبط باشد. تحسین غیرواقعی ممکن است اعتماد کودک را از بین ببرد.تناسب: پاداش یا تشویق باید متناسب با رفتار باشد. برای مثال، دستیابی به یک هدف ساده نباید پاداشی بزرگ داشته باشد.تداوم: رفتار مثبت باید به‌طور مداوم تشویق شود تا به عادت تبدیل شود.تنبیه: راهی برای اصلاح رفتارهای نامطلوبتنبیه به معنای اعمال عواقب برای جلوگیری از تکرار یک رفتار نامطلوب است. این روش اگرچه می‌تواند مؤثر باشد، اما نیازمند دقت و توجه ویژه است.مزایا:
کمک به کودک برای درک پیامدهای رفتارهای اشتباهپیشگیری از تکرار رفتارهای ناپسندنکات مهم در تنبیه:
عدم استفاده از خشونت: تنبیه فیزیکی می‌تواند آثار منفی جدی بر روان کودک بگذارد و به کاهش اعتماد بین والدین و کودک منجر شود.عواقب منطقی: عواقب رفتار باید منطقی و مرتبط با آن باشند. برای مثال، اگر کودک اسباب‌بازی‌هایش را جمع نمی‌کند، برای مدتی از بازی با آن‌ها محروم شود.توضیح رفتار: قبل از تنبیه، باید دلیل اشتباه را به کودک توضیح داد تا او پیامد کارش را بهتر درک کند.تعادل میان تشویق و تنبیهبرای تربیت سالم، تعادل میان تشویق و تنبیه ضروری است. اگر تنها از تشویق استفاده شود، ممکن است کودک یاد نگیرد که مسئولیت رفتارهایش را بپذیرد. از سوی دیگر، تنبیه بیش از حد نیز می‌تواند منجر به ترس، اضطراب، و کاهش اعتماد به نفس کودک شود.
نتیجه‌گیریتشویق و تنبیه، اگر به شکل متعادل و درست به کار گرفته شوند، ابزارهای قدرتمندی برای تربیت کودکان هستند. والدین و مربیان باید رفتارهای مثبت را با تشویق تقویت کنند و در عین حال، با استفاده از تنبیه منطقی و توضیح مناسب، به کودک بیاموزند که هر عملی پیامدی دارد. کلید موفقیت در این مسیر، محبت، صبر، و توجه به نیازهای روانی و عاطفی کودک است.

روش فنون و تدریس

سلام و عرض ادب

روش و فنون تدریس بیشتر بر اساس خلاقیت فرادهنده شکل می گیرد که دانستن این فنون، به آسانی و سهولت تدریس کمک می کند، در تدریس 3 موضوع اصلی حائز اهمیت است: 1. تعامل بین فرادهنده و فراگیر 2. هدفی از قبل تعیین شده توسط فرادهنده 3. ایجاد محیطی برای یادگیری آسان

ارزشیابی تکوینی در نظام آموزشی

به نام خدا

مقدمه

تعریف کلی ارزشیابی :‌ ارزشیابی یک فرایند منظم و منسجم برای مشخص کردن میزان پیشرفت دانش آموزان در مسیر رسیدن به اهداف آموزش و پرورش است.

ارزشیابی برای سه گروه اهمیت ویژه‌ای دارد:

۱- معلمان

۲- دانش آموزان

۳- برنامه‌ریزان و کارشناسان آموزشی

انواع ارزشیابی:

پایانی یا تراکمی ( انتهای تدریس ) – تکوینی( حین تدریس )‌ – تشخیصی (‌ قبل از شروع تدریس )

اهمیت ارزشیابی تکوینی در نظام آموزشی :

• تعیین نقاط قوت و ضعف دانش آموزان در فرآیند یاددهی و یادگیری
• تقویت اعتماد به نفس دانش آموزان
• پرورش روحیه تحقیق و تفکر تلاش و ابتکار و خلاقیت دانش آموزان
• تشویق به استفاده از راهبردهای فعال یادگیری
• مطلع کردن دانش آموزان از سطح عملکرد مورد نیاز یا انتظارات
• بهبود و اصلاح فعالیت های آموزشی

• ابزارهای اساسی ارزشیابی تکوینی یا مستمر

۱- پرسش‌های تدریجی

۲- تکالیف درسی

۳- فعالیت‌های علمی و عملی خارج از مدرسه

• پرسش‌های تدریجی شامل:

الف) پرسش های شفاهی

ب) آزمون های کوچک و کوتاه‌مدت کوییز یا آزمونک

• پرسش‌های شفاهی:

بعضی از دروس مانند متون فارسی و قرآن را نمی توان جز از روش شفاهی مورد ارزشیابی قرار داد در این روش معلم با اصلاح اشتباهات دانش آموز می تواند اشکالات بسیاری از آنها را رفع نماید.

• آزمونک :

شیوه اجرای کار با توجه به ذوق و هنر معلمان متفاوت می‌باشد معلم در یک کاغذ کوچک یک یا دو سوال مهم را که اهداف اصلی درس را در بردارد طرح کرده و در مدت زمان مشخص به آنها پاسخ می دهد مهمترین حسن این آزمون روش تسهیل در بررسی پاسخ ها است.

درس پژوهی

به نام خدا

💠 درس_پژوهی چیست ؟

درس_پژوهی رویکردی برای توسعه ی دانش حرفه ای معلمان است ، که از درون مدارس ابتدایی ژاپن مطرح و توسعه یافته است. در این رویکرد ، معلمان با حضور در گروه های کوچک با تشریک مساعی و با شرکت در جلسات هم اندیشی پیرامون اهداف و محتوای دروس ، به یک برنامه ی مقدماتی برای تدریس دست می یابند ، سپس با مشاهده ی اجرای برنامه و نقد آن ، فرصتی برای رشد حرفه ای خود مهیا می سازند. معلمان از طریق درس پژوهی ، یاد می گیرند که چگونه از یکدیگر بیاموزند و در تجارب آموزشی و تربیتی یکدیگر سهیم شوند. آنها بدین ترتیب می توانند با بازاندیشی در رفتارهای آموزشی خود ، راه های بهتری برای تدریس بیابند و به تولید دانش حرفه ای بپردازند .

✅ شباهت ها و تفاوت های درس پژوهی و اقدام پژوهی

🔍شباهت ها:

1- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی) به توسعه و پرورش حرفه‌ای كمك می كند.

2- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی) مشاركتی است.

3- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی) گروهی (تیمی) است ( تاكید بر كار جمعی).

4- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی) چرخه‌ای ( گردشی) است.

5- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی) توسط معلم شروع می شود.

6- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی)، پژوهشی است با سئوال و مسأله‌ای شروع می شود.

7- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی) به ترویج و گسترش علم كمك می كند.

8- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی) ، معلم تازه كار و با سابقه را در كنار هم برای هم آموزی و از دگرآموزی دعوت می كند.

9- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی) نیازمند نقادی فعال و متفكرانه است ( تفكر انتقادی ).

10-هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی)، زمان و نتیجه (هر دو ) مهم است.

11- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی)، تمركز در مسایل واقعی مدرسه و كلاس است.

12- هر دو (درس پژوهی و اقدام پژوهی)، كاربرد یافته و نتایج در عمل به كار گرفته می‌شود.

🔍تفاوت ها:

ـ درس پژوهی نقطه عزیمت عمل است

ـ هدف درس پژوهی، پرورش حرفه‌ای معلم است

ـ ماهیت درس پژوهی بازاندیشی (تفكر ) است

ـ بهسازی كلاس درس

ـ فقط در كلاس و مدرسه قابل اجرا است

ـ بیشتر ارگانیك‌ و كمتر سیستماتیك است

ـ خیلی جزیی و محدود است

ـ گروهی (تیمی ) است

ـ یا طرح درس و راهنمایی ‌عمل‌ خاصی است

ـ تاكید بر غنی سازی فرآیند آموزش و یادگیری است

ـ برنامه درسی مورد توجه است

ـ مبتنی بر برنامه درسی است

ـ هدف اساسی یادگیری معلم است

اقدام پژوهی

به نام خدا

اقدام‌_پژوهي چيست؟

اقدام پژوهی به معنی پژوهش در عمل است.پژوهش در عمل نوعی از مطالعه و بررسی است که افراد برای تغییر وضعیت نامطلوب و رسیدن به وضعیت نسبتا مطلوب و در نهایت بهسازی کارها در محیط شغلیشان بکار می برند.

🔸مراحل پژوهش در عمل:

ـ قرار گرفتن در شرایط غیر قابل انتظار و مبهم (در گیر شدن با مسأله)

ـ اقدام در جهت شناسایی مسأله(جمع آوری اطلاعات پیرامون مسأله و علل احتمالی آن)

ـ تشخیص راه حل های احتمالی و برنامه ریزی برای اجراء ؛اجرای هریک از راه حل های احتمالی(اقدام برای رفع مشکل)

ـ مشاهده وثبت اطلاعات (گرد آوری اطلاعات)

ـ تجزیه و تحلیل داده ها بررسی نتایج وتشخیص دقیق تر و شفاف تر مسأله در صورت حل نشدن آن

ـ تشخیص راه حل های جدید و شفاف تر و برنامه ریزی برای اجراء این راه حل ها (شروع سیکل جدید)این سیکل انقدر ارامه می یابد تا دقیقا منجر به شناسایی و حل مسأله شود. ریز اقدامات انجام شده در هر مرحله باید دقیقا برای تکمیل اطلاعات خود بهره‌گیری از آن ونقد و بررسی همکاران گزارش شود.

🔸مراحل تهیه طرح اقدام پژوهی:

1.تنظیم موضوع

2.مقدمه و بیان مسأله

3.تعریف و تبیین واژه ها برای تفهیم بهتر 4.مسأله

5.اجرای برنامه

6.نتیجه گیری

7.بیان محدودیت ها و مشکلات

8.پیشنهادات

9.فهرست منابع

🔸زمینه های اقدام پژوهی در آموزش و پرورش:

چگونگی تدریس یک مفهوم علمی یا موضوع درسی

کیفیت تولید و نحوه استفاده و بکار گیری وسیله های آموزشی جهت انتقال مفهوم یا موضوع خاص

ناهنجاریهای رفتاری

بهبود شرایط اداری و فعالیت های اجرایی

شیوه های ارزشیابی و امتحانات

روش های اداره مدرسه و محیط های آموزشی

🔴اقدام پژوهی

ـ اقدام پژوهی عزیمت تئوری و عمل

ـ هدف اقدام پژوهی، انجام پژوهش در حین عمل

ـ ماهیت اقدام پژوهی تفسیر داده ها

ـ بهسازی فرآیند آموزش و نتیجه بهتر

ـ در‌ همه‌جا، هر سازمانی قابل اجرا است

ـ بیشتر سیستماتیك است

ـ گسترده است

ـ فردی هم می‌شود اجرا شود

ـ راهنمایی عمل خاصی ندارد

ـ شناخت مسأله و بهسازی عمل در مدرسه و سازمان‌های مختلف مورد توجه است

ـ شناخت مسأله و كاربرد یافته در محل كار، مورد توجه است

ـ اقدام پژوهی به برنامه درسی، كاری ندارد

ـ هدف ‌عمده‌ شناسایی و حل كاربرد‌ آن در عمل است.

مراحل نوشتن طرح درس

انواع روش های تدریس

روش های تدریس متنوع هستند. در فایل زیر به اختصار روش های تدریس توضیح داده شدند.

سلام

روش و فنون تدریس بیشتر بر اساس خلاقیت فرادهنده شکل می گیرد که دانستن این فنون، به آسانی و سهولت تدریس کمک می کند، در تدریس 3 موضوع اصلی حائز اهمیت است: 1. تعامل بین فرادهنده و فراگیر 2. هدفی از قبل تعیین شده توسط فرادهنده 3. ایجاد محیطی برای یادگیری آسان

ارزشیابی آغازین

ارزشیابی آغازین

منظور از ارزشیابی آغازین یا سنجش آغازین آن نوع ارزشیابی یا سنجشی است که در آغاز درس و پیش از شروع فعالیتهای آموزشی معلم و کوششهای یادگیری دانش آموزان اجرا می شود.

این نوع ارزشیابی به دو منظور و در پاسخ به پرسشهای زیر مورد استفاده قرار می گیرد:

۱. آیا یادگیرندگان بر دانش ها و مهارت های پیش نیاز درس تازه از قبل تسلط یافته اند؟

۲. یادگیرندگان چه مقدار از هدف ها و محتوای درس تازه را از قبل یاد گرفته اند؟

ادامه نوشته

روش و فنون تدریس بیشتر بر اساس خلاقیت فرادهنده شکل می گیرد که دانستن این فنون، به آسانی و سهولت تدریس کمک می کند، در تدریس 3 موضوع اصلی حائز اهمیت است: 1. تعامل بین فرادهنده و فراگیر 2. هدفی از قبل تعیین شده توسط فرادهنده 3. ایجاد محیطی برای یادگیری آسان

ادامه نوشته