تاثیر ارزشیابی تکوینی بر یادگیری و پیشرفت دانش آموزان

چکیده مطالب

ارزشیابی تکوینی یکی از ابزارهای کلیدی در فرآیند آموزشی است که به معلمان و دانش‌آموزان کمک می‌کند تا نقاط قوت و ضعف یادگیری را شناسایی کنند. این مقاله به بررسی تأثیر ارزشیابی تکوینی بر یادگیری و پیشرفت دانش‌آموزان می‌پردازد و نتایج تحقیقات مختلف را در این زمینه تحلیل می‌کند.

مقدمه

در دهه‌های اخیر، رویکردهای نوین آموزشی به تدریج جایگزین روش‌های سنتی شده‌اند. یکی از این رویکردها، ارزشیابی تکوینی است که به صورت مداوم و در طول فرآیند یادگیری انجام می‌شود. هدف این نوع ارزشیابی، شناسایی نیازها و مشکلات یادگیری دانش‌آموزان و ارائه بازخورد مناسب به آنهاست.

مفهوم ارزشیابی تکوینی

ارزشیابی تکوینی به معنای جمع‌آوری اطلاعات در مورد یادگیری دانش‌آموزان در طول دوره آموزشی است. این نوع ارزشیابی معمولاً شامل آزمون‌ها، پروژه‌ها، فعالیت‌های کلاسی و نظرسنجی‌ها می‌شود. ویژگی بارز آن، تمرکز بر فرایند یادگیری به جای نتیجه نهایی است.

تأثیرات مثبت ارزشیابی تکوینی

1. شناسایی نقاط قوت و ضعف: ارزشیابی تکوینی به معلمان این امکان را می‌دهد که نقاط قوت و ضعف دانش‌آموزان را شناسایی کنند و برنامه‌های آموزشی خود را متناسب با نیازهای آنان تنظیم کنند.

2. افزایش انگیزه: با ارائه بازخورد مستمر و مثبت، دانش‌آموزان انگیزه بیشتری برای یادگیری پیدا می‌کنند و احساس موفقیت بیشتری خواهند داشت.

3. توسعه مهارت‌های خودارزیابی: دانش‌آموزان با دریافت بازخورد مداوم می‌توانند مهارت‌های خودارزیابی را توسعه دهند و مسئولیت بیشتری نسبت به یادگیری خود بپذیرند.

4. بهبود عملکرد تحصیلی: تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده از ارزشیابی تکوینی منجر به بهبود عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان می‌شود. این بهبود ناشی از بازخورد مستمر و اصلاح روش‌های یادگیری است.

چالش‌ها و محدودیت‌ها

با وجود مزایای ارزشیابی تکوینی، چالش‌هایی نیز وجود دارد:

• زمان‌بر بودن: جمع‌آوری و تحلیل اطلاعات برای ارزشیابی تکوینی ممکن است زمان‌بر باشد.

• نیاز به آموزش معلمان: معلمان باید در استفاده مؤثر از روش‌های ارزشیابی تکوینی آموزش ببینند.

نتیجه‌گیری

ارزشیابی تکوینی ابزاری مؤثر در فرآیند یادگیری است که می‌تواند تأثیرات مثبت زیادی بر پیشرفت دانش‌آموزان داشته باشد. با این حال، برای بهره‌برداری کامل از این روش، نیاز به آموزش معلمان و برنامه‌ریزی مناسب وجود دارد.

انواع ارزشیابی کیفی و روش های اجرای انها

*مقدمه*

در نظام‌های آموزشی مدرن، ارزشیابی تنها به معنای نمره‌دادن نیست، بلکه ابزاری برای شناخت پیشرفت یادگیرندگان، بهبود فرآیند آموزش و ارتقای کیفیت یادگیری به شمار می‌رود. ارزشیابی کیفی یکی از رویکردهای نوین و انسانی در سنجش عملکرد دانش‌آموزان است که به جای تمرکز بر نتیجه، به فرآیند یادگیری و پیشرفت فردی توجه دارد.

*تعریف ارزشیابی کیفی*

ارزشیابی کیفی نوعی ارزشیابی توصیفی و غیرعددی است که بر اساس مشاهده، تحلیل، و داوری معلم درباره‌ی عملکرد و رفتار یادگیرنده صورت می‌گیرد. هدف آن تشویق به یادگیری عمیق، ایجاد انگیزه در دانش‌آموز و تقویت مهارت‌های خودارزیابی است.

ادامه نوشته

ارزشیابی دانش آموزان

🎒 ارزشیابی در دبستان؛ فراتر از امتحان و نمره

وقتی صحبت از ارزشیابی در مدرسه می‌شود، خیلی‌ها ذهنشان به سمت امتحان و نمره می‌رود. اما در دوره‌ی دبستان، ارزشیابی معنایی بسیار فراتر از این دارد.

ادامه نوشته

ویژگی های یک طرح درس خوب

هر طرح درس اجرا شده در مدارس باید دارای ویژگی هایی باشد که بر تاثیر آن جهت یادگیری بهتر بیفزاید که در ادامه به ذکر چند نمونه از آن ها می پردازیم.

ادامه نوشته

ارزشیابی کیفی توصیفی و رویکرد نوین

عنوان: ارزشیابی کیفی توصیفی؛ رویکردی نوین در ارزشیابی پیشرفت تحصیلی

چکیده:

ارزشیابی کیفی توصیفی یکی از شیوه‌های نوین ارزشیابی تحصیلی است که در دهه‌های اخیر به‌عنوان جایگزینی برای آزمون‌های کمی و نمره‌محور، مورد توجه قرار گرفته است. این نوع ارزشیابی با تأکید بر فرآیند یادگیری، نه‌تنها به نتایج آموزشی، بلکه به شیوه‌های کسب آن نیز توجه دارد و بر رشد همه‌جانبه‌ی فراگیران تأکید می‌کند.

مقدمه:

در نظام‌های آموزشی سنتی، ارزیابی معمولاً بر اساس نمره‌دهی کمی و آزمون‌های پایان‌دوره انجام می‌شود. این رویکرد، بیشتر بر حفظ‌کردن مطالب و نتایج نهایی تأکید دارد و توجه چندانی به فرآیند یادگیری، خلاقیت، و تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان ندارد. ارزشیابی کیفی توصیفی، تلاشی برای اصلاح این وضعیت است.

تعریف ارزشیابی کیفی توصیفی:

ارزشیابی کیفی توصیفی، نوعی از ارزشیابی تکوینی است که هدف آن، شناخت عمیق‌تر عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان از طریق مشاهده، تحلیل فعالیت‌ها، بررسی پوشه‌کار، بازخورد معلم و مشارکت والدین است. در این نوع ارزشیابی، نمره‌دهی حذف شده و جای آن را گزارش‌های توصیفی، پیشنهادهای اصلاحی، و بازخوردهای سازنده گرفته است.

اهداف ارزشیابی کیفی توصیفی:

ارتقای یادگیری از طریق بازخورد هدفمند

تقویت انگیزه‌های درونی دانش‌آموز

توجه به تفاوت‌های فردی

تمرکز بر رشد فرآیندی، نه فقط نتایج

مشارکت فعال والدین و دانش‌آموز در فرآیند یادگیری

روش‌ها و ابزارها:

پوشه‌کار (Portfolio)

مصاحبه با دانش‌آموز

مشاهده‌های مستمر در کلاس

آزمون‌های عملکردی

خودارزیابی و هم‌ارزیابی

مزایا:

افزایش خودباوری و اعتماد به‌نفس در دانش‌آموز

کاهش اضطراب امتحان

ایجاد محیط یادگیری مشارکتی و خلاق

فراهم‌کردن زمینه برای یادگیری عمیق‌تر

چالش‌ها:

زمان‌بر بودن برای معلمان

نیاز به آموزش و توانمندسازی معلمان

دشواری در استانداردسازی نتایج

انتظارات نادرست والدین از نمره‌محوری

نتیجه‌گیری:

ارزشیابی کیفی توصیفی، با تمرکز بر فرآیند یادگیری، گامی مهم در راستای بهبود کیفیت آموزش و پرورش است. هرچند اجرای آن با چالش‌هایی همراه است، اما با آموزش معلمان، آگاه‌سازی والدین و فراهم‌سازی زیرساخت‌های مناسب، می‌توان به تحقق اهداف این نوع ارزشیابی امیدوار بود.

اصول و برنامه ریزی درسی ایران و ارتباط آن با توسعه یافتگی کشور

برای اینکه اصول برنامه‌ریزی درسی در ایران بتواند مسیر توسعه‌یافتگی کشور را هموار کند، باید بر پایه نیازهای جامعه، ارزش‌های ملی و اهداف جهانی طراحی شود. این اصول باید دربرگیرنده پارامترهایی باشند که به تربیت شهروندانی آگاه، خلاق و توانمند در مواجهه با چالش‌های قرن 21 کمک کنند.

پارامترهای کلیدی اصول برنامه‌ریزی درسی در ایران

1. هماهنگی با نیازهای ملی و جهانی

بررسی نیازهای جامعه ایران: برنامه‌ریزی درسی باید مبتنی بر نیازهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست‌محیطی ایران باشد. مثلاً توجه به کشاورزی پایدار، اقتصاد دیجیتال و فناوری‌های نوین.

مطابقت با استانداردهای بین‌المللی: برنامه‌های درسی باید شامل مهارت‌هایی باشند که دانش‌آموزان را برای رقابت در بازار کار جهانی آماده کنند، مانند تسلط به زبان‌های خارجی و سواد دیجیتال.

2. توجه به پرورش مهارت‌های قرن 21

تفکر انتقادی و خلاقیت: آموزش باید دانش‌آموزان را قادر سازد تا مسائل را از زوایای مختلف تحلیل کنند و راه‌حل‌های خلاقانه ارائه دهند.

سواد اطلاعاتی و فناوری: توانایی جستجو، تحلیل و استفاده از اطلاعات در کنار تسلط بر ابزارهای فناوری ضروری است.

مهارت‌های ارتباطی و همکاری: تربیت دانش‌آموزانی که بتوانند به‌طور مؤثر در گروه‌ها و تیم‌های بین‌فرهنگی کار کنند.

3. توجه به عدالت آموزشی و شمولیت

دسترسی برابر برای همه مناطق کشور: برنامه‌ریزی درسی باید به گونه‌ای طراحی شود که همه دانش‌آموزان، چه در مناطق شهری و چه در مناطق روستایی و محروم، فرصت آموزش باکیفیت داشته باشند.

توجه به تنوع فرهنگی و قومی: استفاده از محتوای آموزشی متناسب با تنوع فرهنگی ایران به ارتقای هویت ملی و انسجام اجتماعی کمک می‌کند.

4. تقویت مهارت‌های زندگی و مدیریت فردی

آموزش خودآگاهی و تصمیم‌گیری: برنامه‌های درسی باید شامل آموزش مهارت‌های زندگی مانند کنترل استرس، حل مسئله، و برنامه‌ریزی فردی باشد.

سواد مالی و اقتصادی: آشنایی دانش‌آموزان با اصول مدیریت منابع مالی، سرمایه‌گذاری و کارآفرینی برای تربیت نسل‌هایی اقتصادی‌تر ضروری است.

5. انعطاف‌پذیری و به‌روزرسانی مداوم

انعطاف در محتوا و روش تدریس: برنامه‌ریزی درسی باید امکان تطبیق با تغییرات سریع فناوری، نیازهای بازار کار و تحولات اجتماعی را داشته باشد.

بازنگری مداوم: محتوای آموزشی باید به‌طور منظم مورد بازبینی قرار گیرد تا از به‌روز بودن و کارآمدی آن اطمینان حاصل شود.

6. تربیت شهروند جهانی با هویت ملی

آموزش ارزش‌های انسانی: برنامه‌ها باید شهروندانی مسئول و متعهد به حفظ حقوق بشر، محیط‌زیست و عدالت اجتماعی تربیت کنند.

تقویت هویت ملی و فرهنگی: در کنار آموزش مهارت‌های جهانی، باید به تقویت زبان فارسی، تاریخ ایران و فرهنگ بومی توجه شود.

7. توجه به پژوهش و یادگیری فعال

آموزش پژوهش‌محور: برنامه‌های درسی باید دانش‌آموزان را تشویق کنند که به جای حفظ‌کردن مطالب، به‌دنبال تحقیق و کشف باشند.

یادگیری مبتنی بر پروژه و مسئله: با استفاده از پروژه‌های عملی و حل مسائل واقعی، دانش‌آموزان برای زندگی و کار در دنیای واقعی آماده می‌شوند.

8. توجه به معلمان به‌عنوان محور تحول

آموزش معلمان متخصص: تربیت معلمانی که توانایی اجرای برنامه‌های نوین درسی را داشته باشند.

پشتیبانی مداوم از معلمان: برگزاری کارگاه‌ها و دوره‌های بازآموزی برای ارتقای سطح دانش و مهارت آنها.

9. توسعه سواد زیست‌محیطی و پایداری

آموزش مفاهیم توسعه پایدار: دانش‌آموزان باید اهمیت حفاظت از محیط‌زیست و مصرف بهینه منابع را بیاموزند.

توجه به تغییرات اقلیمی: گنجاندن آموزش درباره تغییرات آب‌وهوایی و راه‌حل‌های مقابله با آن.

10. ارزیابی و سنجش پیشرفت تحصیلی نوین

تغییر روش‌های ارزشیابی: از آزمون‌های حفظی به ارزشیابی‌های عملکردی، مانند ارائه پروژه‌ها و آزمون‌های خلاقانه حرکت شود.

ارزیابی مستمر و فردی‌سازی آموزش: هر دانش‌آموز بر اساس پیشرفت فردی و نقاط قوت و ضعف خود مورد ارزیابی قرار گیرد.

نتیجه‌گیری

اصول برنامه‌ریزی درسی در ایران باید فراتر از انتقال دانش صرف باشد و بر پرورش مهارت‌های لازم برای زندگی، کار و مشارکت در جامعه مدرن تمرکز کند. این اصول باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که علاوه بر رشد فردی و اجتماعی، به توسعه پایدار و جایگاه ایران در عرصه جهانی کمک کنند.

ایجاد یک نظام آموزشی تحول‌گرا مستلزم همکاری نزدیک سیاست‌گذاران، معلمان، والدین و متخصصان آموزشی است. با اصلاح این اصول و اجرای صحیح آنها، ایران می‌تواند به سوی یک جامعه پیشرفته و توسعه‌یافته حرکت کند.

اصول و برنامه ریزی درسی

نویسنده :پیمان مهتابی

گروه ۲۱ آموزش ابتدایی فرهنگیان امام صادق(ع) بهبهان

ارزشیابی آغازین

ارزشیابی آغازین یکی از انواع ارزشیابی‌های آموزشی است که در ابتدای فرآیند یادگیری یا شروع یک دوره آموزشی انجام می‌شود. هدف اصلی این نوع ارزشیابی، بررسی میزان آمادگی دانش‌آموزان برای یادگیری مطالب جدید است. در ادامه به اهداف، روش‌ها و تأثیرات ارزشیابی آغازین می‌پردازیم:

ادامه نوشته

ارزشیابی

ارزشیابی یکی از ابزارهای اساسی در فرآیند آموزش و یادگیری است که به بررسی و سنجش میزان تحقق اهداف آموزشی کمک می‌کند. ارزشیابی به انواع مختلفی تقسیم می‌شود که هر کدام اهداف خاصی دارند. در ادامه انواع ارزشیابی و اهداف آن‌ها آورده شده است:

ادامه نوشته

رفتار ورودی

تعریف رفتار ورودی:

به طور کلی هدفها را به سه دسته هدفهای نهایی و هدفهای بین راه و هدفهای ورودی تقسیم کردیم که در این فصل هدفهای ورودی را معرفی میکنیم. هدف های ورودی یا رفتار ورودی با آمادگی فرد برای یادگیری هدف های آموزشی اشاره میکند یعنی انچه که یادگیرنده قبلا آموخته و برای یادگیری پیش نیاز محسوب می شود.همچنین کلیه ی تجربه های مثبت و منفی یادگیرنده که بر یادگیری مطلب جدید موثرند رفتار ورودی می نامند .

ادامه نوشته

انواع ارزشیابی

دانشجو : امیرحسین کمایی
انواع ارزشیابی
1. ارزشیابی تشخیصی [Diagnosis Evaluation]
ارزشیابی تشخیصی جهت آگاهی یافتن از رفتار ورودی دانش آموزان و اطلاعات قبلی آنان استفاده می شود تا کمبودهای یادگیری آنها را تشخیص دهد. با این ارزشیابی می توان اولین گام آموزش را تعیین نمود.

2. ارزشیابی تکوینی یا مرحله ای [Formative Evaluation]
هدف این ارزشیابی اطلاع از نحوه یادگیری دانش آموزان به منظور تعیین نقاط قوت و ضعف و یادگیری آنان و تشخیص مشکلات روش آموزش معلم در رابطه با هدف های آموزشی معین و مشخص است. علت نامگذاری این ارزشیابی آن است که این ارزشیابی در زمانی اجرا می شود که یادگیری هنوز در حال تکوین و شکل گیری است. با استفاده از این ارزشیابی، معلم می تواند در زمانی که یادگیری هنوز در جریان است و امکان رفع مشکلات یادگیری دانش آموزان و برطرف کردن نواقص روش آموزش آنان میسر است، به انجام چنین کاری اقدام کند. معلم همواره در جریان آموزش و تدریس باید از خود بپرسد آیا کارها به خوبی پیش می روند؟ آیا دانش آموزان هدف هایی را که در نهایت به هدف های اصلی و نهایی درس می انجامد یاد می گیرند؟

3. ارزشیابی تراکمی یا نهایی [Summative Evaluation]
ارزشیابی تراکمی، ویژه عملکردها یا هدف های نهایی است. این نوع ارزشیابی، برای پاسخ دادن به این پرسش به کار می روند؛ «آیا دانش آموزان به هدف های نهایی پیش بینی شده نائل آمده اند؟». با استفاده از این ارزشیابی، می توان یادگیری های متراکم دانش آموزان را در طی دوره آموزشی، اندازه گیری کرد. (سیف، 1379).
همچنین نتایج این ارزشیابی، منابع معتبری برای قضاوت درباره اثر بخشی کار معلم و میزان توفیق او در پیاده کردن مراحل مختلف طرح آموزشی او هستند. آزمون هایی که برای این ارزشیابی استفاده می شود نمونه کاملی از محتوای درس و هدف های آموزشی را در بر می گیرند.

هدف آزمون های تراکمی تضمین آموخته های کلی دانش آموزان در پایان دوره آموزشی است. بنابراین، بهتر است معلمان پس از انجام هر آزمون و انجام تکالیف یادگیری از سوی یادگیرندگان به ارزشیابی آنها بپردازند و نظرات اصلحی و سازنده خود را به صورت کتبی و شفاهی به اطلاع آنان برسانند. بازخورد دادن به یادگیرندگان به طور مرتب بر بهبود روش های یادگیری آنان تأثیر بسزایی دارد.
دانشجو : امیرحسین کمایی

بررسی روش های ارزشیابی در مدارس ایران و مقایسه آن با نظام اموزشی مجارستان

بررسی روش‌های ارزشیابی در مدارس ایران و مقایسه با نظام آموزشی مجارستان

مقدمه

ارزشیابی تحصیلی یکی از مهم‌ترین ابزارهای سنجش کیفیت یادگیری دانش‌آموزان است. روش‌های ارزشیابی نه‌تنها بر عملکرد تحصیلی تأثیر دارند، بلکه می‌توانند نگرش دانش‌آموزان نسبت به یادگیری را شکل دهند. در ایران، سیستم ارزشیابی به‌طور عمده بر اساس نمره‌دهی و آزمون‌های کتبی استوار است، درحالی‌که در کشورهای پیشرفته‌ای مانند مجارستان، روش‌های متنوع و نوینی برای سنجش یادگیری به کار گرفته می‌شود. این مقاله به بررسی نظام ارزشیابی در مدارس ایران و مقایسه آن با مجارستان می‌پردازد و نقاط قوت و ضعف هر دو سیستم را تحلیل می‌کند.

روش ارزشیابی در مدارس ایران

1. تمرکز بر آزمون‌های کتبی و نمره‌دهی

بیشتر مدارس ایران از آزمون‌های کتبی و شفاهی برای سنجش دانش‌آموزان استفاده می‌کنند.

نمرات معمولاً معیار اصلی برای ارزیابی پیشرفت تحصیلی هستند.

2. مبتنی بر حافظه‌محوری

بسیاری از آزمون‌ها بر یادگیری حفظی تأکید دارند، در حالی که مهارت‌های خلاقیت، تفکر انتقادی، و حل مسئله کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

3. ارزشیابی مستمر

در مقاطع ابتدایی، ارزشیابی توصیفی به‌جای نمره‌دهی استفاده می‌شود، اما در مقاطع بالاتر مجدداً سیستم نمره‌دهی غالب می‌شود.

4. استرس زیاد بر دانش‌آموزان

آزمون‌های متعدد و تمرکز بر نمره باعث ایجاد فشار روانی قابل‌توجهی بر دانش‌آموزان می‌شود، به‌ویژه در دوره متوسطه دوم و در آزمون کنکور.

5. کمبود روش‌های ارزیابی مهارت‌های عملی و اجتماعی

روش‌های ارزیابی عمدتاً به مهارت‌های تئوری محدود هستند و توانایی‌های عملی، خلاقیت و همکاری تیمی کمتر سنجیده می‌شوند.

روش ارزشیابی در مدارس مجارستان

1. ترکیب ارزشیابی کمی و کیفی

در مدارس مجارستان از ترکیبی از نمرات و گزارش‌های کیفی برای ارزشیابی استفاده می‌شود.

این روش‌ها تأکید بیشتری بر توصیف فرآیند یادگیری دانش‌آموز دارند.

2. ارزشیابی مهارت‌های چندگانه

علاوه بر دانش تئوری، مهارت‌هایی مانند حل مسئله، تفکر خلاق، مهارت‌های بین‌فردی و کاربرد دانش در زندگی واقعی مورد سنجش قرار می‌گیرند.

3. تمرکز بر یادگیری بلندمدت

آزمون‌ها و فعالیت‌های آموزشی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به جای حفظیات، دانش‌آموزان را به درک عمیق و کاربرد دانش تشویق کنند.

4. ارزشیابی فردمحور و انعطاف‌پذیر

سیستم ارزیابی به گونه‌ای است که نقاط قوت و ضعف هر دانش‌آموز شناسایی شده و بازخورد شخصی به آن‌ها ارائه می‌شود.

5. استفاده از پروژه‌ها و فعالیت‌های عملی

پروژه‌های گروهی، ارائه‌های کلاسی، و آزمون‌های عملی بخش مهمی از ارزیابی‌ها را تشکیل می‌دهند.

6. کمک به توسعه مهارت‌های زندگی

برنامه‌های ارزشیابی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که دانش‌آموزان را برای مواجهه با چالش‌های زندگی واقعی آماده کنند.

(مقایسه روش‌های ارزشیابی در ایران و مجارستان)

نقاط قوت و ضعف نظام ارزشیابی ایران و مجارستان

ایران

نقاط قوت:

سیستم ارزشیابی توصیفی در مقطع ابتدایی، که به کاهش فشار روانی کمک می‌کند.

تلاش برای پایش عملکرد دانش‌آموزان به‌صورت منظم و هدفمند.

نقاط ضعف:

تمرکز بیش‌ازحد بر نمره و آزمون‌های کتبی.

عدم تناسب روش‌های ارزشیابی با مهارت‌های واقعی مورد نیاز در زندگی.

مجارستان

نقاط قوت:

توجه به مهارت‌های چندگانه و استفاده از روش‌های متنوع.

کاهش استرس دانش‌آموزان و افزایش مشارکت آن‌ها در فرآیند یادگیری.

نقاط ضعف:

نیاز به آموزش مداوم معلمان برای اجرای صحیح روش‌های ارزشیابی نوین.

پیچیدگی در طراحی و اجرای روش‌های متنوع ارزشیابی.

پیشنهادهایی برای بهبود نظام ارزشیابی در ایران

1. ترکیب روش‌های کمی و کیفی

استفاده از گزارش‌های توصیفی و ارزشیابی‌های پروژه‌محور در کنار نمره‌دهی می‌تواند بازخورد دقیق‌تری ارائه دهد.

2. توجه به مهارت‌های عملی و اجتماعی

افزودن فعالیت‌های عملی، پروژه‌های گروهی و آزمون‌های شبیه‌سازی زندگی واقعی به فرآیند ارزشیابی.

3. تمرکز بر یادگیری عمیق و پایدار

کاهش تأکید بر حفظیات و طراحی آزمون‌هایی که تفکر انتقادی و خلاقیت را می‌سنجند.

4. کاهش تمرکز بر آزمون‌های رقابتی

اصلاح ساختار کنکور و جایگزینی آن با روش‌های متنوع و جامع‌تر برای سنجش استعدادها.

5. آموزش معلمان

برگزاری دوره‌های آموزشی برای معلمان در زمینه استفاده از روش‌های نوین ارزشیابی.

نتیجه‌گیری

نظام ارزشیابی ایران، با وجود تلاش‌هایی مانند ارزشیابی توصیفی، هنوز به‌طور عمده بر آزمون‌های سنتی و نمره‌دهی متکی است. در مقابل، مجارستان با استفاده از روش‌های متنوع و انعطاف‌پذیر، تجربه موفقی در تقویت مهارت‌های دانش‌آموزان و کاهش استرس آن‌ها داشته است. ایران می‌تواند با الگوبرداری از نظام‌های پیشرفته مانند مجارستان، روش‌های ارزشیابی خود را اصلاح کرده و یادگیری دانش‌آموزان را به سمت مهارت‌محوری و خلاقیت سوق دهد.

نویسنده پیمان مهتابی

اسناد و قوانین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران

گروه ۲۱ دانشگاه فرهنگیان امام صادق(ع)بهبهان

مزایای ارزشیابی کیفی توصیفی

مزایای ارزشیابی کیفی توصیفی در یادگیری عمیق

ادامه نوشته

تاثیر ارزشیابی کیفی توصیفی

تأثیر ارزشیابی کیفی توصیفی بر انگیزش دانش‌آموزان

ادامه نوشته

ارزشیابی از برنامه درسی

مقدمه

ارزشیابی از برنامه درسی، فرایندی منظم و هدفمند برای سنجش کارایی، اثربخشی و تطابق یک برنامه آموزشی با اهداف تعیین شده است. این فرایند، صرفاً محدود به سنجش دانش‌آموزان نیست، بلکه تمام جنبه‌های برنامه از جمله اهداف، محتوا، روش‌های تدریس، منابع آموزشی و شرایط یادگیری را شامل می‌شود.چرا ارزشیابی از برنامه درسی اهمیت دارد؟

بهبود کیفیت آموزش: ارزشیابی به شناسایی نقاط قوت و ضعف برنامه کمک می‌کند و امکان بهبود مستمر آن را فراهم می‌آورد.

تطبیق برنامه با نیازهای دانش‌آموزان: با ارزشیابی می‌توان اطمینان حاصل کرد که برنامه آموزشی با نیازها، علایق و توانایی‌های دانش‌آموزان همخوانی دارد.

توسعه حرفه‌ای معلمان: ارزشیابی به معلمان کمک می‌کند تا روش‌های تدریس خود را بهبود بخشند و به دانش‌آموزان بهتر خدمت کنند.

پاسخگویی به ذینفعان: ارزشیابی به مدیران، والدین و سایر ذینفعان اطمینان می‌دهد که منابع آموزشی به بهترین نحو استفاده شده و نتایج مطلوب حاصل شده است.

ادامه نوشته

ارزشیابی کیفی توصیفی

ارزشیابی کیفی توصیفی

ارزشیابی دانش آموزان از طریق آزمون

ارزشیابی از طریق آزمون به معنای استفاده از آزمون‌ها و امتحانات برای سنجش و ارزیابی دانش، مهارت‌ها و توانایی‌های یادگیرندگان است. این نوع ارزیابی می‌تواند به صورت کتبی، شفاهی یا عملی باشد و معمولاً شامل سوالات چندگزینه‌ای، تشریحی، یا فعالیت‌های عملی است.

اهداف ارزشیابی از طریق آزمون

سنجش یادگیری:

۱بررسی میزان یادگیری و تسلط دانش‌آموزان بر مطالب آموزشی.

2. شناسایی نقاط قوت و ضعف: کمک به معلمان و دانش‌آموزان برای شناسایی نقاط قوت و ضعف در یادگیری.

3. تعیین پیشرفت: ارزیابی پیشرفت دانش‌آموزان در طول زمان و مقایسه آن با استانداردهای آموزشی.

4. تصمیم‌گیری: کمک به تصمیم‌گیری در مورد ادامه تحصیل، انتخاب رشته و یا نیاز به آموزش‌های بیشتر.

نکات مهم در طراحی یک آزمون موثر

تعیین اهداف آموزشی

طراحی آزمون

محتوای آزمون

تعیین معیار های ارزیابی

اجرای آزمون تحلیل

نتایج بازخورد

ادامه نوشته

معرفی رشته علوم تربیتی با گرایش برنامه ریزی تحصیلی

رشته برنامه ریزی درسی به­ عنوان یک فعالیت انسانی در تعلیم و تربیت افراد قدمتی طولانی و به­ عنوان یک رشته تحصیلی آکادمیک و منظم به سال 1918 بر می­‌گردد. برنامه ریزی درسی به­ عنوان یک رشته دانشگاهی برای اولین بار در دانشکده تربیت معلم دانشگاه کلمبیا (نیویورک) در سال 1937 میلادی ایجاد و راه اندازی شد و بعد از آن این رشته در سایر دانشگاه‌های امریکا و دانشگاه‌­های سایر کشورها از جمله دانشگاه‌­های ایران شکل گرفت. تاریخچه شکل گیری این رشته در ایران به دهه 1360 برمی­‌گردد که برای نخستین بار در دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم سابق) راه اندازی شد و در حال حاضر در اغلب دانشگاه‌های ایران در مقاطع کارشناسی ارشد و دوره دکتری در این رشته دانشجو پذیرش می­‌شود.

نخستین دوره پذیرش دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی درسی در دانشگاه تبریز به سال 1379 و دوره دکتری به سال 1391 برمی‌­گردد. دانشجویان این رشته در مقطع کارشناسی ارشد با گذراندن دروسی از قبیل؛ اصول و مبانی برنامه ریزی درسی، روش­‌های تحقیق در برنامه درسی، مبانی روانشناختی و اجتماعی در برنامه درسی، آمار استنباطى پیشرفته، طراحی برنامه درسی، نظریه‌های یادگیری و الگوهای تدریس، تاریخ مطالعات برنامه درسی، کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه درسی، برنامه‌ریزی درسی در مراکز تربیت معلم، اصول و روش­‌های تغییر، اجراء و ارزشیابی برنامه درسی، و پایان نامه به دانش، نگرش و مهارت‌­های ذیل دست می­یابند:

شناخت مبانی فلسفی، اجتماعی، روان­‌شناختی، فناورانه، و... برنامه درسی

فهم چیستی برنامه درسی به عنوان یک قلمرو معرفتی و حدود و ثغور آن

آشنایی با تاریخچه شکل گیری این حوزه مطالعاتی و سیر تاریخی و فضای مفهوم شناختی حاکم بر آن

آشنایی با انواع رویکردها و الگوها در ابعاد مختلف حوزه برنامه درسی مانند نیازسنجی، طراحی، تدوین، تدریس و ارزشیابی

آشنایی با نظام برنامه ریزی درسی ایران و جهان

تقویت قدرت تجزیه و تحلیل برنامه­‌های درسی رشته‌­ها و مقاطع مختلف تحصیلی

کسب مهارت­های تفکر انتقادی، پژوهشی، و آموزشی

شناخت مسایل و مشکلات رشته مطالعات برنامه درسی در ایران و جهان

همچنین، دانشجویان این رشته در مقطع دکتری تخصصی با گذراندن دروسی از قبیل؛ کاربرد روش‌­های آماری در برنامه درسی، روش­‌های تحقیق در برنامه درسی با تاکید بر روش­های کیفی، نظریه های برنامه درسی، مبانی فلسفی تربیت اسلامی، اصول و روش­های طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه‌های درسی، روش­های تدریس و کاربرد فناوری­های نوین در آموزش، مطالعات تطبیقی در برنامه درسی، برنامه ریزی درسی در آموزش عالی، و رساله به کسب دانش، نگرش و مهارت‌­های ذیل نائل می‌­آیند:

تشخیص سرفصل‌­های مورد نیاز برای مقاطع مختلف و یا رشته‌ها و گرایش­‌های مختلف تحصیلی

کسب بینش جدید در حوزه مسائل برنامه درسی برای حل مسائل و ارایه راهکارهایی کاربردی

ارزیابی کیفیت برنامه درسی مقاطع و دوره­‌های مختلف تحصیلی و ارایه پیشنهاداتی برای اصلاح آن

تبیین انتقادی مسایل روز و نظریه پردازی در حوزه‌­های مختلف مطالعات برنامه ­درسی

کشف حوزه‌­های پژوهشی و آموزشی جدید در حوزه مطالعات برنامه درسی و آموزش و پژوهش

تحلیل و تبیین انتقادی وضع موجود ابعاد مختلف حوزه برنامه درسی در محیط­‌های مختلف، و ارایه راهکاری اصلاحی

مهارت در ارائه خدمات مشاوره‌­ای برای سازما‌‌ن­‌ها، مدارس، و دانشگاه‌­ها در حوزه برنامه درسی

امکان سنجی رشته­‌ها و تخصص‌­های موردنیاز در بخش‌­های مختلف

فارغ التحصیلان رشته برنامه ریزی درسی با کسب دانش، نگرش، و مهارت­‌های مذکور به ­عنوان معلم در مقاطع تحصیلی مختلف در آموزش و پرورش دولتی و خصوصی استخدام می­‌شوند. همچنین، در واحدهای آموزش تمام سازمان‌­های آموزشی (مدارس و دانشگاه‌­ها، و مؤسسات آموزشی)، صنعتی، تجاری، اداری، نظامی، پزشکی، و ... به­ عنوان کارشناس آموزش فرصت استخدام دارند.

ارزشیابی کارآمد از دانش آموزان کلاس های چند پایه

برای مطالعه مقاله مربوط به ارزشیابی کارآمد کلاس‌های چندپایه می‌توانید روی متن زیر کلیک کنید.

 

اینجا کلیک کنید.

نکاتی برای طراحی سوال

چهل نکته برای طراحی سوال

ادامه نوشته

ارزشیابی برای یادگیری در کلاس چند پایه

ارزشیابی از فعالیت های آموزشی و پرورشی، یکی از وظایف مهم هر نظام آموزشی و پرورشی در دنیاست. این عمل عمدتا توسط معلمان در کلاس، در زمان های مختلف یعنی قبل از آموزش، در حین آموزش و یا بعد از آموزش با مشارکت فعال دانش آموزان صورت می گیرد؛ بنابراین ضرورت دارد معلمان کلاس های چند پایه در این زمینه نیز از مهارت کافی برخوردار باشند.

 

ادامه نوشته

ارزشیابی کیفی در دانش آموزان ابتدایی

در ارزشیابی کیفی مسائل مهم و تاثیر گذاری مثل کم شدن استرس دانش آموزان ابتدایی،که به نظرم نسبت به سن آنها بسیار زیاد بود سعی شده است که به حداقل خود برسد،همچنین تغییر نمره به بعضی از صفت ها نیز یک گام رو به جلویی بود که هدف ما صرفا کمیت موضوعات و نمره ها نباشد،همچنین هدف دانش آموزان نیز تا حدودی به کیفیت یادگیری سوق داده شود.

در این روش نقش معلم نیز تغییر پیدا می کند به گونه ای که قبلا معلم به عنوان یک دانای کل تلقی میشد و بیشتر با استفاده از روش سخنرانی کلاس را اداره میکرد،و معلم به عنوان سخنران و در اکثر مواقع دانش آموزان هم فقط گوش میدادند

ادامه نوشته

ارزشیابی کیفی توصوفی

برای دانلود فایل اینجا کلیک کنید

عناوین

فصل 1 -مفاهیم و اصطالحات فصل

 

ادامه نوشته

ویژگی های ارزشیابی توصیفی

ویژگی های ارزشیابی توصیفی  مشاهده

چالش های ارزشیابی در سیستم آموزشی ایران

بیش از هفده سال است که در کشور ما در دوره‌ ابتدایی، الگوی ارزشیابی کیفی توصیفی برای پیشرفت تحصیلی رایج شده و کارگزاران کم‌و‌بیش با این روش آشنا هستند. اما برخی شواهد حاصل از بررسی‌های میدانی و سایر گزارش‌های پراکنده نشان می‌دهد که این الگوی ارزشیابی در بدنه نظام به خوبی مستقر نشده و گویی نظام آموزشی با آن به خوبی کنار نیامده است (وقتی می‌گوییم نظام آموزشی، مرادمان کارگزاران نظام آموزشی است)، یعنی اینکه کارگزاران به خوبی نتوانسته‌اند الگوی ارزشیابی را اجرا کنند. این مدعا به این معنا نیست که اساساً در نظام آموزشی ارزشیابیِ کیفی توصیفی به نحو ثمربخش وارد نشده است.

ادامه مطلب، مطالعه شود.....

ادامه نوشته

گام های ارزشیابی کیفی توصیفی