مدیریت کلاس های چند پایه

مدیریت کلاس های چند پایه به مجموعه مهارت ها و راهبرد های گفته می شود که یک معلم برای ایجاد و حفظ محیطی منظم، فعال و منظم برای یادگیری دانش آموزان در کلاس های چند پایه به کار می رود.

با روند رو به افزایش مهاجرت از روستا ها به شهرها زمینه تشکیل کلاس های چند پایه فراهم آمد.

دانش آموزان کلاس های چند پایه را دانش آموزان روستایی یا حومه شهرهای کوچک تشکیل می دهند.

دیدگاه های مختلفی نسبت به کلاس های چند پایه وجود دارد‌: برخی این کلاس ها را جزو معظلات نظام آموزشی می دانند که باید از میان برداشته شود و بعضی دیگر وجود این کلاس ها را به مثابه فرصتی برای عمل یک آموزش و پرورش بهینه می دانند. تحقیقات نشان می دهد که میان کلاس های درس چند پایه و تک پایه از حیث توانایی شناختی تفاوت معنا داری وجود ندارد. افزون بر این دانش آموزان کلاس های چند پایه نسبت به دانش آموزان کلاس های تک پایه از نظر رشد اجتماعی، سازگاری محیطی، بیان عواطف، روحیه همکاری، بهداشت روانی، پختگی رفتاری و... به دانش آموزان کلاس های تک پایه برتری نشان می دهند. نتایج پژوهش های زیادی برتری و لزوم کلاس های درس چند پایه را مورد تایید قرار داده اند.

مهارت های مورد نیاز معلمان آینده

واهارت های کلیدی معلمان آینده: آمادگی برای آموزش در قرن 21

با تغییرات سریع در فناوری، ساختار های اجتماعی و نیاز های آموزشی، نقش معلمان در آینده دگرگون خواهد شد. معلمان آینده نه تنها باید تسلط علمی و مهارت های آموزشی داشته باشند، بلکه باید توانایی های چند بعدی را نیز در خود تقویت کنند.

مهم ترین مهارت های مورد نیاز

سواد دیجیتال و فناوری آموزشی:

معلمان باید توانایی کار با ابزار های نوین دیجیتال، پلتفرم های یادگیری آنلاین واقعیت افزوده و هوش مصنوعی را داشته باشند. اموزش ترکیبی(حضوری_مجازی) و شخصی سازی آموزش از مهارت های ضروری خواهد بود.

تفکر انتقادی و حل مسئله:

اموزش صرف انتقال دانش نیست، معلمان باید توانایی هدایت دانش اموزان در تفکر خلاق، تحلیل مسائل پیچیده و یافتن راه حل های نواورانه را داشته باشند.

مهارت های ارتباطی و بین فرهنگی

در جهانی شدن آموزش، معلمان باید با فرهنگ های مختلف تعامل موثر داشته باشند و بتوانند محیطی فراگیر، عادلانه و پویا ایجاد کنند.

هوش هیجانی و تاب آوری

توانایی مهارت های هیجانات، همدلی با دانش آموزان، کنار آمدن با فشار های روانی و تغییرات محیطی از ویژگی های حیاطی معلمان موفق در آینده است.

یادگیری مادام العمر و انعطاف پذیری

معلمان آینده باید همواره آماده یادگیری مهارت های جدید، به روز شدن و سازگاری با فناوری ها و روش های نوین باشند.

جمع بندی

اموزش آینده بر پایه ارتباط، فناوری، خلاقیت و انسان محوری بنا خواهد شد. معلمان آینده نقش تسهیل گر، راهنما و الهام بخش را ایفا خواهند کرد، نه صرفا انتقال دهنده اطلاعات.

بدیعه پردازی

بدیعه پردازی: خلق ایده های نو و بدیع

بدیعه پردازی به معنای ایجاد چیزی جدید، متفاوت و ارزشمند است. این فرایند قلب تپنده ی نوآوری و پیشرفت است و به ما کمک می کند تا به مسائل از زوایای جدید نگاه کنیم و راه حل های خلاقانه بیابیم.

چرا بدیعه پردازی مهم است؟

•محرک پیشرفت است: بسیاری از اختراعات و نوآوری ها نتیجه ی بدیعه پردازی هستند.

•حل مسائل را تسهیل می کند: بدیعه پردازی به ما کمک می کند تا به مسائل از زوایای جدید نگاه کنیم و راه حل های بهتری پیدا کنیم.

•زندگی را جذاب تر می کند: بدیعه پردازی به زندگی زنگ و لعاب می دهد و آن را هیجان انگیز تر می کند.

عوامل موثر بر بدیعه پردازی

✓شخصیت: افرادی که کنجکاو، خلاق و باز ذهن هستند، معمولا توانایی بدیعه پردازی بیشتری دارند.

✓محیط: محیطی که از تفکر انتقادی و نوآوری حمایت می کند، می تواند به رشد خلاقیت کمک کند.

✓آموزش: آموزش های مناسب می تواند مهارت های بدیعه پردازی را تقویت کند.

✓تجربه: تجربه های متنوع و یادگیری از شکست ها نیز می تواند به بهبود توانایی بدیعه پردازی کمک کند.

چگونه بدیعه پردازی را تقویت کنیم؟

☆مطالعه و یادگیری: به طور مداوم به دنبال یادگیری چیز های جدید باشید.

☆تفکر انتقادی: به جای پذیرش اطلاعات به صورت مستقیم، آن ها را به چالش بکشید.

☆پرسشگری: همواره سوالاتی جدید بپرسید و به دنبال پاسخ های متفاوت باشید.

☆همکاری: با افراد دیگر همکاری کنید و ایده های خود را با آنها به اشتراک بگذارید.

☆تمرین: هر روز زمانی را برای تولید ایده های جدید اختصاص دهید.

نتیجه گیری:

بدیعه پردازی یک مهارت ارزشمند است که به ما کمک میکند تا جهان را بهتر درک کنیم و به آن شکل دهیم. با تمرین و تلاش مداوم، هر کسی توانایی بدیعه پردازی خود را تقویت کند و به یک فرد خلاق و نو آور تبدیل شود.

روش تدریس بدیعه پردازی/علی جوانمرد ریحان

روش تدریس بدیعه پردازی

روش تدریس یکی از روش های آموزش خلاقانه است که اولین بار توسط ویلیام گوردون در دهه 1960در نظریه تفکر خلاق معرفی شد و با عنوان«Synectics» نیز می شود.

هدف اصلی بدیعه پردازی، فعال سازی فرایندهای ذهنی و کمک به یافتن راه حل های نواورانه برای مسائل پیچیده است.

مراحل بدیعه پردازی

1_توصیف مسله: در این مرحله، مسئله به طور دقیق و روشن تعریف می شود.

2_تولید ایده: در این مرحله، با استفاده از تکنیک های مختلف، ایده های متنوعی برای حل مسئله تولید می شود.

3_ارزیابی ایده ها: ایده های تولید شده از نظر امکان پذیری، کارایی و اثر بخشی مورد ارزیابی قرار می گیرند.

4_انتخاب بهترین ایده: از میان ایده های ارزیابی شده، بهترین ایده برای اجرا انتخاب می شود.

تکنیک های بدیعه پردازی

*بارش مغزی: در این تکنیک، گروهی از افراد به مدت زمان مشخص ایده های خود را بدون قضاوت بیان می کنند.

*سی کِی ام: این روش بر اساس ایجاد تعارض و تضاد بین مفاهیم مختلف عمل می کند.

*5_3_6:در این تکنیک، هر فرد 6ایده را در 3دقیقه روی کاغذ می نویسد و این کار 5بار تکرار می شود.

اهمیت بدیعه پردازی

✓حل مشکلات پیچیده را ممکن می سازد: با استفاده از بدیعه پردازی می توان به راه حل های خلاقانه برای مشکلات پیچیده دست یافت.

✓رقابت پذیری را افزایش می دهد: سازمان ها و افرادی که به بدیعه پردازی اهمیت می دهند، در بازار رقابتی موفق تر خواهند بود.

✓رضایت شغلی و شخصی را بهبود می بخشد: خلق ایده های جدید و حل مشکلات، احساس رضایت و موفقیت را در افراد ایجاد می کند.

کاربرد های بدیعه پردازی

"صنعت: توسعه محصولات جدید، بهبود فرایندهای تولید، کاهش هزینه ها

" آموزش: طراحی روش های آموزش جدید، ایجاد محیط های یادگیری خلاق

"علوم: کشف نظریه های جدید حل مسائل علمی پیچیده

" زندگی روزمره: حل مشکلات شخصی، ایجاد ایده های جدید برای کسب و کار

☆بدیعه پردازی یک مهارت قابل یادگیری است. با تمرین و استفاده از تکنیک های مختلف، هر فرد می تواند توانایی خود را در تولید ایده های نو افزایش دهد.