بهترین سن برای یادگیری زبان دوم چه سنی است؟

بسياري از کار‌شناسان بر اين باورند هرچه زبان دوم در سنين پايين‌تري به کودک آموزش داده شود احتمال اين‌که کودک در سال‌هاي بعد در يادگيري اين زبان موفق‌تر باشد، بيشتر است.

تحقيقات نشان داده بچه‌هايي که زبان دوم ياد مي‌گيرند، هوش اجتماعي بالاتري دارند.

در سال ۱۹۹۶ يک مقاله در روزنامه نيوزويک منتشر شد که نتايج يک تحقيق را بررسي مي‌کرد. بر اساس اين تحقيق، کودکي که بعد از 10 سالگي شروع به آموختن زبان دوم کند با احتمال کمتري ممکن است بتواند بعدها اين زبان را مانند کساني که آن زبان، زبان مادري‌شان است، صحبت کند. نتايج اين تحقيق توسط زبان‌شناسان زيادي تاييد شده است و به دنبال اين تحقيق، تحقيقات بسيار ديگري هم انجام شد که بر همين موضوع تاکيد داشت.

بررسي‌هاي بيشتر در مورد يادگيري زبان در سنين پايين نشان داد کودک نه تنها با يادگيري زبان، برخورد اجتماعي‌اش تقويت مي‌شود و در ارتباط با ديگر بچه‌ها موفق‌تر عمل مي‌کند، بلکه اين مسئله مي‌تواند باعث پيشرفت عملکرد کلي کودک در بقيه دروس در مدرسه نيز بشود

کار‌شناسان آموزش کودک و زبان‌شناسان معتقدند کودکاني که قبل از دوره نوجواني به يادگيري زبان دوم بپردازند بهتر مي‌توانند در زمينه تلفظ کلمات به طور صحيح و نزديک به صاحبان اصلي زبان عمل کنند. زبان‌شناسان اين موضوع را به تغييرات فيزيولوژيکي مربوط مي‌دانند که در مغز کودکان در سنين نوجواني رخ مي‌دهد.

تفاوت هجا‌ها و آوا‌ها در زبان‌هاي مختلف که باعث تفاوت لهجه‌ها مي‌شود در کودکاني که زبان را قبل از شکل‌گيري بخش‌هاي مربوطه در مغز ياد گرفته‌اند کمتر به چشم مي‌آيد.

به همين دليل بهترين سن آموزش زبان به کودک، قبل از 10 سالگي و زماني است که کودک هنوز در زبان مادري خود هم پيشرفت چنداني نداشته است. البته اين مسئله به هيچ وجه كودك را از يادگيري زبان مادري باز نمي‌دارد بلکه به پيشرفت آن هم کمک خواهد کرد.

بعضي از والدين نگران اين نکته هستند که ياد دادن زبان دوم در سنين کم ممکن است باعث شود کودک زبان مادري خود را فراموش کند يا اين‌که در يادگيري زبان مادري و ادبيات آن دچار مشکل شود. در حالي‌که زبان‌شناسان خلاف اين باور را دارند. آن‌ها معتقدند يادگيري زبان دوم به دليل به کارگيري ذهن کودک در استفاده از ترجمه‌ها و معاني کلمات و ساختار جملات مي‌تواند باعث شود زبان مادري خود را هم بار ديگر بياموزد و آن را در کنار زبان دوم ياد بگيرد. توجه کودک به يک زبان جديد مي‌تواند باعث توجه او به ساختارهاي زبان و جمله‌بندي‌ها شود. چيزي که ممکن بود تا آن زمان به آن چندان توجهي نشان داده نشود

بعضی ها هم ،ادعا می کنند که هر چه آموزش زبان دوم در کودکان زودتر شروع شود بهتر است.

اما از طرف دیگربرخی از متخصصان دیگر به شدت معتقدند که کودک پیش از پنج سالگی نباید برای یادگیری زبان دوم تحت فشار قرار بگیرند زیرا یادگیریزبان دوم قبل از پنج سالگی باعث عقب افتادگی مرحله تکلم در کودک می شود. تفاوتهای دستوری در دو زبان، به اختلال و بی نظمی فکری کودک نیز منجر می شودچرا که کودک معمولا در هنگام گفتار، دو زبان را با یکدیگر مخلوط کرده و تا مدتها نمی تواند آنها را از یکدیگر جدا کنند.

تاثیر منفی دو زبانی بودن در سازگاری عاطفی و اجتماعی کودک نیز افزایش می یابد. به دلیل بیاننامناسب مطالب، این گونه کودکان مورد تمسخر قرار گرفته و پیامد این وضع احساس خشم و افسردگی در این کودکان است

همچنین برخی دیگر از پژوهشها نشان داده که آسیبهای آموزش دوزبانی در دوران مهد کودک و خردسالی به خصوص در شروع گفتار، شاید در ابتدا کاملا هویدا نباشد اما با گذشت زمان ، پیوسته آشکار می گردد. این دسته از کودکان در نتیجه دوزبانی بودن هنگام ورود به مدرسه از نظر گفتاری عقب مانده و منجر به عدم آمادگی وی در درک دروس می شود. وقتی کودک آمادگی رفتن به مدرسه را نداشته باشد، سازگاری وی با عوامل و شرایط محیطی مدرسه، نسبت به کودکان تک زبانی بهمراتب دشوار تر خواهد بود. نا توانی در بیان مناسب مطالب موجب احساس نگرانی بیش از حد در کودکان می گردد. به همین دلیل کودکان دوزبانی با موانع سختی در سازگاری تحصیلی روبه رو گردیده و به زحمت می توانند به موفقیت تحصیلی دست یابند.

همچنین این متخصصان معتقدند تاثیر منفی دو زبانی بودن در سازگاری عاطفی و اجتماعی کودک نیز افزایش می یابد. به دلیل بیان نامناسب مطالب، این گونه کودکان مورد تمسخر قرار گرفته و پیامد این وضع احساس خشم و افسردگی در این کودکان است. لذا متخصصانی که چنین نظری در مورد یادگیری زبان دوم در ابتدای خردسالی دارند معتقدند که اوایل نوجوانی یعنی حدود 11-13 سالگی بهترین زمان برای یادگیری زبان دوم است زیرا در این سنین نوجوان بر زبان مادری خود تسلط کامل را یافته و حال آمادگی لازم برای یادگیری زبان دوم را داراست و از طرف دیگر انگیزه بیشتری برای یادگیری زبان دوم خواهند داشت. این در حالیست که دسته ای دیگر از متخصصان معتقدند که بهترین سن برای آغاز آموزش زبان دوم 7سالگی است چرا که در این سن بچه ها در حال رشد بوده و بهتر می توانند زبان دوم را درک کنند و به همین دلیل است که آموزش زبان دوم در برخی از مدارس از دوران ابتدایی آغاز می شود.

همانطور که مشاهده کردید در مورد زمان دقیق آغاز آموزش زبان دوم تقریبا توافق نظری وجود ندارد و در مورد این موضوع، هر دسته از محققان به نتایج مطالعات خود تکیه می کنند اما به طور کلی احتمالا شما والدین عزیز نیز با توجه به مطالب عنوان شده به این نتیجه رسیده اید که بهتر است کودکان برای یادگیری زبان دوم تحت فشار قرار نداده و تا قبل از اینکه در زبان اول ، پیشرفت لازم را نکرده باشند به یادگیری زبان دوم نپردازند و حداقل برای آموزش زبان دوم، تا 7 سالگی آنها صبر کرده و این آموزش را از دوران کودکستان آغاز نکنیم.

نظر دکتر رویا خویی، مدرس دانشکده زبان های خارجی در اين مورد :

به نظر شما بهترین سن برای آموزش زبان دوم به بچه ها چه سنی است؟

اگر از نظر زمانی و مالی امکان اینکه بچه بتواند ۳ روز در هفته به کلاس برود وجود داشته باشد، بهتر است از زمانی که خواندن و نوشتن را به زبان مادری یاد می گیرد، یادگیری زبان دوم را هم شروع کند؛ یعنی از ۶ یا ۷ سالگی که بچه قدرت کنترل مداد در دست و نوشتن را دارد، اما اگر قرار است بچه هایی در این سن، فقط یک روز به کلاس بروند، حتما در این مدت کوتاه چیز مفیدی یاد نخواهند گرفت، بنابراین بهتر است والدین آنها آموزش زبان را به ۱۲ سالگی موکول کنند؛ یعنی سنی که شناخت بچه کامل تر شده و حتی اگر داده و برخورد کمتری با زبان داشته باشد، بتواند از طریق تفکر خلاقانه براساس آن داده کمتر، فرضیات زبانی بسازد و زبان را بهتر یاد بگیرد.

۳ تا ۴ سالگی برای فرستادن بچه ها به کلاس زبان خیلی زود است. ممکن است آنها در این سن کمی زبان دوم هم یاد بگیرند، اما آن مقدار از زبان دومی که بچه ها از ۳ تا ۶ سالگی یاد می گیرند، می توانند ظرف مدت ۶ ماه و حتی کمتر، از ۶ سالگی به بعد بیاموزند، پس می توان این کار را نوعی صرف هزینه بیهوده دانست؛ مگر اینکه تماس کودک با زبان دوم خیلی زیاد باشد.

5 of the most effective teaching methods.

ABSTRACT

As we see teachers are a completely essential part of our society, but teaching can be a

difficult and stressful job at times.

Particularly when working with children and teenagers, it can be hard to retain focus, manage behaviour, and encourage active participation. In addition, teaching adults can have its own challenges – it can be difficult for adult learners to absorb new things and change old thinking patterns.

1. Online learning

Teaching online may not have been the norm for most teachers before the COVID-19 pandemic, but there have always been some teachers who prefer to work online. Online tutors often enjoy the freedom of working from home, choosing their working hours, and being their own boss.

But what exactly does teaching online consist of? Essentially, it’s the process of educating others using the internet, whether that’s through individual or group video calls, webinars, or messaging platforms. Normally it’ll be a combination of things to keep students engaged.

If you’re thinking about teaching online, or your current job requires you to teach online, you’ll need to be comfortable with technology and the internet. This is because all of your communication will be online, and you’ll need to create digital resources for your students. These resources might be presentations, lesson plans, worksheets, videos or audio lectures.

2. Experiential learning

If you haven’t heard of experiential learning before, it’s the idea that learning is a product of experience. If it sounds like something that you might be interested in, we have a whole article that explores how to apply experiential learning in the classroom and beyond.

We can only gain experience from interacting and engaging with the world and people around us. This learning theory comes from David Kolb’s experiential learning cycle, and considers the role of all our experiences in learning, from emotions and cognition, to our environment.

3. Blended learning

The next teaching method we’ll be exploring is blended learning. Essentially, blended learning is a combination of traditional face-to-face learning and technology-based learning. Although blended learning did exist before the COVID-19 pandemic, it’s become more popular with schools and universities in the two years. You can read all about it in our blended learning blog post.

Using a blended learning model can be great for both students and teachers because it forms a middle ground between traditional and technology-based methods. It uses enough technology to keep students focused and interested, but it also provides opportunities for students to talk in-person to teachers and fellow classmates, which can be invaluable.

4. Game-based learning

If you want to focus on making your lessons more fun, engaging and interactive, then look no further. Game-based learning, also known as gamification, is a great way to engage students, particularly those in primary and secondary education.

The definition of gamification is a strategy that implements game-like elements into non-gaming activities to enhance motivation. Since children are very interested in games, from video games and mobile applications to simple playground and board games, this can be a great place to start.

As we explore in our blog post about gamification in education, playing video games has been linked to dopamine production. So, incorporating some ideas from video games into education can actually have positive effects on the mood of students, making them more determined to succeed.

However, it is worth mentioning that gamification shouldn’t necessarily be used in every context. Sometimes, lessons require more serious discussions. In addition, too much game-based learning is likely to remove some of the fun and increased motivation that children feel.

Here are some of the ways you can incorporate game-based learning into your lessons:

Points systems

Levels and progress bars

Challenges and competitions

Unique rewards

Learning badges

5. Student-centred learning

You can probably guess what this approach focuses on – your students. While the success and happiness of students is always a high priority for teachers, student-centred learning is different to more traditional teaching methods.

Teacher-centred learning, which is more common, requires the teacher to give classroom instructions and lead the class for the majority of the time. With student-centred learning, students are given more opportunities to choose what they want to learn and how they want to learn it. This is also known as personalised learning.

In student-centred learning approaches, students are encouraged to take an active role in the classroom, rather than taking part in more passive activities like listening to a lecture or writing an essay. They will have lots of discussions with their peers and teachers, and they’ll also be encouraged to ask questions, which is linked to inquiry-based learning.

Some great examples of this kind of approach include students taking part in debates, small group projects, and fun roleplay scenarios together. As a teacher, it’s your job to be an excellent facilitator. You should encourage open communication, curiosity, creativity and exploration. At the end of a classroom activity, the teacher should urge students to reflect on what they’ve learnt.

Final thoughts

Hopefully, this list of effective teaching methods has given you some ideas to bring to the classroom. You’ll find further details on many of these topics, as well as many more, with our teaching courses. These can help you work on some of the skills that can improve your lesson planning and execution, benefiting you and your students.