مراحل تفکر دینی از دیدگاه امام محمد غزالی

زندگی نامه امام محمد غزالی

ابو حامد محمد بن محمد طوسی سال ۴۳۷ هجری قمری در طوس از شهرهای خراسان دیده به جهان گشود.پدر او شغل پشم ریسی داشت و از افراد صالح و متقی زمانه خود بود که هنگام فراغت از کار به پای مجلس فقیهان می نشست . ابو حامد غزالی که از کودکی به باهوشی و تندذهنی شهرت داشت ، توسط پدر به احمد رادکانی سپرده شد تا نزد او علوم ادبی و دینی را فراگیرد . بعد از محضر رادکانی به یکی از مدارس طوس رفت تا در آنجا به تحصیل ادامه دهد.

ابو حامد غزالی بعد از اتمام مدرسه ، مدتی به جرجان رفت و سپس دوباره به طوس بازگشت او سه سال دیگر در طوس به مطالعه دروس دینی پرداخت ، سپس در سال ۴۷۰هجری قمری به نیشابور رفت تا به محضر ابوالمعالی عبدالملک جوینی ،متکلم، فقیه، و استاد نظامیه نیشابور، معروف به امام الحرمین، برسد.

غزالی حتی زمانی که در علم به درجه اجتهاد رسیده بود، از محضر علم جوینی دست نکشید.

غزالی علاوه بر تحصیل در فقه ، در زمینه منطق ، فلسفه ، کلام ، جدل و علم اختلاف مذاهب دانش آموخت .او پس از تسلط بر همه علوم اسلامی ، در سال ۴۸۳ هجری قمری وارد بغداد شد ، به حضور خواجه نظام الملک طوسی رسید و مورد استقبال و احترام او قرار گرفت .خواجه نظام الملک طوسی او را به منصب استادی مدرسه نظامیه بغداد گذاشت.

ابو حامد غزالی تمام اوقات عمر خود را به تحصیل ،تدریس و تالیف گذراند .او در سال ۴۸۸ هجری قمری به شام رفت و نزدیک دو سال در آنجا ماند.اما علاقه به وطن ،وی را دوباره به طوس بازگردانید.۱۰ سال در طوس ماند و در زادگاه خود شهر طوس در گذشت و در طابران (تابران)به خاک سپرده شد.

مراحل تحول دینی از دیدگاه غزالی

مرحله شناخت و فهم: امام غزالی معتقد بود که تفکر دینی باید از مرحله شناخت و فهم مفاهیم دینی آغاز شود. او تاکید داشت که آگاهی و دانش از اهمیت بسیاری برخوردارند و بدون شناخت صحیح مفاهیم دینی ، تفکر دینی نیز ممکن نیست.

مرحله تامل و عمق: در مرحله بعدی ، امام غزالی به تامل و عمق بیشتر در مفاهیم دینی پرداخت . او تاکید داشت که تفکر دینی باید به تجربه و تامل در آیات قرآن و روایات پیامبر اسلام منجر شود و این تامل و عمق ، از اهمیت بسزایی برخوردار است.

مرحله عمل: در مرحله نهایی، امام غزالی به تجربه و عمل مفاهیم دینی پرداخت .او معتقد بود که تفکر دینی باید به عمل منجر شود و اعتقادات دینی باید در زندگی عملی تجسم یابند. این عمل، نهایتا به تحقیق و پیوند با خدا منجر می شود.

نتایج مقاله

بررسی ارزیابی آموزشی و رفاه دانشجویی پاسخ‌هایی را در ابعاد مختلف کیفیت آموزشی و رفاه دانشجویان جمع‌آوری کرد. این داده‌ها شامل 100 پاسخ معتبر بود و هیچ داده‌ای در بین 35 سؤال از دست نرفته است. نتایج، بینش‌های مهمی درباره تجربیات آموزشی و حمایت‌های رفاهی دریافت‌شده توسط جمعیت دانشجویی ارائه میشود

ادامه نوشته

چکیده ی مقاله افت تحصیلی دانشجومعلمان

افت تحصیلی دانشجومعلمان که معلمان آینده هستند یک مسئله ی بسیار مهم در نظام آموزشی و علمی کشور هست که نه تنها مشکلی در حال و برای فرد بلکه مشکلی برای نظام آموزشی و فرهنگی کشور در حدود 30 سال آینده خواهد بود و باعث معضلات خانوادگی ، اجتماعی و روحی نیز می‌شود.

خرس های قطبی را نمی توان با دوربین های مادون قرمز شناسایی کرد

این حیوانات به دلیل لایه ی ضخیم چربی زیر پوست شان و موهای فراوانی که بدن شان را پوشانده، بدن کاملا گرمی دارند. اما لایه ی بیرونی بدن آن ها همان دمای برف های محیط اطراف شان را دارد. بنابراین با دوربین های مادون قرمز قابل تشخیص نیستند چون این دوربین ها به وسیله ی تشخیص گرمای آزاد شده از بدن موجودات زنده کار می کنند.

انتقادات وارده بر آیین نامه اجرایی مدارس

آیین‌نامه اجرایی مدارس به عنوان یک چارچوب قانونی برای مدیریت و سازماندهی مدارس طراحی شده است، اما با انتقاداتی نیز روبه‌رو است. در ادامه به برخی از این انتقادات اشاره می‌کنم:

1. کلی‌گویی و نبود شفافیت

بسیاری از بندهای آیین‌نامه اجرایی به صورت کلی و بدون جزئیات کافی ارائه شده‌اند که این امر باعث تفسیرهای متناقض توسط مدیران مدارس و معلمان می‌شود.

نبود دستورالعمل‌های روشن در موارد حساس، مشکلات اجرایی ایجاد می‌کند.

2. عدم تناسب با شرایط واقعی مدارس

آیین‌نامه‌ها گاه بر اساس نیازهای واقعی مدارس و شرایط خاص (مانند مدارس مناطق محروم یا مدارس پرجمعیت) تدوین نشده‌اند.

نیازهای آموزشی و تربیتی خاص دانش‌آموزان کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

3. فقدان انعطاف‌پذیری

آیین‌نامه اجرایی به گونه‌ای است که فضای کافی برای خلاقیت و ابتکار مدیران و معلمان باقی نمی‌گذارد.

استانداردسازی بیش از حد ممکن است مدارس را در شرایط متفاوت دچار مشکل کند.

4. بار اداری زیاد بر دوش مدیران و معلمان

آیین‌نامه‌ها معمولاً وظایف اداری زیادی را برای مدیران و معلمان تعیین می‌کنند، که از تمرکز آنان بر وظایف اصلی آموزشی و تربیتی می‌کاهد.

5. توجه کم به مشارکت دانش‌آموزان و اولیا

در برخی موارد، آیین‌نامه مشارکت دانش‌آموزان و والدین در فرآیند تصمیم‌گیری را نادیده گرفته یا کم‌رنگ کرده است.

6. تمرکزگرایی بیش از حد

بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها در آیین‌نامه‌ها متمرکز و از بالا به پایین است که این امر قدرت تصمیم‌گیری در سطح مدرسه را محدود می‌کند.

7. ضعف در پوشش ابعاد تربیتی و فرهنگی

در آیین‌نامه‌های اجرایی تمرکز بیشتری بر مسائل اجرایی و اداری دیده می‌شود و مسائل تربیتی، فرهنگی و پرورشی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

8. تضاد با برخی نیازهای مدرن آموزشی

آیین‌نامه‌های فعلی ممکن است با نیازهای جدید آموزشی، فناوری‌های نوین و روش‌های نوین تدریس همخوانی نداشته باشند.

9. نظارت ضعیف بر اجرای آیین‌نامه

برخی انتقادات به نبود نظارت دقیق و کارآمد بر اجرای صحیح این آیین‌نامه بازمی‌گردد. گاه آیین‌نامه اجرا نمی‌شود یا به درستی اجرا نمی‌گردد.

این موارد می‌توانند زمینه‌ساز بازنگری و اصلاح آیین‌نامه اجرایی مدارس باشند تا متناسب با نیازهای روز و شرایط خاص مدارس تدوین گردد.

انواع ارزشیابی

انواع ارزشیابی به سه دسته زیر تقسیم می شود :

الف ) ورودی ب) مرحله ای ج) پایانی

الف - ارزشیابی ورودی : همچنان که قبلاً نیز گفته شد تمامی فعالیتهای مربوط به جریان آموزش و پرورش برای ایجاد تغییرات مطلوب در رفتار دانش آموزان انجام می گیرد. هر نوع تغییر در رفتار آدمی مستلزم آمادگی قبلی اوست. به عبارت دیگر یادگیری تغییر رفتار در هر مورد مستلزم یادگیری اموری است که پایه و اساس یادگیری بعدی است .

به همین دلیل معلم قبل از تدریس هر مطلب آموزشی باید معلوم بدارد که آیا دانش آموزان رفتارهای ورودی و به مفهومی دیگر توانایی و مهارتهایی را که لازمه فراگیری مطالبی است که میخواهد تدریس کند از پیش آموخته اند یا خیر. فرض کنید تدریس درسی را در یکی از کلاسهای دبستان یا دوره راهنمایی تحصیلی عهده دار شده اید که تدریس آن را در سال گذشته یا سه ماهه گذشته معلم دیگری بر عهده داشته است. طبیعی است که شما در مورد آمادگی دانش آموزان برای شروع درس خودآگاهی کاملی ندارید. اما میدانید برای اینکه دانش آموزان درس شما را فراگیرند باید در آن زمینه آمادگی لازم را دارا باشند.

ادامه نوشته

ارزشیابی توصیفی

ارزشیابی توصیفی :

شیوه ای از ارزشیابی تحصیلی - تربیتی است که اطلاعات لازم معتبر و مستند برای شناخت دقیق و همه جانبه فراگیران در ابعاد مختلف یادگیری با استفاده از ابزارها و روش های مناسب مانند کارپوشه آزمونها با تأکید بر آزمون های عملکردی و مشاهدات در طول فرایند یاددهی- یادگیری به دست می آید؛ تا بر اساس آن بازخوردهای توصیفی مورد نیاز برای کمک به یادگیری و یاددهی بهتر در فضای روانی و عاطفی مطلوب برای دانش آموز، معلم و اولیا حاصل آید .

ادامه نوشته

ارزشیابی ورودی

ارزشیابی ورودی : تمامی فعالیتهای مربوط به جریان آموزش و پرورش برای ایجاد تغییرات مطلوب در رفتار دانش آموزان انجام می گیرد. هر نوع تغییر در رفتار آدمی مستلزم آمادگی قبلی اوست. به عبارت دیگر یادگیری تغییر رفتار در هر مورد مستلزم یادگیری اموری است که پایه و اساس یادگیری بعدی است .

به همین دلیل معلم قبل از تدریس هر مطلب آموزشی باید معلوم بدارد که آیا دانش آموزان رفتارهای ورودی و به مفهومی دیگر توانایی و مهارتهایی را که لازمه فراگیری مطالبی است که میخواهد تدریس کند از پیش آموخته اند یا خیر. فرض کنید تدریس درسی را در یکی از کلاسهای دبستان یا دوره راهنمایی تحصیلی عهده دار شده اید که تدریس آن را در سال گذشته یا سه ماهه گذشته معلم دیگری بر عهده داشته است. طبیعی است که شما در مورد آمادگی دانش آموزان برای شروع درس خودآگاهی کاملی ندارید. اما میدانید برای اینکه دانش آموزان درس شما را فراگیرند باید در آن زمینه آمادگی لازم را دارا باشند. به عنوان مثال میخواهید چهار عمل اصلی در اعداد اعشاری را در این کلاس تدریس کنید .

در این مثال آموخته های قبلی دانش آموزان که امکان یادگیری چهار عمل اصلی در اعداد اعشاری را فراهم می سازد به شرح زیر است :

ادامه نوشته

اهداف رفتاری

اهداف رفتاری :

اهداف رفتاری به اهدافی گفته می‌شود که به صورت دقیق و قابل مشاهده، رفتار یا عملکردی را که از دانش‌آموز انتظار می‌رود، توصیف می‌کنند. این اهداف باید به گونه‌ای باشند که بتوان آن‌ها را سنجید و ارزیابی کرد. اهداف رفتاری در یک طرح درس، به طور مشخص و قابل اندازه‌گیری، مهارت‌ها، دانش یا نگرش‌هایی را که دانش‌آموزان باید پس از پایان درس به دست آورند، تعریف می‌کنند. اهداف رفتاری طرح درس، یکی از بخش‌های کلیدی در فرآیند طراحی آموزشی است.

ادامه نوشته

دیدگاه روانشناسی درباره سند برنامه درسی ملی

از دیدگاه روانشناسی، سند برنامه درسی ملی باید به اصول و مبانی روان‌شناختی مرتبط با یادگیری، رشد، و تربیت دانش‌آموزان توجه داشته باشد. این دیدگاه به موارد زیر تأکید دارد:

1. توجه به مراحل رشد شناختی و عاطفی:

برنامه درسی باید با توجه به مراحل رشد شناختی (نظریه پیاژه)، اجتماعی (نظریه اریکسون)، و عاطفی کودکان و نوجوانان طراحی شود. برای مثال، محتوای آموزشی برای کودکان ابتدایی باید ملموس و عملی باشد، در حالی که در دوره متوسطه می‌توان از مفاهیم انتزاعی‌تر استفاده کرد.

2. توجه به تفاوت‌های فردی:

از نظر روانشناسی، دانش‌آموزان دارای نیازها، استعدادها، و سبک‌های یادگیری متفاوتی هستند. برنامه درسی باید انعطاف‌پذیری لازم برای پاسخ به این تفاوت‌ها را داشته باشد و فرصت‌هایی برای شکوفایی توانایی‌های منحصر به فرد هر دانش‌آموز فراهم کند.

3. ایجاد انگیزه و علاقه به یادگیری:

برنامه درسی باید به گونه‌ای طراحی شود که حس کنجکاوی و انگیزه درونی دانش‌آموزان تقویت شود. این هدف با استفاده از روش‌های آموزشی جذاب، استفاده از بازی و فعالیت‌های خلاقانه، و تقویت ارتباط بین محتوای درسی و زندگی واقعی محقق می‌شود.

4. توجه به مهارت‌های اجتماعی و عاطفی:

روانشناسی مثبت‌گرا بر اهمیت مهارت‌های اجتماعی مانند همدلی، همکاری، و مهارت حل مسئله تأکید دارد. برنامه درسی باید به این مهارت‌ها نیز بپردازد تا دانش‌آموزان برای زندگی اجتماعی و تعامل با دیگران آماده شوند.

5. کاهش استرس و بهبود سلامت روان:

یکی از نگرانی‌های روانشناختی مرتبط با آموزش، استرس ناشی از فشارهای درسی است. برنامه درسی ملی باید به گونه‌ای طراحی شود که بار روانی بر دانش‌آموزان کاهش یابد و فضای یادگیری ایمن و حمایتی ایجاد شود.

6. توجه به آموزش‌های اخلاقی و هویتی:

برنامه درسی باید در راستای تقویت هویت ملی، اخلاقیات، و ارزش‌های فرهنگی طراحی شود و به دانش‌آموزان کمک کند تا شخصیت خود را در چارچوب ارزش‌های اجتماعی و فرهنگی توسعه دهند.

7. استفاده از یافته‌های روان‌شناسی یادگیری:

نظریه‌های روان‌شناسی یادگیری (مانند رفتارگرایی، شناخت‌گرایی، و سازنده‌گرایی) باید در طراحی برنامه‌های آموزشی لحاظ شوند تا روش‌های تدریس و ارزیابی با فرآیندهای یادگیری دانش‌آموزان هماهنگ باشد.

در مجموع، سند برنامه درسی ملی باید بر اساس اصول روان‌شناسی رشد، یادگیری، و تربیتی طراحی شود تا فرآیند یادگیری به شکل مؤثری اتفاق بیفتد و دانش‌آموزان در تمامی ابعاد رشد (شناختی، عاطفی، اجتماعی و اخلاقی) تقویت شوند.

نکات کلیدی که هنگام برنامه ریزی درسی باید به آنها توجه کرد.

هنگام برنامه‌ریزی درسی در نظام آموزشی، توجه به چندین نکته کلیدی می‌تواند به دستیابی به یک فرآیند آموزشی مؤثر و کارآمد کمک کند. این نکات عبارتند از:

1. تعریف اهداف آموزشی دقیق و واضح

- چرا مهم است؟ برای اینکه فرآیند آموزشی موفقیت‌آمیز باشد، ابتدا باید اهداف روشن و قابل اندازه‌گیری تعریف شوند. این اهداف باید بر اساس نیازهای دانش‌آموزان، تحولات اجتماعی و اقتصادی و برنامه‌های کلان آموزشی کشور تنظیم شوند.

- چگونه انجام دهیم؟ اهداف باید به‌طور مشخص، قابل اندازه‌گیری و واقع‌گرایانه باشند. این اهداف باید به گونه‌ای تعیین شوند که همزمان هم به دانش‌آموزان کمک کنند و هم نیازهای بازار کار را پاسخ دهند.

2. شناخت ویژگی‌های یادگیرندگان

- چرا مهم است؟ هر دانش‌آموز ویژگی‌ها و نیازهای خاص خود را دارد. برنامه‌ریزی درسی باید با توجه به تفاوت‌های فردی، از جمله سطح دانش، سبک‌های یادگیری و مشکلات خاص، صورت گیرد.

- چگونه انجام دهیم؟ استفاده از روش‌های متنوع تدریس، تقسیم‌بندی گروه‌ها بر اساس سطح توانایی و فراهم آوردن شرایط آموزش مناسب برای هر فرد ضروری است.

3. تنوع در روش‌های تدریس و ارزیابی

- چرا مهم است؟ استفاده از یک روش تدریس ثابت برای تمام دانش‌آموزان ممکن است نتایج مطلوب را به همراه نداشته باشد. هر روش تدریس باید متناسب با ویژگی‌های موضوع درسی و نیازهای یادگیرندگان باشد.

- چگونه انجام دهیم؟ ترکیب روش‌های تدریس متنوع مانند تدریس مبتنی بر پروژه، تدریس همگرا، تدریس فعال، یادگیری گروهی و استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای جذب توجه دانش‌آموزان و بهبود کیفیت یادگیری.

4. توجه به منابع آموزشی و زیرساخت‌ها

- چرا مهم است؟ برای موفقیت هر برنامه درسی، باید منابع و ابزارهای مناسب در دسترس باشد. استفاده مؤثر از منابع آموزشی می‌تواند به بهبود تجربه یادگیری و افزایش اثربخشی تدریس کمک کند.

- چگونه انجام دهیم؟ تأمین منابع آموزشی متنوع مانند کتاب‌ها، نرم‌افزارها، ویدیوها، آزمایشگاه‌ها و تجهیزات فناوری اطلاعات باید در اولویت باشد. همچنین، باید از منابع به‌روز و معتبر استفاده شود.

5. انعطاف‌پذیری در برنامه‌ریزی

- چرا مهم است؟ وضعیت‌های مختلفی ممکن است پیش بیاید که نیاز به تغییر در برنامه‌ریزی داشته باشد. مثلاً ممکن است دانش‌آموزان در بخشی از دوره به‌طور غیرمنتظره پیشرفت یا مشکل پیدا کنند.

- چگونه انجام دهیم؟ برنامه درسی باید انعطاف‌پذیر باشد تا بتوان در صورت لزوم تغییرات لازم را اعمال کرد. این تغییرات می‌تواند شامل تغییر زمان‌بندی‌ها، تنظیم روش‌های تدریس یا اضافه کردن منابع جدید باشد.

### 6. زمان‌بندی مناسب

- چرا مهم است؟ برنامه‌ریزی زمانی درست برای هر درس و مرحله، از اهمیت بالایی برخوردار است. زمان‌بندی مناسب به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مطالب را به‌درستی و در زمان مناسب یاد بگیرند.

- چگونه انجام دهیم؟ زمان‌بندی باید به‌گونه‌ای باشد که مطالب پیچیده‌تر زمان بیشتری برای تدریس نیاز داشته باشند و دروس دیگر می‌توانند در زمان‌های کوتاه‌تر آموزش داده شوند. همچنین باید زمانی برای مرور و ارزیابی در نظر گرفته شود.

7.پیوستگی و تسلسل مطالب درسی

- چرا مهم است؟ مطالب درسی باید به‌صورت پیوسته و منطقی به هم متصل باشند. این تسلسل کمک می‌کند که دانش‌آموزان مباحث را بهتر درک کرده و آن‌ها را در ذهن خود تثبیت کنند.

- چگونه انجام دهیم؟ در طراحی برنامه درسی باید روابط میان دروس مختلف به‌درستی شفاف‌سازی شود و مباحث به‌طور تدریجی از آسان به پیچیده‌تر پیش بروند.

8. ارزیابی مداوم و بازخورد مؤثر

- چرا مهم است؟ ارزیابی‌ها باید به‌طور مستمر انجام شوند تا میزان پیشرفت دانش‌آموزان در طول دوره آموزشی سنجیده شود. بازخورد مؤثر و سازنده به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنند.

- چگونه انجام دهیم؟ استفاده از آزمون‌های متنوع (کتبی، عملی، پروژه‌ای) و ارائه بازخورد سازنده به‌طور منظم. همچنین ارزیابی‌ها باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که تمامی ابعاد یادگیری از جمله درک مفهومی، مهارت‌های عملی و تفکر انتقادی را پوشش دهند.

9. ارتباط با والدین و جامعه

- چرا مهم است؟ مشارکت والدین و جامعه در فرآیند آموزشی می‌تواند باعث ایجاد انگیزه بیشتر در دانش‌آموزان و همچنین بهبود کیفیت آموزش شود.

- چگونه انجام دهیم؟ اطلاع‌رسانی به والدین درباره روند یادگیری دانش‌آموزان، برگزاری جلسات مشاوره و همکاری با نهادهای آموزشی و فرهنگی جامعه برای حمایت از فرآیند آموزشی.

10.توجه به فناوری و نوآوری‌ها

- چرا مهم است؟ با پیشرفت‌های فناوری، استفاده از ابزارهای دیجیتال و منابع آنلاین می‌تواند به بهبود فرآیند تدریس و یادگیری کمک کند.

- چگونه انجام دهیم؟ استفاده از فناوری‌های نوین مانند پلتفرم‌های آموزشی آنلاین، نرم‌افزارهای آموزشی و ابزارهای تعاملی می‌تواند به افزایش انگیزه و تعامل دانش‌آموزان با درس کمک کند.

نتیجه‌گیری

برنامه‌ریزی درسی یک فرآیند پیچیده و چندوجهی است که نیاز به توجه دقیق به موارد مختلف دارد. با رعایت این نکات، می‌توان یک برنامه درسی کارآمد و مؤثر طراحی کرد که به نیازهای آموزشی دانش‌آموزان پاسخ دهد و آنها را برای آینده‌ای موفق آماده سازد.

ضرورت وجود برنامه‌ریزی درسی در نظام آموزشی کشور

مقدمه

در هر نظام آموزشی، برنامه‌ریزی درسی یکی از ارکان اساسی و حیاتی به شمار می‌رود. برنامه‌ریزی درسی به معنای طراحی و سازماندهی محتوا، روش‌ها، اهداف و ارزیابی‌های آموزشی است که نقش مهمی در تحقق اهداف آموزشی و پرورشی دارد. بدون برنامه‌ریزی دقیق و هدفمند، امکان تحقق اهداف کلان آموزشی کشور از جمله ارتقای سطح علمی، مهارتی و فرهنگی دانش‌آموزان و دانشجویان به‌درستی فراهم نخواهد شد. در این مقاله، به بررسی ضرورت وجود برنامه‌ریزی درسی در نظام آموزشی کشور پرداخته می‌شود.

1. هماهنگی و انسجام آموزشی

یکی از مهم‌ترین دلایل ضرورت وجود برنامه‌ریزی درسی، ایجاد هماهنگی و انسجام در روند آموزش است. بدون برنامه‌ریزی مشخص، ممکن است دروس به‌صورت پراکنده و بدون پیوستگی منطقی ارائه شوند که این امر باعث می‌شود یادگیری دانش‌آموزان ناکارآمد و غیرمؤثر باشد. برنامه‌ریزی درسی به معلمان، دانش‌آموزان و دانشجویان کمک می‌کند تا از ابتدا تا انتهای یک دوره آموزشی، مسیر مشخص و روشنی برای یادگیری داشته باشند.

2. تطابق با نیازهای جامعه و بازار کار

یکی دیگر از ضرورت‌های برنامه‌ریزی درسی، پاسخگویی به نیازهای جامعه و بازار کار است. در دنیای امروز که نیازهای شغلی و اجتماعی به‌سرعت در حال تغییر هستند، نظام آموزشی باید انعطاف‌پذیر باشد تا دانش‌آموزان و دانشجویان را برای ورود به بازار کار آماده کند. برنامه‌ریزی درسی باید به‌گونه‌ای باشد که مهارت‌های مورد نیاز در بازار کار را به دانش‌آموزان و دانشجویان منتقل کند. به‌عنوان مثال، دروس مهارت‌های نرم‌افزاری، تفکر انتقادی، کار تیمی و مهارت‌های ارتباطی از مواردی هستند که باید در برنامه‌های درسی گنجانده شوند.

3. ارتقای کیفیت آموزش

برنامه‌ریزی درسی همچنین موجب ارتقای کیفیت آموزش می‌شود. با استفاده از برنامه‌ریزی منظم و دقیق، می‌توان اهداف آموزشی را به‌طور واضح تعیین کرد و روش‌های تدریس مناسب را برای رسیدن به این اهداف طراحی کرد. این فرآیند باعث می‌شود که فرآیند یادگیری به‌طور مؤثرتری پیش رود و دانش‌آموزان و دانشجویان به بهترین شکل ممکن از محتوا بهره‌برداری کنند.

4. توجه به تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان و دانشجویان

در هر کلاس و محیط آموزشی، دانش‌آموزان و دانشجویان با ویژگی‌ها و توانمندی‌های مختلف حضور دارند. برنامه‌ریزی درسی می‌تواند با توجه به این تفاوت‌ها، آموزش‌های متنوعی ارائه دهد. به‌طور مثال، دانش‌آموزان با توانایی‌های مختلف یادگیری به برنامه‌های درسی مناسب نیاز دارند تا هر کدام به بهترین نحو ممکن از فرآیند آموزش بهره‌مند شوند. این امر موجب کاهش نابرابری‌های آموزشی و تسهیل دسترسی به آموزش با کیفیت برای همه افراد خواهد شد.

5. نظارت و ارزیابی بهینه فرآیند آموزشی

برنامه‌ریزی درسی نه‌تنها در مرحله طراحی، بلکه در مراحل نظارت و ارزیابی نیز اهمیت دارد. با برنامه‌ریزی دقیق، معلمان و مدیران آموزشی می‌توانند فرآیند آموزش را ارزیابی کرده و در صورت لزوم تغییرات و اصلاحات لازم را اعمال کنند. این ارزیابی‌های مستمر موجب بهبود کیفیت تدریس و یادگیری می‌شود.

6. تسهیل در استفاده از منابع آموزشی

منابع آموزشی، از جمله کتاب‌ها، نرم‌افزارها و تجهیزات فناوری، بخش مهمی از فرآیند آموزشی هستند. برنامه‌ریزی درسی باعث می‌شود که استفاده بهینه از این منابع صورت گیرد. برای مثال، با تعیین دقیق محتوای درسی و زمان‌بندی مناسب، می‌توان از منابع آموزشی به‌طور مؤثر و کارآمد استفاده کرد.

نتیجه‌گیری

وجود برنامه‌ریزی درسی در نظام آموزشی کشور نه‌تنها به بهبود کیفیت آموزش و ارتقای سطح علمی کمک می‌کند، بلکه موجب برآورده شدن نیازهای جامعه، بازار کار و تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان و دانشجویان می‌شود. برای دستیابی به یک نظام آموزشی کارآمد و مؤثر، ضروری است که برنامه‌ریزی درسی به‌طور مستمر و با دقت انجام شود. این برنامه‌ریزی نه‌تنها باید مطابق با اهداف کلان نظام آموزشی کشور باشد، بلکه باید با استفاده از نوآوری‌ها و پیشرفت‌های علمی روز، فرآیند یادگیری را برای دانش‌آموزان و دانشجویان جذاب و مفید سازد.

مزایا و معایب ارزشیابی کیفی توصیفی در نظام آموزشی

مزایا و معایب ارزشیابی کیفی توصیفی در نظام آموزشی

ارزشیابی کیفی توصیفی (که گاهی به آن ارزشیابی فرآیندی یا توصیفی نیز گفته می‌شود) یکی از روش‌های نوین ارزیابی در نظام‌های آموزشی است که هدف آن بیشتر از نمره‌دهی و مقایسه دانش‌آموزان، به درک عمیق‌تر از یادگیری و پیشرفت فردی دانش‌آموزان توجه دارد. این نوع ارزشیابی به‌ویژه در مقاطع ابتدایی کاربرد زیادی دارد و برخلاف آزمون‌های سنتی، بیشتر بر ویژگی‌های فردی، توانایی‌های عملی و مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان تمرکز می‌کند.

در اینجا مزایا و معایب ارزشیابی کیفی توصیفی را بررسی می‌کنیم:

### مزایا ارزشیابی کیفی توصیفی:

1. تمرکز بر فرآیند یادگیری:
ارزشیابی کیفی توصیفی به‌جای اینکه فقط به نتایج نهایی توجه کند، بر فرآیند یادگیری دانش‌آموز تمرکز دارد. معلمان می‌توانند پیشرفت دانش‌آموزان را در طول زمان پیگیری کرده و به بهبود مهارت‌ها و توانایی‌های آنها کمک کنند.

2. ارزیابی جامع:
در این نوع ارزشیابی، تمام جنبه‌های یادگیری (مانند درک مفاهیم، تفکر انتقادی، توانایی حل مسئله و مهارت‌های اجتماعی) مورد توجه قرار می‌گیرد. بنابراین، معلمان می‌توانند تصویری جامع‌تر از پیشرفت دانش‌آموزان به‌دست آورند.

3. کاهش استرس و فشار نمرات:
چون در ارزشیابی کیفی توصیفی بیشتر بر ارزیابی توصیفی و بازخورد تأکید می‌شود تا نمرات، دانش‌آموزان احساس فشار کمتری برای گرفتن نمرات بالا دارند. این امر باعث می‌شود که دانش‌آموزان بتوانند با آرامش بیشتری یاد بگیرند و بر فرآیند یادگیری خود تمرکز کنند.

4. پاسخ به نیازهای فردی دانش‌آموزان:
ارزشیابی کیفی به معلمان این امکان را می‌دهد که با شناخت نقاط قوت و ضعف هر دانش‌آموز، آموزش‌های خود را به‌طور فردی تنظیم کنند. این باعث می‌شود که آموزش‌ها متناسب با نیازها و شرایط هر دانش‌آموز باشد.

5. توسعه مهارت‌های اجتماعی و اخلاقی:
در این نوع ارزشیابی، علاوه بر دانش علمی، مهارت‌های اجتماعی، اخلاقی و مهارت‌های ارتباطی نیز مورد توجه قرار می‌گیرند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که دانش‌آموزان توانمندی‌هایی را کسب کنند که در زندگی روزمره و دنیای کار بسیار مفید هستند.

6. پشتیبانی از معلمان در بهبود تدریس:
معلمان می‌توانند با بررسی دقیق عملکرد و پیشرفت دانش‌آموزان، بازخوردهای مستمر و دقیقی به آنها بدهند. این بازخوردها به معلمان کمک می‌کند تا روش‌های تدریس خود را بهبود دهند و روش‌هایی را برای حل مشکلات یادگیری دانش‌آموزان پیدا کنند.

7. ایجاد فضایی مثبت برای یادگیری:
از آنجا که در ارزشیابی کیفی توصیفی بیشتر بر ارتقاء و بهبود متمرکز است تا مقایسه و رقابت، این روش می‌تواند یک فضای مثبت و حمایتی برای یادگیری ایجاد کند که در آن دانش‌آموزان احساس امنیت کرده و انگیزه بیشتری برای پیشرفت دارند.

### معایب ارزشیابی کیفی توصیفی:

1. زمان‌بر بودن:
ارزشیابی کیفی توصیفی به‌طور معمول نیازمند زمان و تلاش بیشتری است. معلمان باید به‌طور مستمر و دقیق بر پیشرفت دانش‌آموزان نظارت کنند، از آنها بازخورد بگیرند و گزارش‌های توصیفی بنویسند که ممکن است وقت‌گیر باشد.

2. عدم استاندارد بودن:
ارزشیابی کیفی توصیفی بر اساس ارزیابی‌های فردی و توصیفی معلم صورت می‌گیرد. این ممکن است باعث عدم یکنواختی در ارزیابی‌ها شود. ممکن است معلمان مختلف در ارزیابی عملکرد دانش‌آموزان از معیارهای متفاوتی استفاده کنند و این باعث عدم یکپارچگی در ارزیابی‌ها گردد.

3. نیاز به مهارت‌های بالای معلمان:
معلمان برای انجام ارزشیابی کیفی توصیفی نیاز به مهارت‌های ارزیابی دقیق و توانایی در تفسیر داده‌ها دارند. این کار نیازمند آموزش‌های ویژه است و ممکن است برای معلمان با تجربه کم یا بدون آموزش‌های کافی دشوار باشد.

4. مشکل در مقایسه و رتبه‌بندی:
ارزشیابی کیفی توصیفی به دلیل تمرکز بر یادگیری فردی و ارزیابی‌های توصیفی، ممکن است نتایج دقیقی برای مقایسه دانش‌آموزان یا رتبه‌بندی نداشته باشد. این ممکن است در مواقعی که نیاز به ارزیابی مقایسه‌ای (مثلاً برای پذیرش به مدارس خاص یا دانشگاه‌ها) باشد، مشکل ایجاد کند.

5. چالش در ارزیابی میزان پیشرفت:
از آنجا که ارزشیابی کیفی توصیفی بیشتر بر تحلیل کیفیت یادگیری تأکید دارد تا نتایج کمی، ممکن است ارزیابی پیشرفت دانش‌آموزان در مقایسه با ارزشیابی‌های سنتی که نتایج دقیقی را نشان می‌دهند، مشکل‌تر باشد. برخی معلمان ممکن است نتوانند مقیاس‌های دقیقی برای اندازه‌گیری پیشرفت طراحی کنند.​​​​​​

6. اعتماد کمتر والدین به نتایج:
بسیاری از والدین ممکن است با ارزشیابی‌های کیفی توصیفی احساس راحتی نکنند و ترجیح دهند که فرزندشان نمره‌ای دقیق دریافت کند. این می‌تواند باعث بی‌اعتمادی والدین به روش‌های نوین ارزشیابی شود.

7. نیاز به تغییرات زیرساختی:
برای پیاده‌سازی موثر ارزشیابی کیفی توصیفی در مدارس، نیاز به تغییرات در نظام آموزشی و حتی زیرساخت‌های آموزشی است. از جمله تغییرات در روش‌های تدریس، برنامه‌های درسی و روش‌های ارزیابی. این تغییرات ممکن است نیاز به زمان و هزینه‌های زیادی داشته باشد.


نتیجه‌گیری:
ارزشیابی کیفی توصیفی به دلیل مزایای متعددی که در راستای ارتقاء یادگیری، کاهش فشارهای نمراتی و ارتقای مهارت‌های فردی و اجتماعی دارد، ابزار بسیار مؤثری در نظام آموزشی به‌شمار می‌رود. با این حال، معایب و چالش‌هایی همچون زمان‌بر بودن، نیاز به مهارت‌های خاص از معلمان، و مشکلات در مقایسه و ارزیابی پیشرفت نیز وجود دارد که برای پیاده‌سازی مؤثر این سیستم باید مورد توجه قرار گیرند. بنابراین، بهره‌برداری صحیح از این روش‌ها در کنار سایر شیوه‌های ارزشیابی می‌تواند به بهبود کیفیت آموزش در مدارس کمک کند.

ضرورت وجود ارزشیابی کیفی توصیفی در نظام آموزشی کشور

در سال‌های اخیر، با پیشرفت‌های علمی و تغییرات گسترده در دنیای آموزش و پرورش، بسیاری از کشورها به سمت ارزشیابی‌های کیفی و توصیفی در فرآیند آموزش و یادگیری رفته‌اند. در نظام آموزشی کشور ما نیز، ارزشیابی کیفی توصیفی به‌عنوان یک ابزار مهم در ارتقاء کیفیت آموزش شناخته شده است. این نوع ارزشیابی به‌جای تمرکز بر نمرات و ارزیابی‌های کمّی، بر فرآیند یادگیری، تحلیل رفتارهای دانش‌آموزان، و کمک به پیشرفت فردی آنها تأکید دارد. در این مقاله، به بررسی دلایل ضرورت وجود ارزشیابی کیفی توصیفی در نظام آموزشی کشور پرداخته می‌شود.

1. تمرکز بر فرایند یادگیری به‌جای نتیجه نهایی

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ارزشیابی‌های سنتی، تمرکز صرف بر نمرات پایان ترم و نتایج نهایی است. در ارزشیابی‌های کمّی، تنها نتیجه‌ی نهایی ارزیابی می‌شود و این موجب می‌شود که فرآیند یادگیری و تلاش‌های مستمر دانش‌آموز نادیده گرفته شود. در مقابل، ارزشیابی کیفی توصیفی با بررسی مستمر عملکرد دانش‌آموز در طول زمان، تلاش می‌کند که یادگیری را به‌عنوان یک فرآیند پیوسته و تکاملی ارزیابی کند. این نوع ارزشیابی به معلمان کمک می‌کند تا نقاط قوت و ضعف دانش‌آموزان را شناسایی کرده و بر اساس آن راهنمایی‌های لازم را ارائه دهند.

2. پاسخ به نیازهای متنوع دانش‌آموزان

هر دانش‌آموز دارای سبک‌های یادگیری متفاوت است. برخی ممکن است در زمینه‌های خاصی از دروس پیشرفت چشمگیری داشته باشند، اما در سایر زمینه‌ها به زمان بیشتری نیاز داشته باشند. ارزشیابی‌های کیفی توصیفی به‌دلیل ارزیابی جامع از عملکرد دانش‌آموزان در ابعاد مختلف یادگیری، به معلمان این امکان را می‌دهند که نیازهای فردی دانش‌آموزان را بهتر درک کنند و برنامه‌ریزی‌های آموزشی مناسب‌تری داشته باشند. این امر به کاهش فشارهای نادرست روی دانش‌آموزان و تطبیق آموزش با شرایط یادگیری هر فرد کمک می‌کند.

3. کمک به توسعه مهارت‌های اجتماعی و اخلاقی

در دنیای امروز، آموزش تنها به انتقال دانش محدود نمی‌شود. مهارت‌های اجتماعی، اخلاقی و همکاری نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. ارزشیابی کیفی توصیفی می‌تواند به ارزیابی این مهارت‌ها بپردازد و از آنجایی که این نوع ارزشیابی به فرآیندهای آموزشی توجه دارد، می‌تواند در رشد ویژگی‌هایی همچون مسئولیت‌پذیری، کار گروهی، حل مسئله، و مهارت‌های ارتباطی دانش‌آموزان نقش مهمی ایفا کند. به‌عنوان مثال، معلمان می‌توانند از این ارزشیابی برای تحلیل نحوه تعامل دانش‌آموزان در فعالیت‌های گروهی استفاده کنند.

4. فرهنگ‌سازی در زمینه یادگیری عمیق و تفکر انتقادی

با توجه به اینکه ارزشیابی کیفی توصیفی تأکید زیادی بر فرآیند یادگیری و تفکر انتقادی دارد، می‌تواند فرهنگ یادگیری عمیق را در دانش‌آموزان ترویج دهد. به‌جای اینکه دانش‌آموزان صرفاً به حفظ اطلاعات بپردازند و نمره‌ کسب کنند، آنها تشویق می‌شوند که مفاهیم را درک کنند، به تحلیل و بررسی عمیق‌تری از مطالب پرداخته و در یادگیری خود فعالانه شرکت کنند. این امر به تقویت تفکر انتقادی و توانایی حل مسئله در دانش‌آموزان کمک می‌کند.

5. پشتیبانی از معلمان در فرایند تدریس و ارزیابی

ارزشیابی کیفی توصیفی به معلمان این امکان را می‌دهد که بازخوردهای دقیق‌تری به دانش‌آموزان ارائه دهند. در مقایسه با ارزشیابی‌های سنتی، معلمان می‌توانند نقاط قوت و ضعف هر دانش‌آموز را شناسایی کرده و بر اساس آن روش‌های تدریس خود را اصلاح کنند. این امر باعث می‌شود که معلمان قادر به ارائه روش‌های متناسب با نیازهای هر دانش‌آموز باشند و از تدریس یکسان برای همه جلوگیری کنند. علاوه بر این، ارزشیابی کیفی توصیفی به معلمان کمک می‌کند که درک بهتری از نحوه یادگیری دانش‌آموزان داشته باشند و به‌طور مستمر پیشرفت آنها را دنبال کنند.

6. کاهش استرس و فشار نمرات

ارزشیابی‌های کمّی معمولاً دانش‌آموزان را در برابر نمرات و رتبه‌ها قرار می‌دهند و این می‌تواند منجر به استرس و اضطراب در آنها شود. در حالی که ارزشیابی کیفی توصیفی با توجه به ویژگی‌های فردی و ارزیابی جامع از فرآیند یادگیری، فشار و استرس ناشی از نمرات را کاهش می‌دهد. دانش‌آموزان به جای اینکه نگران کسب نمره عالی باشند، بر یادگیری خود تمرکز می‌کنند و احساس مسئولیت بیشتری نسبت به پیشرفت خود پیدا می‌کنند.

7. ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری

در نهایت، هدف اصلی از وجود ارزشیابی کیفی توصیفی در نظام آموزشی کشور، ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری است. این نوع ارزشیابی به‌جای اینکه تنها به نمرات پایانی توجه کند، بر همه جوانب یادگیری دانش‌آموزان از جمله درک مفاهیم، توانایی‌های تحلیلی، مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی تأکید دارد.

در نتیجه، دانش‌آموزان بهتر آماده می‌شوند تا در جامعه و دنیای واقعی موفق شوند و به مهارت‌هایی دست پیدا کنند که در زندگی روزمره به کار می‌آید.

نتیجه‌گیری

در مجموع، ارزشیابی کیفی توصیفی به‌عنوان یک ابزار مؤثر در فرآیند آموزشی، قادر است تا بسیاری از مشکلات موجود در نظام آموزشی کشور را برطرف کند. این ارزشیابی با تمرکز بر فرآیند یادگیری، پشتیبانی از نیازهای فردی دانش‌آموزان، توسعه مهارت‌های اجتماعی و اخلاقی، و ارائه بازخوردهای دقیق به معلمان و دانش‌آموزان، می‌تواند به بهبود کیفیت آموزش و یادگیری کمک کند. در نتیجه، ضرورت وجود ارزشیابی کیفی توصیفی در نظام آموزشی کشور امری انکارناپذیر است و می‌تواند به‌عنوان یکی از گام‌های اساسی در جهت تحول و ارتقای آموزش و پرورش در کشور محسوب شود.

انواع و نتایج برنامه ریزی درسی

بسم الله الرحمن الرحیم

امید فاطمی گروه : ۲۱

انواع برنامه ریزی درسی

متخصصان برنامه ریزی درسی سه نوع نظام برنامه ریزی درسی متمرکز غیر متمرکز و نیمه متمرکز را معرفی نموده اند. یکی از موضوعات اساسی در برنامه ریزی درسی میزان تمرکز یا عدم تمرکز برنامه درسی است. میزان تمرکز برنامه درسی به صورت طیفی است که یک سر آن تمرکزگرایی مطلق و سوی دیگر آن عدم تمرکز کامل است. البته این دو حالت ممکن نیستند و برنامه های درسی کشورهای مختلف در حالتی بین این دو وضع است در تمرکز مطلق که ممکن است در سطوح متفاوت سیاسی اقتصادی، مدیریتی، آموزشی و نظایر آن وجود داشته باشد تمام اختیارات در دست حکومت مرکزی است و هیچ گونه حق تصمیم گیری به واحدهای موسسه ای پایین تر داده نمیشود و همگی، مجری سیاستهای حکومت مرکزی هستند. شواهد زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه تقاضای برنامه ریزی درسی در پیشرفت تحصیلی مؤثر است. به طور خلاصه میتوان اظهار داشت که اگر دانش آموزان فرصت یادگیری چیزی را داشته باشند، معمولا آن را فرا می گیرند و اگر این فرصت برای آنها فراهم نباشد از یادگیری آن محروم خواهند شد. به عبارت دیگر ، هر چه میزان تقاضا در " برنامه ریزی درسی مورد انتظار با ثابت فرض کردن بقیه عوامل بیشتر باشد دانش آموزان بیشتر یاد خواهند گرفت.

برنامه ریزی درسی شامل سازماندهی یک سلسله فعالیتهای یاددهی- یادگیری به منظور ایجاد تغییرات مطلوب در رفتار یادگیرنده ها و ارزشیابی میزان تحقق این تغییرات است .

در ایران برنامه ریزی درسی در سطوح تحصیلی آموزش عمومی (ابتدایی راهنمایی و متوسطه) به صورت متمرکز بر عهده وزارت آموزش و پرورش و مشخصا سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی است و آموزگاران ملزمند تنها از یک کتاب درسی مشخص و واحد برای تدریس استفاده کنند. (عباس حضرتی).

نقش و نتایج برنامه ریزی درسی

برنامه ریزی درسی یک عامل راهبردی است برای رسیدن به اهداف آموزشی و هدف نتیجه مطلوبی است که رفتار در جهت آن هدایت میشود هدفها ارکان برنامه اند و مبنا و اساس کار را شکل میدهند اگر قرار است برنامه درسی طرح ریزی شود و اگر باید کوششهایی برای اصلاح و بهبود مستمر انجام گیرد مشخص بودن هدفهای آموزش و پرورش ضرورت دارد. این آرمانها و هدفهای آموزش و پرورش معیارهای هستند برای انتخاب درس، محتوای آنها، تنظیم روشهای آموزش و تهیه آزمون و وسایل ارزشیابی.

بی‌شک افرادی میتوانند به جایگاه و موقعیت علمی، پژوهشی، معنوی و شغلی نایل شوند که با برنامهریزی صحیح و حساب شده و با روش مطالعه منطقی و اصول، مسیر را طی کرده باشد برنامهریزی و استفاده بهینه از فرصتها، موضوعی است بسیار مهم. این موضوع برای دانشجویان و دانشپژوهان و دانشآموزان جوان، بسیار ارزشمند است. عباس حضرتی

شواهد زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه تقاضای برنامهریزی درسی در پیشرفت تحصیلی مؤثر است. به طور خالصه
میتوان اظهار داشت که اگر دانش‌آموزان فرصت یادگیری چیزی را داشته باشند، معمولا آن را فرا می گیرند و اگر این فرصت برای آنها فراهم نباشد، از یادگیری آن محروم خواهندشد. به عبارت دیگر، هر چه میزان تقاضا در» برنامهریزی
درسی مورد انتظار« با ثابت فرض کردن بقیه عوامل بیشترباشد، دانش‌آموزان بیشتر یاد خواهندگرفت.

زمینه تاریخی پیدایش برنامه ریزی درسی مدرسه

بسم الله الرحمن الرحیم

امید فاطمی گروه ۲۱

به دنبال پرتاب سفینه اسپوتینک به فضا در سال ۱۹۵۷ دهه ی ۱۹۶۰ را دهه ی‌ اصلاح نظام آموزشی یا به طور اخص دوره اصلاح برنامه های درسی نامیدند (مهر محمدی (۱۳۸۱ (۳۸۳)

این حرکت باعث شد، در دهه ی ۱۹۶۰ مراکز . برنامه ریزی درسی جهت طراحی و تدوین برنامههای درسی ایجاد شود. اما این برنامه ها به رغم کیفیت بالا در تولید به دلیل نداشتن انعطاف لازم در اجرا و لحاظ نکردن نیازهای حاصل از تغییرها و تحولهای رو به رشد در عرصه های متعدد با ناکامی روبه رو شدند احمدی، ۱۳۸۵)

براین اساس در اواخر دهه ی ۱۹۷۰، و اوایل دهه ۱۹۸۰ متخصصان برنامه ی درسی گرایش پیدا کردند تا مدارس و معلمان را همچون مشارکت کنندگان در فرایند برنامه ریزی درسی و نه صرفاً شرکای خود در نظر بگیرند اسکیلیک، ۱۹۸۴، زابار ،

این گرایش ،ابتدا در نظامهای آموزشی غیر متمرکز که معلمان بـه نـوعی دارای اقتدار و اختیار بودند؛ مانند استرالیا و انگلستان به وجود آمد، آنگاه در نظام های آموزشی متمرکز دیگر؛ مانند هنگ کنگ و چین تأثیر گذاشت (لی، ۲۰۰۶). در نتیجه برنامه ریزی درسی مدرسه محور به عنوان یک حرکت تازه وارد عرصه ی تصمیم گیری برنامه ی درسی شد و به عنوان یک نظام مکمل برای برنامه ریزی درسی مرکزی، موجودیت یافت از طرف دیگر ظهور اندیشههای جدید تربیتی به نوعی در پیدایش برنامه ریزی درسی مدرسه محور موثر بوده، چنان که نظرهای متأثر ازانسان گرایی و گریه ی هوشهای چندگانه، نظریه ی انتقادی و سازندگی گرایی ازعواملی بودند که بر تلفیق برنامه ی درسی استفاده از روشهای ارزشیابی جانشین تدریس گروهی و یادگیری جمعی و به خصوص بر برنامه ریزی درسی مدرسه - محور در اصلاحات آموزشی و نوآوری در مدارس، در دهه ی ۱۹۹۰ تأکید می کنند (شارون و چونگ)

مارش و همکاران برنامه ریزی درسی مدرسه محور (۱۹۹۰) که ریشه های تاریخی

را در چهار کشور استرالیا ،امریکا کانادا و بریتانیا بررسی کرده اند، اشاره می کنند که در هر چهار کشور برنامه ریزی درسی مدرسه - محور در زمینههای ذیل نمایان شده

است

۱- تقاضا برای افزایش اختیارهای مدرسه در تولید برنامه ی درسی؛

۲- نارضایتی نسبت به روشهای کنترل از بالا به پایین

نیاز مدارس برای پاسخگو بودن به محیط شان و درخواست ،آزادی، فرصت مسئوولیت پذیری و منابع برای تعیین و جهت دهی به امور؛ ۴- مدارس بهترین محل برای برنامه ریزی و طراحی برنامه ی درسی و ایجاد برنامه های ویژه ی تدریس و یادگیری هستند.

۵ خودشکوفایی انگیزش و احساس پیشرفت معلم به طور کامل مبتنی

بر تصمیم گیری برنامه ی درسی است.

-۶- مدرسه یک محل مطمئن و با ثبات برای برنامه ریزی درسی از مجموعه ی ملی

و منطقه ای است (بولستاد، ۲۰۰۴ (۲۶).

بهترین محتوای درسی در زمینه های مختلف برای ایران در عصر و زمانه نوین

بهترین محتوای درسی برای آموزش در جمهوری اسلامی ایران باید بر اساس:

ارزش‌های بومی-اسلامی، نیازهای جامعه، پیشرفت‌های علمی جهانی، و آماده‌سازی دانش‌آموزان برای زندگی در عصر جدید طراحی شود.

در این راستا، ترکیبی از آموزه‌های دینی، اخلاقی، علمی، مهارتی، و فرهنگی باید در برنامه‌های درسی لحاظ گردد.

_در ادامه، پیشنهادهایی برای محتوای درسی در زمینه‌های مختلف ارائه شده است:

ادامه نوشته

مهمترین مهارت های یاددهی_ یادگیری و روش ایجاد آنها در دانش آموزان

مهارت‌های یاددهی و یادگیری به‌عنوان عناصر کلیدی برنامه‌ریزی درسی، نقش مهمی در بهبود فرایند آموزش و موفقیت دانش‌آموزان دارند.

این مهارت‌ها باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که در کلاس درس و زندگی واقعی کاربردی باشند.

در ادامه به مهم‌ترین مهارت‌ها و راهکارهای عملیاتی آن‌ها پرداخته می‌شود...

یعنی ابتدا این مهارت های کلیدی نام برده شده، ویژگی های آن بیان می شود و در نهایت شیوه ایجاد آن در دانش آموزان تشریح میشود

به این صورت:

ادامه نوشته

نقش خانواده در یادگیری دانش آموز ابتدایی

نقش خانواده در یادگیری دانش‌آموزان ابتدایی نقش بسیار حیاتی و اساسی است. خانواده نه تنها نخستین محیط یادگیری برای کودکان است بلکه تأثیرات بلندمدت بر شکل‌گیری شخصیت، انگیزه و مهارت‌های تحصیلی آن‌ها دارد. در دوران ابتدایی، کودکان بیشترین میزان رشد فکری، اجتماعی و عاطفی را تجربه می‌کنند و خانواده به عنوان نخستین معلم و راهنمای آن‌ها، نقش عمده‌ای در این فرآیند ایفا می‌کند.

1. ایجاد انگیزه و علاقه به یادگیری

خانواده می‌تواند با فراهم آوردن محیطی مثبت و حمایتگر، انگیزه و علاقه به یادگیری را در کودکان تقویت کند. توجه به موفقیت‌های کوچک، تشویق به مطالعه و یادگیری، و ایجاد فضایی که در آن کودک احساس کند یادگیری چیزی لذت‌بخش است، باعث می‌شود که او نسبت به مدرسه و درس علاقه‌مند شود. استفاده از کتاب‌ها، بازی‌های آموزشی، و گفت‌وگو در خانه می‌تواند زمینه‌ساز رشد علاقه‌مندی به یادگیری باشد.

2. ایجاد ساختار و نظم

یکی از وظایف مهم خانواده، ایجاد یک ساختار منظم و منسجم برای انجام تکالیف مدرسه است. زمانی که والدین برای انجام تکالیف، مرور دروس و استراحت‌های مناسب برنامه‌ریزی می‌کنند، دانش‌آموزان یاد می‌گیرند که چگونه زمان خود را مدیریت کنند و از فعالیت‌های مختلف به بهترین نحو استفاده نمایند. این نظم و ساختار به کودکان کمک می‌کند که خود را در مسیر یادگیری سازمان‌دهی کرده و از اتلاف وقت جلوگیری کنند.

3. حمایت عاطفی و روانی

در دوران ابتدایی، کودکان به شدت تحت تأثیر حمایت عاطفی از سوی والدین قرار دارند. تشویق، حمایت و درک احساسات کودک در زمان‌هایی که با مشکلات تحصیلی یا اجتماعی روبه‌رو می‌شود، می‌تواند به تقویت اعتماد به نفس و انگیزه‌ی او در ادامه تحصیل کمک کند. حمایت والدین در مواقع شکست یا سختی‌های تحصیلی باعث می‌شود کودک احساس کند که در هر شرایطی مورد حمایت و محبت است.

4. ارتباط با معلمان و مدرسه

ارتباط مؤثر والدین با معلمان و مدرسه تأثیر زیادی بر روند یادگیری دانش‌آموزان دارد. والدین باید از وضعیت تحصیلی و اجتماعی فرزندان خود آگاه باشند و در صورت نیاز با معلمان در ارتباط باشند. این ارتباط نه تنها باعث می‌شود که والدین از نقاط قوت و ضعف تحصیلی فرزند خود مطلع شوند، بلکه فرصتی برای همکاری و ایجاد استراتژی‌های مشترک برای حمایت از کودک در فرآیند یادگیری فراهم می‌آورد.

5. آموزش مهارت‌های اجتماعی و عاطفی

خانواده‌ها می‌توانند با آموزش مهارت‌های اجتماعی و عاطفی به کودکان، آن‌ها را برای تعامل مؤثر با دیگران آماده کنند. این مهارت‌ها شامل توانایی حل تعارض، همکاری با دیگران، احترام به تفاوت‌ها و مدیریت احساسات است که نه تنها در محیط مدرسه بلکه در زندگی روزمره نیز برای موفقیت ضروری هستند.

6. ایجاد فضای مناسب برای یادگیری در خانه

خانواده‌ها می‌توانند با ایجاد فضایی مناسب برای مطالعه و یادگیری در خانه، شرایط بهتری برای یادگیری فراهم کنند. این فضا باید آرام، روشن و بدون حواس‌پرتی باشد. در کنار این، دسترسی به منابع آموزشی مانند کتاب‌ها، اینترنت و ابزارهای آموزشی دیجیتال نیز به ارتقای کیفیت یادگیری کمک می‌کند.

7. الگو بودن برای فرزند

والدین به عنوان نخستین الگوهای اجتماعی و فرهنگی برای کودکان شناخته می‌شوند. اگر والدین خود به مطالعه علاقه‌مند باشند و عادت‌های خوب یادگیری را به فرزندان خود منتقل کنند، این رفتارها در کودک نهادینه می‌شود و او نیز به یادگیری و دانش‌جویی علاقه‌مند خواهد شد.

8. تشویق به حل مسئله و تفکر انتقادی

خانواده‌ها می‌توانند با پرسیدن سوالات چالش‌برانگیز از کودکان و تشویق آن‌ها به تفکر و حل مسئله، مهارت‌های تفکر انتقادی را در آن‌ها تقویت کنند. این مهارت‌ها در یادگیری دروس مختلف و همچنین در مواجهه با مسائل و چالش‌های زندگی روزمره بسیار مفید هستند.

نتیجه‌گیری

در نهایت، نقش خانواده در یادگیری دانش‌آموزان ابتدایی نقش اساسی و تعیین‌کننده‌ای است. خانواده با ایجاد حمایت عاطفی، فراهم آوردن محیط یادگیری مناسب و همکاری مستمر با مدرسه، می‌تواند فرآیند یادگیری کودک را تسهیل کرده و به موفقیت تحصیلی و اجتماعی او کمک کند.

شیوه سازمان یابی نهاد آموزش و پرورش در کشورهای پیشرفته

سازمان‌یابی آموزش و پرورش در کشورهای پیشرفته به گونه‌ای طراحی شده که از طریق :

۱)برنامه‌ریزی دقیق

۲)ساختارهای حمایتی

۳)تمرکز بر کیفیت

به پیشرفت دانش‌آموزان کمک می‌کند.

در ادامه ویژگی‌های کلیدی این سازمان‌یابی توضیح داده می‌شود:

ادامه نوشته

راهکارهای بهبود و عملیاتی شدن سند تحول بنیادین بعد از ۱۴۰۴

برای اصلاح سند تحول بنیادین در جمهوری اسلامی ایران و تضمین قابلیت عملیاتی شدن آن، باید نکات زیر را مدنظر قرار داد:

۱. تحلیل وضعیت موجود

ارزیابی دقیق اجرا: بررسی میزان تحقق اهداف سند موجود و شناسایی ضعف‌ها و چالش‌های اجرایی.

شناخت ذینفعان: تعیین نقش‌ها و نیازهای همه بازیگران شامل دولت، معلمان، دانش‌آموزان، والدین و نهادهای فرهنگی.

۲. رویکردهای اصولی در اصلاح سند

واقع‌گرایی: اهداف باید با توجه به منابع موجود (مالی، انسانی، فناوری) طراحی شوند.

انعطاف‌پذیری: سند باید قابلیت تطبیق با تغییرات اجتماعی، اقتصادی و تکنولوژیک را داشته باشد.

محوریت عدالت آموزشی: کاهش شکاف‌های منطقه‌ای، جنسیتی و طبقاتی در ارائه خدمات آموزشی.

تقویت ارزش‌های بومی-اسلامی: توجه به هویت ملی و اسلامی در تمامی ابعاد تحول آموزشی.

۳. طراحی راهکارهای عملیاتی

شناسایی اولویت‌ها: تعیین اقدامات فوری و اقدامات بلندمدت بر اساس نیازهای جامعه.

تأمین منابع پایدار: برنامه‌ریزی برای تأمین مالی از بودجه دولتی، سرمایه‌گذاری خصوصی و مشارکت عمومی.

استفاده از فناوری: بهره‌گیری از فناوری‌های نوین برای آموزش هوشمند، یادگیری آنلاین و کاهش هزینه‌ها.

مکانیزم نظارت و ارزیابی: ایجاد سامانه‌ای برای رصد پیشرفت و ارائه گزارش‌های دوره‌ای.

۴. فرآیند اصلاح سند

مشارکت ذینفعان: برگزاری جلسات مشورتی با معلمان، دانش‌آموزان، خانواده‌ها و نخبگان آموزشی.

توجه به پژوهش‌های علمی: استفاده از نتایج پژوهش‌های داخلی و بین‌المللی برای تقویت راهبردها.

آزمون‌پذیری سیاست‌ها: ابتدا اجرای آزمایشی برخی طرح‌ها در مناطق محدود و سپس تعمیم به کل کشور.

۵. بسترهای کلیدی برای اجرا

آموزش معلمان: توانمندسازی معلمان به‌عنوان مجریان اصلی سند تحول.

تقویت زیرساخت‌ها: بهبود وضعیت مدارس، تجهیزات آموزشی و شرایط محیطی.

ایجاد انگیزه: طراحی سیستم‌های تشویقی برای معلمان، مدیران و دانش‌آموزان.

نمونه‌هایی از راهکارهای پیشنهادی

برنامه‌ریزی منطقه‌ای: طراحی برنامه‌های متناسب با ویژگی‌های بومی هر منطقه.

تقویت ارتباط صنعت و آموزش: ادغام مهارت‌های شغلی در برنامه‌های درسی.

تمرکز بر مهارت‌های زندگی: توسعه توانایی‌های ارتباطی، حل مسئله و تفکر انتقادی در دانش‌آموزان.

اجرای این اصلاحات نیازمند همکاری همه‌جانبه نهادهای مرتبط و تأمین منابع کافی است تا سند بتواند به اهداف تحول‌آفرین خود دست یابد.

روش های بهبود یادگیری و انگیزه در دانش آموزان

تدریس در مدارس ابتدایی به دلیل تأثیر عمیقی که بر شخصیت و توانایی‌های آینده دانش‌آموزان دارد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سال‌های ابتدایی تحصیل، زیربنای موفقیت تحصیلی و حرفه‌ای کودکان را در آینده تشکیل می‌دهد. بنابراین، اتخاذ روش‌های مؤثر تدریس می‌تواند نقشی کلیدی در بهبود یادگیری و ارتقای کیفیت آموزش داشته باشد. در این مقاله، به بررسی روش‌های نوین و مؤثر برای

بهبود تدریس در مدارس ابتدایی پرداخته می‌شود..

استفاده از روش‌های یادگیری فعال

در یادگیری فعال، دانش‌آموزان به صورت مستقیم و پویا در فرایند یادگیری مشارکت دارند. این روش شامل فعالیت‌هایی نظیر کار گروهی، بحث و گفت‌وگو، بازی‌های آموزشی و پروژه‌های کلاسی می‌شود. یادگیری فعال باعث افزایش علاقه و انگیزه دانش‌آموزان می‌شود و یادگیری مفاهیم را عمیق‌تر و ماندگارتر می‌کند.

بهره‌گیری از فناوری‌های آموزشی

فناوری می‌تواند نقش مؤثری در جذاب‌تر کردن فرایند آموزش ایفا کند. استفاده از نرم‌افزارهای آموزشی، ویدئوهای تعاملی، بازی‌های دیجیتال و تخته‌های هوشمند می‌تواند یادگیری را برای کودکان جذاب‌تر کند. فناوری همچنین امکان شخصی‌سازی آموزش را فراهم می‌کند، به گونه‌ای که هر دانش‌آموز با توجه به سرعت یادگیری و نیازهای خود پیشرفت کند.

توجه به تفاوت‌های فردی

دانش‌آموزان از نظر توانایی‌های یادگیری، علاقه‌ها و سبک‌های یادگیری با یکدیگر متفاوت‌اند. معلمان باید با ارزیابی دقیق این تفاوت‌ها، از روش‌ها و محتوای متنوعی استفاده کنند تا نیازهای هر دانش‌آموز را برآورده سازند. برای مثال، استفاده از ابزارهای بصری برای یادگیرندگان دیداری یا فعالیت‌های عملی برای دانش‌آموزان کینستتیک می‌تواند مفید باشد.

ایجاد محیط یادگیری حمایتی

محیطی که در آن دانش‌آموزان احساس امنیت و حمایت کنند، زمینه‌ساز یادگیری بهتر است. معلمان باید با ایجاد فضای احترام متقابل، تقویت اعتماد به نفس و فراهم کردن فرصت‌های ابراز نظر، به دانش‌آموزان کمک کنند تا به راحتی در کلاس مشارکت کنند.

استفاده از ارزیابی‌های منظم و بازخورد مؤثر

ارزیابی‌های مداوم و متنوع به معلمان کمک می‌کند تا نقاط قوت و ضعف دانش‌آموزان را شناسایی کنند. بازخورد سازنده و مشخص نیز می‌تواند دانش‌آموزان را در جهت بهبود عملکردشان هدایت کند. ارزیابی‌ها نباید صرفاً بر آزمون‌های کتبی متمرکز باشند، بلکه می‌توان از روش‌هایی مانند پروژه‌ها، مشاهدات کلاسی و مصاحبه‌ها استفاده کرد.

تقویت مهارت‌های اجتماعی و عاطفی

در کنار آموزش محتوای درسی، پرورش مهارت‌های اجتماعی و عاطفی از اهمیت بالایی برخوردار است. این مهارت‌ها شامل توانایی کار گروهی، مدیریت احساسات، همدلی و حل مسئله می‌شوند. معلمان می‌توانند با برگزاری فعالیت‌های گروهی و بازی‌های تعاملی، این مهارت‌ها را در دانش‌آموزان تقویت کنند.

آموزش مبتنی بر بازی

بازی یکی از مؤثرترین روش‌های یادگیری برای کودکان در سنین ابتدایی است. بازی‌های آموزشی می‌توانند به دانش‌آموزان کمک کنند تا مفاهیم پیچیده را به روش‌های ساده و جذاب بیاموزند. این روش همچنین به افزایش انگیزه و شور و نشاط در کلاس کمک می‌کند.

مشارکت والدین در فرایند آموزش

مشارکت والدین در آموزش، تأثیر قابل توجهی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دارد. معلمان می‌توانند با برقراری ارتباط مؤثر با والدین، آن‌ها را در جریان روند یادگیری کودکان قرار دهند و از حمایت آن‌ها برای بهبود یادگیری استفاده کنند.

تقویت مهارت‌های خودتنظیمی

یکی از اهداف مهم آموزش ابتدایی، پرورش توانایی خودتنظیمی در کودکان است. این مهارت به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا به طور مستقل برنامه‌ریزی کنند، وظایف خود را مدیریت کنند و بر چالش‌ها غلبه کنند. معلمان می‌توانند با ارائه وظایف چالش‌برانگیز و آموزش روش‌های مدیریت زمان، این مهارت‌ها را تقویت کنند.

آموزش مفاهیم به روش داستان‌گویی

داستان‌گویی یکی از روش‌های مؤثر برای آموزش مفاهیم است. داستان‌ها می‌توانند باعث افزایش تمرکز، تقویت حافظه و درک عمیق‌تر مفاهیم شوند. معلمان می‌توانند از داستان‌های جذاب و مرتبط با موضوع درس استفاده کنند تا یادگیری را برای دانش‌آموزان دلپذیرتر کنند.

توجه به سلامت جسمانی و روانی دانش‌آموزان

سلامت جسمانی و روانی دانش‌آموزان تأثیر زیادی بر یادگیری آن‌ها دارد. معلمان باید به تغذیه مناسب، فعالیت بدنی و بهداشت روانی دانش‌آموزان توجه کنند. همچنین، برگزاری برنامه‌های ورزشی و فعالیت‌های هنری می‌تواند به بهبود یادگیری کمک کند.

توسعه حرفه‌ای معلمان

آموزش مداوم معلمان و آشنایی آن‌ها با روش‌های نوین تدریس، تأثیر مستقیمی بر کیفیت آموزش دارد. برگزاری کارگاه‌ها، سمینارها و دوره‌های آموزشی می‌تواند معلمان را به ابزارها و مهارت‌های جدیدی مجهز کند.

نتیجه گیری

بهبود تدریس در مدارس ابتدایی نیازمند ترکیبی از روش‌های علمی و خلاقانه است. با استفاده از رویکردهای ذکرشده، معلمان می‌توانند تجربه یادگیری دانش‌آموزان را بهبود بخشند و زیربنای موفقیت تحصیلی و اجتماعی آن‌ها را فراهم کنند. توجه به نیازهای دانش‌آموزان و ایجاد محیطی حمایتی و پویا از مهم‌ترین عوامل موفقیت در این زمینه است.

تأثیر صبحانه بر بهبود یادگیری در مدرسه

صبحانه به عنوان یکی از وعده‌های اصلی غذایی نقش مهمی در تأمین انرژی و مواد مغذی مورد نیاز برای شروع روز دارد. مطالعات متعددی نشان داده‌اند که مصرف صبحانه سالم می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر بهبود عملکرد تحصیلی و یادگیری دانش‌آموزان داشته باشد.

یکی از دلایل این تأثیر مثبت، ارتباط صبحانه با تأمین انرژی پایدار برای مغز است. مغز برای انجام فعالیت‌های شناختی مانند تمرکز، حافظه و حل مسئله به گلوکز نیاز دارد. وقتی کودکان صبحانه نمی‌خورند، سطح گلوکز خون کاهش می‌یابد که این موضوع می‌تواند باعث کاهش تمرکز و کاهش توانایی حل مسائل در کلاس شود.

تحقیقات نشان می‌دهد کودکانی که صبحانه می‌خورند، در آزمون‌های ریاضی و زبان عملکرد بهتری دارند. همچنین، این کودکان تمایل دارند تا مشارکت بیشتری در کلاس داشته باشند و رفتارهای مثبت‌تری از خود نشان دهند. مصرف صبحانه‌ای که حاوی ترکیب مناسبی از کربوهیدرات، پروتئین و چربی‌های سالم باشد، می‌تواند باعث بهبود عملکرد شناختی شود.

علاوه بر این، حذف صبحانه می‌تواند با مشکلاتی مانند خستگی زودهنگام، کج‌خلقی و کاهش تعامل اجتماعی همراه باشد. این عوامل نه تنها بر یادگیری فردی، بلکه بر جو کلی کلاس نیز تأثیر می‌گذارد.

در نتیجه، توصیه می‌شود که والدین و مدارس به اهمیت صبحانه سالم توجه ویژه‌ای داشته باشند و برنامه‌ریزی‌هایی برای اطمینان از مصرف این وعده غذایی توسط دانش‌آموزان انجام دهند. این موضوع می‌تواند تأثیرات مثبت طولانی‌مدتی بر یادگیری و موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان داشته باشد.

برنامه‌ریزی درسی برای دوره‌های متفاوت

مقدمه
برنامه‌ریزی درسی برای دوره‌های مختلف آموزشی (ابتدایی، متوسطه و عالی) به معنای طراحی محتوای آموزشی و فعالیت‌ها بر اساس نیازها و ویژگی‌های خاص هر گروه سنی است. این برنامه‌ریزی باید به گونه‌ای باشد که یادگیری را تسهیل کند و به رشد همه‌جانبه دانش‌آموزان کمک کند.

ادامه نوشته

برنامه‌ریزی درسی براساس نیازهای دانش‌آموزان

برنامه‌ریزی درسی به معنای طراحی و سازماندهی محتوا، فعالیت‌ها و زمان‌بندی‌های آموزشی است که بر اساس نیازهای خاص دانش‌آموزان انجام می‌شود. این نوع برنامه‌ریزی به معلمان کمک می‌کند تا به بهترین شکل ممکن به یادگیری و پیشرفت دانش‌آموزان بپردازند.

ادامه نوشته

روش نوین تدریس

آموزش یکی از مسائل بسیار مهم نظام های تعلیم و تربیت است منظور از آموزش فرآیند دو سویه یاددهی ـ یادگیری اطلاعات مهارت ها و نگرشهای مثبت درباره موضوعی است که متناسب با گروه سنی خاص و در شرایط زمانی معین به اجرا در آمده است امروزه هدف از تعلیم و تربیت تنها انتقال میراث فرهنگی و تجارب بشری به نسل جدید نیست بلکه رسالت نظام های آموزشی را ایجاد تغییرات مطلوب در نگرش ها شناخت ها و در نهایت رفتار انسان ها دانسته اند آموزش درست و به جا می تواند دانسته های علمی یک جامعه را افزایش دهد و باعث بروز نگه داشتن آن جامعه میشود.

ادامه نوشته

کتاب نقد مکتب ها: آرمانِ آزادی

علی صفایی حائری

انسان در حرکتش هر چه قوی تر شد، ضعیف تر گردید..

دیروز گوشش صدای بال و پای حشرات را می شنید و امروز صدای انسان ها و جنگل ها را نمی شنود.

ص ۱۵

مطالبی در مورد قلب

قلب یکی از مهم‌ترین اعضای بدن ماست و نقش بسیار حیاتی در سیستم گردش خون دارد. این عضو به اندازه یک مشت انسان است و در سمت چپ قفسه سینه قرار دارد. قلب به طور مداوم خون را پمپاژ می‌کند و اکسیژن و مواد مغذی را به تمام قسمت‌های بدن می‌رساند.

قلب از چهار بخش اصلی تشکیل شده است: دو دهلیز (دهلیز راست و چپ) و دو بطن (بطن راست و چپ). خون از طریق رگ‌های خونی به قلب می‌آید و پس از پمپاژ شدن، به رگ‌های دیگر برای تأمین نیازهای بدن ارسال می‌شود.

علاوه بر این، قلب به عنوان یک پمپ الکتریکی عمل می‌کند و سیگنال‌های الکتریکی را برای تنظیم ضربان قلب تولید می‌کند. این ضربان معمولاً بین 60 تا 100 بار در دقیقه است.
### ساختار قلب
قلب از چهار بخش اصلی تشکیل شده است:
1. **دهلیز راست**: خون کم‌اکسیژن از بدن به این بخش می‌آید.
2. **دهلیز چپ**: خون غنی از اکسیژن از ریه‌ها به این بخش می‌آید.
3. **بطن راست**: خون کم‌اکسیژن را به ریه‌ها برای اکسیژن‌گیری پمپاژ می‌کند.
4. **بطن چپ**: خون غنی از اکسیژن را به تمام بدن پمپاژ می‌کند.

### عملکرد قلب
قلب به دو مرحله اصلی تقسیم می‌شود:
- **سیستول**: مرحله‌ای که قلب منقبض می‌شود و خون را به بیرون پمپاژ می‌کند.
- **دیستول**: مرحله‌ای که قلب استراحت می‌کند و خون به آن وارد می‌شود.

### سیستم الکتریکی قلب
قلب دارای یک سیستم الکتریکی است که به آن کمک می‌کند تا به طور منظم و هماهنگ ضربان بزند. این سیستم شامل:
- **گروه سینوسی (SA Node)**: این ناحیه در دهلیز راست قرار دارد و به عنوان "پمپ اصلی" عمل می‌کند.
- **گروه AV (Atrioventricular Node)**: این ناحیه سیگنال‌ها را از گروه سینوسی دریافت کرده و به بطن‌ها منتقل می‌کند.

### سلامت قلب
برای حفظ سلامت قلب، رعایت چند نکته مهم است:
- **تغذیه سالم**: مصرف میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل.
- **فعالیت بدنی**: ورزش منظم به تقویت قلب کمک می‌کند.
- **مدیریت استرس**: تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن و یوگا می‌توانند مفید باشند.
- **پرهیز از سیگار و الکل**: این موارد می‌توانند به سلامت قلب آسیب برسانند

ارزشیابی کیفی توصیفی

ارزشیابی کیفی توصیفی

ارزشیابی دانش آموزان از طریق آزمون

ارزشیابی از طریق آزمون به معنای استفاده از آزمون‌ها و امتحانات برای سنجش و ارزیابی دانش، مهارت‌ها و توانایی‌های یادگیرندگان است. این نوع ارزیابی می‌تواند به صورت کتبی، شفاهی یا عملی باشد و معمولاً شامل سوالات چندگزینه‌ای، تشریحی، یا فعالیت‌های عملی است.

اهداف ارزشیابی از طریق آزمون

سنجش یادگیری:

۱بررسی میزان یادگیری و تسلط دانش‌آموزان بر مطالب آموزشی.

2. شناسایی نقاط قوت و ضعف: کمک به معلمان و دانش‌آموزان برای شناسایی نقاط قوت و ضعف در یادگیری.

3. تعیین پیشرفت: ارزیابی پیشرفت دانش‌آموزان در طول زمان و مقایسه آن با استانداردهای آموزشی.

4. تصمیم‌گیری: کمک به تصمیم‌گیری در مورد ادامه تحصیل، انتخاب رشته و یا نیاز به آموزش‌های بیشتر.

نکات مهم در طراحی یک آزمون موثر

تعیین اهداف آموزشی

طراحی آزمون

محتوای آزمون

تعیین معیار های ارزیابی

اجرای آزمون تحلیل

نتایج بازخورد

ادامه نوشته

تاثیر سن بر زبان دوم

موضوع :تاثیر سن بر زبان دوم

بر اساس نتایج تحقیقاتی انجام شده روی نوزادان، دانشمندان دریافتند نوزادانی که تنها چند ساعت از تولد آنها گذشته است، می‌توانند بین صداهای زبان مادری خود و یک زبان خارجی تمایز قائل شوند! این مطالعه نشان می‌دهد که نوزادان در حالی که هنوز در رحم مادر هستند، زودتر از آنچه قبلا تصور می شد شروع به جذب زبان می‌کنند بر این اساس جنین در رحم مادر از هفته بیست و سوم با شکل گیری سیستم شنوایی‌اش، می‌تواند صداهای محیط پیرامون خود را بشنود و در بعضی مواقع به این صداها واکنش نشان می‌دهد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که از اواخر بارداری جنین صداهای محیط اطراف را می‌شنود و به عبارتی فرایند زبان‌آموزی از اواخر دوران جنینی آغاز می‌شود.

سن مناسب یادگیری زبان جدید مفهومی به اسم “دوره بحرانی” یا “زمان طلائی” برای یادگیری زبان وجود دارد. بر اساس این مفهوم بعد از گذشت سن خاصی دیگر نمی‌توان یک زبان را در سطح عالی و مانند گویشوران بومی آن زبان یاد گرفت و صحبت کرد. معمولا این دوره را بین 5 تا 15 سال گزارش می‌کنند . اما دانشمندان از اساس با وجود چنین سن بحرانی و دوره زمانی آن مخالف هستند. با این وجود همه دانشمندان و حتی آنهایی که با مساله دوره بحرانی و زمان طلائی یادگیری زبان مخالف هستند همه روی یک اصل اتفاق نظر دارند؛ “هرچه زودتر، بهتر”. این اصل بیانگر این است که هر چه زودتر یادگیری زبان جدید را در کودکان شروع کنیم نتایج بهتری به دست خواهد آمد. هرچند هیچ وقت دیر نیست و یادگیری زبان دوم در هر سنی ممکن است اما با افزایش سن، توانایی یادگیری زبان به تدریج کاهش می‌یابد

سن، محیط زبانی و روش آموزش زبان دوم در مساله بهترین سن آموزش زبان دوم، تعامل و اثرگذاری عوامل محیطی با عوامل بیولوژیک و ژنتیکی بسیار مهم است. مساله بیولوژیک به فرآیند رشد مغز و تغییرات آن در طول زمان اشاره دارد. سرعت سیناپس سازی در نوزادان خیلی بالا است. تا سن دو سالگی مغز با سرعت زیاد سیناپس می‌سازد. از دو سالگی همزمان با تشکیل شبکه‌های جدید عصبی در مغز، برخی سیناپس‌ها نیز هرس شده و از بین می‌روند از سن 20 سالگی به بعد نیز مغز روزانه تعداد قابل توجهی از سلول‌های عصبی غیرقابل استفاده را از دست می‌دهد. به همین دلیل دو دهه اول زندگی زمان مناسب‌تری برای یادگیری مهارت‌ها و زبان‌های جدید است. تغییرات ایجاد شده از این سن به بعد ظرفیت یادگیری‌های جدید و بخصوص یادگیری زبان جدید را به مرور کاهش خواهد داد. بر این اساس قبل از 2 سالگی بهترین سن آموزش زبان دوم در کودکان است.

با توجه به مسائل ذکر شده می‌توان نتیجه گرفت اوائل کودکی بهترین سن آموزش زبان دوم است. فراگیری دو زبان در سنین پایین بهترین گزینه است و اثرات مثبت زیادی روی سرعت و کیفیت یادگیری و مهارت‌های زبانی در دو زبان خواهد داشت. دوزبانه‌هایی که هر دو زبان را به طور همزمان از نوزادی یاد می‌گیرند را دوزبانه‌های همزمان می‌گویند.

در مقابل دوزبانه‌های همزمان گروه دیگری که اول یکی از زبان‌ها و در سنین بالاتر زبان دیگری را یاد می‌گیرند دوزبانه متوالی نامیده می‌شوند. شواهد علمی متعدد برتری دوزبانگی همزمان را نسبت به دوزبانگی متوالی اثبات کرده است. کودکانی که از نوزادی به طور همزمان و به یک اندازه در معرض هر دو زبان هستند، خزانه واژگانی بیشتر، لهجه بهتر، مهارت‌های زبانی عالی‌تر و توانایی بیشتری در پردازش همزمان دو زبان خواهند داشت.

نگرش‌ها و باورهای اشتباه در مورد تاثیر منفی دوزبانه‌شدن کودکان در سنین پایین وجود دارد. اما خوشبختانه دوزبانگی زودهنگام هیچ گونه اثر منفی روی رشد زبان و گفتار ندارد. مثلا برخی از والدین بر این باور هستند که اگر کودک در سنین 12 سالگی به بالا به آموزش زبان دوم رو بیاورد خیلی راحت زبان دوم مورد نظر را می آموزد با این تفاوت که کودک با افزایش سن توانایی مغزی اش برای آموزش زبان پایین می آید یا مثلا گفته می شود آموزش همزمان دوبان در دوره ۲ سالگی یا ۳ تا ۶ سالگی که دوره طلایی آموزش زبان است باعت میشود که کودک زبان ها را با هم اشتباه کند یا بر یک زبان مسلط و در زبان دیگر افت میکند یا مفاهیم کلمات را یادنمیگیرد

اگر شرایط فراگیری دو زبان از بدو تولد فراهم نباشد، چکار باید کرد؟ همانطور که گفته شد اوائل کودکی بهترین سن آموزش زبان دوم است. با وجود اهمیت دوزبانگی همزمان و یادگیری زبان‌ها از کودکی، والدینی که کودک خود را از ابتدا در معرض یکی از زبان‌ها قرار نداده‌اند، نباید امید خود را برای دوزبانه شدن کودکان بزرگترشان از دست بدهند. محیط زبانی برای نوزادان منحصر به فرد بوده و در سنین بالاتر با همان کمیت و کیفیت وجود نخواهد داشت. اما راه‌های بسیاری برای تسهیل دوزبانگی و کمک به دوزبانه شدن کودکان در سنین بالاتر وجود دارد.

چند نمونه از راه کار های آموزشی : والدین می‌توانند پرستاری دوزبانه یا ماهر در زبان مورد نظر برای کودک استخدام کنند تا شرایط مناسب محیط زبانی برای کودک فراهم شده و محرک‌های زبانی کافی و با کیفیت دریافت کند. آنها میتوانند در اوقات فراغت کودکشان از انیمیشن های با زبان دوم مدنظرشان استفاده کنند یا با استفاده از کارت ها و اسباب بازی های مخصوص آموزش زبان دوم کلمات را کم کم به بچه آموزش دهند. یکی دیگر از راه‌ها گذاشتن کودک در مهدهای دوزبانه است.بحث یادگیری همزمان و مواجه یکسان با هر دو زبان دو اصل اساسی هستند که نباید هیچگاه فراموش کرد. برای مواجه و استفاده یکسان از هر دو زبان والدین نباید مانع از استفاده کودک از یکی از زبان‌ها شوند بلکه باید فرصت مواجه و استفاده از زبان دیگر را بیشتر نمایند. یک مساله مهم دیگر بحث تعدیل انتظارات والدین با توجه به محیط زبانی کودک و میزان مواجه و استفاده از هر کدام از زبان‌ها است.

در انتها ذکر دو نکته بسیار مهم ضروری است؛ اگر می‌خواهید کودکتان دوزبانه باشد، هر چه زودتر شرایط دوزبانه شدن را فراهم کنید بهتر است. نکته دوم این است که هر چه مواجه کودک با هر دو زبان بیشتر باشد فرآیند دوزبانگی بهتر و سریعتر تکمیل خواهد شد. با این وجود هیچ وقت برای یادگیری زبان دوم دیر نیست. شما حتی اگر یک فرد 65 ساله هستید و می خواهید یک زبان جدید یاد بگیرید، همین الان شروع کنید؛ این کار شدنی است. با افزایش سن به دلیل اثر عوامل بیولوژیک و محیطی، یادگیری زبان دوم سخت تر می‌شود. برای کسی که انگیزه دارد هیچ وقت برای یاگیری یک زبان یا مهارت جدید دیر نیست

منابع:مقاله : دکتر هیوا محمدی

مقاله : پرورش کودکان دوزبانه

معمولاً برنامه های درسی از عناصری تشکیل شده اند که ترکیب وهماهنگی مناسب آنها در کنار یکدیگر مؤفقیت یک برنامه درسی را تضمین می کند.در اینجا به مواردی اشاره می شود که می توانند بعنوان عناصر کلیدی در هر برنامه درسی مد نظر قرار گیرند.

هدفها

هیچ فعالیتی در آموزش وپرورش انجام نمی شود مگر اینکه هدفمند باشد.«سئوال من باید بکوشم که دانش آموزانم به چه دست یابند؟ظاهراً به نظر می رسد که سؤالی کاملا آسان می باشد.با این حال اغلب موجب بعضی مشکلات می شود.این پرسشی است که به نظر می رسد برخی معلمان هرگز از خودشان نمی پرسند.دانشجو معلمان دانشکده های علوم تربیتی تقریبا آن موقعی که می خواهند به تمرین آموزگاری بپردازند اغلب از خود ویا معلمانشان می پرسند«من چه چیزی را باید تدریس کنم؟»«چه روشهایی باید بکار برم؟»ولی به ندرت می پرسند که «من باید بکوشم تا دانش آموزانم به چه دست یابند؟» درست است که در بعضی جاها در یادداشتهای آمادگی شان معمولاً اظهار کوتاهی در مورد هدف دیده می شود ولی این اغلب برحسب محتوایی که باید یاد گرفته شود یا مهارتی که باید بدست آید بیان می گردد.»( ادری ونیکلس،ترجمۀ داریوش دهقان،1377: 38). «این آرمان ها و هدفهای آموزش و پرورش،معیار هایی هستند برای انتخاب دروس،محتوای آنها،تنظیم روشهای آموزش،تهیه آزمون و وسایل ارزشیابی.در حقیقت، کلیه قسمتهای مختلف برنامه درسی،وسایل رسیدن به مقاصد آموزش وپرورش هستند.از این رو،برای مطالعۀ برنامه های درسی به طور منظم وآگاهانه،ابتدا باید اطمینان حاصل شود که هدفهای آموزش وپرورش تعیین ومشخص شده است».

اهداف کلی

«انتخاب وتدوین اهداف کلی جهت حرکت ومحدوده کار را مشخص می کند؛چه این فعالیت تدریس یک جلسه یا برگزاری یک دوره آموزشی باشد».«به آن دسته از اهداف آموزشی که بصورت عبارتهای کلی بیان می شوند،هدفهای کلی آموزش گفته می شود؛اگرچه این هدفها تصوری کلی به معلم می دهند هنگام تدریس چندان کمکی به او نمی کنند ومعلم نمی تواند آنهارا به طور مستقیم در فعالیتهای آموزشی کلاس به کار بگیرد؛بنابراین هدفهای کلی آموزشی(هدفهای نهایی آموزشی) هدفهایی هستند که بصورتی مبهم بیان می شوند وممکن است رد مقایسه باهدفهای مرحله ای در مدت زمان بیشتری تحقق پذیرند».

اهداف جزئی

به دلیل مبهم بودن اهداف کلی،لازم است آنها به اجزاء کوچکتری تقسیم کرد تا صراحت بیشتری داشته باشند، لذا از افعال رفتاری در بیان اهداف جزئی استفاده می شود تا حالتی روشن،صریح و واضح پیدا کند». «اهداف جزئی از آن نظر مورد استفاده وبهره برداری قرار می گیرند که اهداف کلی به خودی خود وبه دلیل مبهم وکلی بودنشان نمی توانند به راحتی مورد استفاده قرار گیرند؛ بنابراین لازم است اهداف کلی را به اجزاء کوچکتر وخردتری که همان اهداف جزئی هستند تقسیم کرد تا با صراحتی که در آنها مطرح است آموزش را قابل اجرا نماید».

اهداف رفتاری

«در پاره ای از منابع،هدفی را رفتاری معرفی کرده اند که رفتار یا عملی که بروز آن از فراگیر انتظار می رود به صورت فعلی قابل مشاهده واندازه گیری تدوین کرده باشند.بنابراین از این دیدگاه می توان یک هدف جزئی را یک هدف رفتاری نیز نامید؛ولی از دیدگاهی دیگر نمی توان یک هدف جزئی را با هدف رفتاری یکسان تلقی نمود زیرا با وجود قابل مشاهده واندازه گیری بودن رفتار در هدف جزئی،هدفی را که دارای سه جزء اساسی؛ رفتار، شرایط و معیار نیست نمی توان یک هدف رفتاری کامل دانست.در رابطه با سه مفهوم یاد شده،رفتار عبارت است از عمل یا فعالیت ویا توانایی که بروز آن را از فراگیر انتظار داریم.شرایط عبارت است از مؤقعیتی که رفتار مورد نظر در آن بروز می کند ومعیار عبارت است از حداقل میزان قابل قبول بروز رفتار مورد نظر»(احدیان،1380: 8).

راهبردهای یادهی – یادگیری

انتخاب راهبردهای یاد دهی- یادگیری مناسب،جزو فرایند برنامه ریزی درسی ،محسوب می شود واتخاذ تصمیم در این مورد باید قبل از تهیه وتولید مواد آموزشی انجام گیرد؛انواع فعالیتهای پیشنهادی برای یادگیری دانش آموزان[تجارب یاگیری]، شیوه انتقال اطلاعات،انتخاب ویا حذف مطالبی خاص،توالی فعالیتها،حجم مطالب ومیزان سازماندهی آنها وغیره کاملاً تحت تأثیر فلسفۀ آموزشی برنامه ریزان درسی و روشهای یاددهی- یادگیری است».

وسایل،رسانه ها ومواد آموزشی

«یکی از محصولات نهایی هر طرح برنامۀ درسی،تولید انواع گوناگون مواد آموزشی است.هرگاه معلم شخصاً تدوین برنامۀ درسی را بر عهده داشته باشد،می تواند به آسانی از انواع مواد آموزشی که در دسترس است،استفاده کند.ولی اگر برنامه درسی،توسط یک سازمان مرکزی[نظیر سازمان پژوهش وبرنامه ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش کشورمان ایران] برای جمع کثیری از دانش آموزان تهیه شود،انواع مختلف مواد آموزشی به صورت «بسته یا کیت » چنان تهیه وعرضه می شود که به سهولت برای توزیع آماده باشد».

محتوای برنامه درسی

« اصطلاح محتوای برنامۀ درسی نه تنها به قسمتها وقطعه های سازمان یافته ای که به گونه ای منظم یک رشته علمی را تشکیل می دهد اطلاق می شود،بلکه شامل وقایع و پدیده هایی که به نحوی با رشته های مختلف علمی ارتباط دارند نیز هست».

ارزشیابی

ارزشیابی یکی از مهمترین مراحل تنظیم برنامه های درسی است.«فرایند ارزشیابی اساساً فرایند تعیین میزان تحقق هدفهای آموزش وپرورش به طور واقعی از طریق برنامه های درسی وآموزش است ،و از آنجایی که هدفهای آموزش وپرورش،در واقع،بیانگر تغییراتی هستند که در رفتارهای انسان به وجود می آیند .به عبارت روشنتر،چون غرض نهایی از تدوین هدف ها، ایجاد تغییرات مطلوب در الگوهای رفتاری دانش آموزان می باشد،بنابراین ارزشیابی نیز عبارت خواهد بود از فرایند میزان تغییرات در رفتارهایی که واقعاً صورت گرفته شود».

ون دن اکر (2003) بر اساس تعریف نسبتاً ساده برنامه درسی توسط واکر (2003) که برنامه‌ریزی را شامل سه عنصر مهم محتوا، هدف و سازمان یادگیری تعریف نموده است، به ارائه چارچوبي تکمیلی در زمینه برنامه درسی پرداخته است. این چارچوب که با مؤلفه‌های مختلف یک برنامه درسی سر و کار دارد، ده پرسش ویژه را درباره برنامه‌ریزی یادگیری دانش‌آموز مطرح می‌نماید و تحت عنوان تار عنکبوت برنامه درسی نامیده می‌شود.

به طور کلی، هسته اصلی یک برنامه درسی به اهداف و محتوای یادگیری مربوط می‌شود. تغییرات در این هسته، معمولاً تغییرات در سایر عناصر طرح یادگیری یا برنامه درسی را در پی خواهد داشت. به هر حال، یک راه روشن برای تجسم رابطه بین عناصر مختلف برنامه درسی اصطلاحاً تار عنکبوت برنامه درسی نامیده می‌شود. در تار عنکبوت برنامه درسی، چیدمان ده عنصر برای نشان دادن ارتباط و تعامل درونی آن و نیز برای تأکید بر آسیب‌پذیری این چیدمان به شکل یک شبکه تار عنکبوتی نمایش داده می‌شود. بنابراین، اگر چه ممکن است که در طول زمان‌های مختلف تأکیدِ طراحی برنامه درسی بر روی مؤلفه‌های خاصی باشد، لیکن، در نهایت برای حفظ انسجام و پیوستگی شبکه، برخی تنظیمات صورت خواهد گرفت. یک مثال برجسته در این زمینه تلفیق فناوری اطلاعات و ارتباطاتدر برنامه درسی، با توجه مقدماتی بر روی تغییر در مؤلفه‌های مواد، منابع و مکان است. به نظر می‌رسد که شبکه تار عنکبوتی استعاره‌ای بسیار مناسب برای اشاره به پیچیدگی تلاش برای بهبود برنامه درسی به شکلی متعادل، سازگار و پایدار است .

در تار عنکبوت برنامه درسی، منطق و چرایی به عنوان یک پیوند مرکزی در ارتباط با تمام مؤلفه‌های دیگر برنامه درسی عمل می‌کند. در حالت آرمانی، این مؤلفه‌ها با یکدیگر نیز ارتباط و پیوند برقرار کرده و موجبات ثبات و انسجام را در طرح فراهم می‌آورند. استعاره تار عنکبوت بر ماهیت آسیب‌پذیر یک برنامه درسی تأکید می‌نماید. هر چند که تار عنکبوت نسبتاً انعطاف‌پذیر است، معذلک، اگر یک رشته و یا زنجیره خاصی از آن نسبت به سایر رشته‌ها به شدت و یا به تعداد دفعات بیشترکشیده شده و تحلیل رود، پاره خواهد شد. به این ترتیب، تار عنکبوت بیان‌گر این عبارت است که قدرت و توان هر تار و زنجیر به اندازه قدرت و توان ضعیف‌ترین حلقه آن است. بنابراین، این موضوع تعجب‌آور نیست که اغلب شناسایی نوآوری پایدار و سازگار در برنامه درسی بسیار دشوار است

ارزشیابی تکوینی

ارزشیابی تکوینی :

ارزشیابی تکوینی به فرایند جمع آوری اطلاعات و داده ها در طول دوره یادگیری و تدریس اطلاق میشود که هدف آن بهبود و ارتقاء کیفیت یادگیری و تدریس است. این نوع ارزشیابی به جای تمرکز بر نتایج نهایی و نمره‌دهی، بر روی پیشرفت‌های مداوم و بازخوردهای مستمر تأکید دارد.

در ارزشیابی تکوینی، معلمان و یادگیرندگان به طور مداوم در حال ارزیابی و بررسی فرآیند یادگیری هستند. این ارزیابی می‌تواند شامل فعالیت‌هایی مانند آزمون‌های کوتاه، پروژه‌ها، بحث‌های کلاسی و بازخوردهای شفاهی باشد. هدف اصلی این نوع ارزشیابی، شناسایی نقاط قوت و ضعف یادگیرندگان و ارائه بازخوردهای مؤثر به آن‌ها برای بهبود یادگیری است .

اهداف ارزشیابی تکوینی شامل موارد زیر است:

بهبود یادگیری: هدف اصلی ارزشیابی تکوینی، شناسایی نقاط قوت و ضعف یادگیرندگان و ارائه بازخوردهای مؤثر به آن‌ها برای بهبود فرآیند یادگیری است.

تنظیم تدریس: معلمان می‌توانند بر اساس نتایج ارزشیابی، روش‌های تدریس و فعالیت‌های یادگیری را تنظیم کنند تا به نیازهای خاص یادگیرندگان پاسخ دهند.

افزایش خودآگاهی: ارزشیابی تکوینی به یادگیرندگان کمک می‌کند تا خود را ارزیابی کنند و نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنند، که این امر به افزایش خودآگاهی و مسئولیت‌پذیری آن‌ها منجر می‌شود.

تشویق به یادگیری فعال: این نوع ارزشیابی یادگیرندگان را به مشارکت فعال در فرآیند یادگیری تشویق می‌کند و آن‌ها را به تفکر انتقادی و حل مسئله ترغیب می‌کند.

فراهم کردن بازخورد مستمر: ارزشیابی تکوینی به یادگیرندگان بازخوردهای فوری و مستمر ارائه می‌دهد که به آن‌ها کمک می‌کند تا درک بهتری از پیشرفت خود داشته باشند و در صورت نیاز، تغییرات لازم را اعمال کنند.

ایجاد محیط یادگیری مثبت: این نوع ارزشیابی به ایجاد فضایی کمک می‌کند که در آن یادگیرندگان احساس راحتی کنند و بتوانند بدون ترس از اشتباه، یاد بگیرند و رشد کنند.

شناسایی نیازهای یادگیری: ارزشیابی تکوینی به معلمان کمک می‌کند تا نیازهای یادگیری خاص هر دانش‌آموز را شناسایی کنند و برنامه‌های آموزشی را بر اساس آن تنظیم کنند .

روش های ارزشیابی تکوینی

روش‌های ارزشیابی تکوینی متنوع هستند و می‌توانند به معلمان و یادگیرندگان کمک کنند تا فرآیند یادگیری را بهبود بخشند. در زیر به برخی از این روش‌ها اشاره می‌شود:

پرسش‌های کلاسی: طرح پرسش‌های کوتاه و هدفمند در طول تدریس به معلمان کمک می‌کند تا درک یادگیرندگان از مطالب را ارزیابی کنند و به آن‌ها بازخورد دهند.

آزمون‌های کوتاه: برگزاری آزمون‌های کوچک و غیررسمی در پایان هر جلسه یا فصل به یادگیرندگان کمک می‌کند تا میزان یادگیری خود را بسنجند و معلمان نیز می‌توانند نقاط ضعف را شناسایی کنند.

پروژه‌ها و فعالیت‌های گروهی: انجام پروژه‌های گروهی یا فردی به یادگیرندگان این امکان را می‌دهد که مهارت‌های خود را در عمل به کار ببرند و معلمان می‌توانند پیشرفت آن‌ها را ارزیابی کنند.

خودارزیابی: ترغیب یادگیرندگان به ارزیابی خود و شناسایی نقاط قوت و ضعف خود، که می‌تواند به افزایش خودآگاهی و مسئولیت‌پذیری آن‌ها کمک کند.

بازخوردهای شفاهی: ارائه بازخوردهای فوری و شفاهی در حین تدریس یا بعد از فعالیت‌ها به یادگیرندگان کمک می‌کند تا درک بهتری از عملکرد خود داشته باشند.

دفترچه یادداشت یا روزنامه یادگیری: یادگیرندگان می‌توانند تجربیات و احساسات خود را در مورد فرآیند یادگیری در یک دفترچه یادداشت ثبت کنند که این امر به معلمان کمک می‌کند تا پیشرفت آن‌ها را پیگیری کنند.

چک‌لیست‌ها و مقیاس‌های ارزیابی: استفاده از چک‌لیست‌ها و مقیاس‌های ارزیابی برای سنجش مهارت‌ها و دانش یادگیرندگان به معلمان کمک می‌کند تا به طور سیستماتیک پیشرفت آن‌ها را ارزیابی کنند.

بحث‌های کلاسی و کارگاه‌ها: برگزاری بحث‌های کلاسی و کارگاه‌ها به یادگیرندگان این امکان را می‌دهد که نظرات و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و از یکدیگر یاد بگیرند.

مزایای ارزشیابی تکوینی

ارزشیابی تکوینی دارای مزایای متعددی است که می‌تواند به بهبود فرآیند یادگیری و تدریس کمک کند. در زیر به برخی از این مزایا اشاره می‌شود:

بهبود یادگیری: ارزشیابی تکوینی به یادگیرندگان کمک می‌کند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنند و بر اساس بازخوردهای دریافتی، در فرآیند یادگیری خود بهبود ایجاد کنند.

بازخورد مستمر: این نوع ارزشیابی به یادگیرندگان بازخوردهای فوری و مستمر ارائه می‌دهد که به آن‌ها کمک می‌کند تا درک بهتری از پیشرفت خود داشته باشند و در صورت نیاز، تغییرات لازم را اعمال کنند.

تنظیم تدریس: معلمان می‌توانند بر اساس نتایج ارزشیابی، روش‌های تدریس و فعالیت‌های یادگیری را تنظیم کنند تا به نیازهای خاص یادگیرندگان پاسخ دهند.

افزایش انگیزه: ارائه بازخورد مثبت و شناسایی پیشرفت‌های کوچک می‌تواند به افزایش انگیزه یادگیرندگان کمک کند و آن‌ها را به ادامه یادگیری ترغیب کند.

تشویق به یادگیری فعال: ارزشیابی تکوینی یادگیرندگان را به مشارکت فعال در فرآیند یادگیری تشویق می‌کند و آن‌ها را به تفکر انتقادی و حل مسئله ترغیب می‌کند.

ایجاد محیط یادگیری مثبت: این نوع ارزشیابی به ایجاد فضایی کمک می‌کند که در آن یادگیرندگان احساس راحتی کنند و بتوانند بدون ترس از اشتباه، یاد بگیرند و رشد کنند.

شناسایی نیازهای یادگیری: ارزشیابی تکوینی به معلمان کمک می‌کند تا نیازهای یادگیری خاص هر دانش‌آموز را شناسایی کنند و برنامه‌های آموزشی را بر اساس آن تنظیم کنند.

توسعه مهارت‌های خودارزیابی: یادگیرندگان با استفاده از ارزشیابی تکوینی می‌آموزند که چگونه خود را ارزیابی کنند و به این ترتیب مهارت‌های خودارزیابی و خودمدیریتی را توسعه می‌دهند.

کاهش استرس: با تمرکز بر پیشرفت‌های مداوم به جای نمره‌دهی نهایی، استرس و فشار روانی یادگیرندگان کاهش می‌یابد و آن‌ها می‌توانند با آرامش بیشتری یاد بگیرند .

رفرنس دهی Apa

از عبارت Associasions Phsycological American (انجمن روانشناسی آمریکا) اقتباس شده‌است و امروزه مرسوم‌ترین شیوه رفرنس‌نویسی در جهان به شمار می‌رود و بر همه شیوه های دیگری که برای تسریع در نوشتن، تایپ و انتشار مورد استفاده قرارمی‌گیرند برتری دارد و از سوی بسیاری از مجلات و انجمن های علمی مورد قبول واقع شده است. این روش مورد تایید مجموعه رشته‌های علوم انسانی و علوم اجتماعی نیز هست.

دلایلی که باعث برتری روش APA بر سایر روش های رفرنس‌نویسی است به شرح زیر است:

1. توسط انجمن روان‌شناسان آمریکا American Psychological Association که به اختصار APA معرفی شده‌است.
2. مورد قبول بسیاری از مجله‌ها و انجمن‌های علمی معتبر بین‌المللی است.
3. به طور مداوم مورد بازنگری قرار می‌گیرد.
4. با بسیاری از نرم‌افزارهای مدیریت منابع علمی مانند EndNote و Mendely سازگار است.
5. توسط بسیاری از پایگاه‌های اطلاعات علمی مورد قبول واقع شده در موقع جست‌و‌جوی اطلاعات می‌توان اطلاعات را بر اساس آن دریافت کرد.
6. شیوه‌ای بسیار کاربردی در علوم اجتماعی و مجموعه علوم انسانی می‌باشد.

شیوه‌نامه ایران در نرم‌افزار زوترو: اگر از نرم‌افزار زوترو Zotero برای رفرنس‌دهی استفاده می‌کنید، می‌توانید مستقیما شیوه‌نامه ایران را به نرم‌افزار وارد کنید. این شیوه‌نامه نسخه فارسی شده APA هست که توسط ایران‌داک منتشر شده‌است. برای نصب این شیوه نامه مسیر زیر را طی کنید:
از منوی Edit، گزینه Settings را باز کنید و در زیرمنوی Cite، کلید Get Additional Style را فشار دهید. در این بخش عبارت:
Iran Manual of Style – شیوه‌نامه ایران (فارسی) را جست‌و‌جو کنید.

مهم‌ترین نکات منبع‌نویسی به شیوه APA: کتاب؛

با یک نویسنده:

• کریمی، یوسف (۱۳۷۵). روانشناسی اجتماعی:نظریه‌ها، مفاهیم و کاربردها. نشر ارسباران
• کریمی، یوسف (۱۳۸۲). روانشناسی اجتماعی:نظریه‌ها، مفاهیم و کاربردها(چاپ یازدهم).تهران: نشر ارسباران
• کریمی،ی. (۱۳۸۲).روانشناسی اجتماعی:نظریه‌ها، مفاهیم و کاربردها(چاپ یازدهم).تهران: نشر ارسباران
• وین رایت، ویلیام (بی‌تا). عقل و دل. ترجمه: محمدهادی شهاب (۱۳۸۶). قم: انتشارات پژوهشگاه علوم و معارف اسلامی

کتاب با دو نویسنده:

• مارشال، کاترین و راسمن، گرچن ب. (۱۹۹۵). روش تحقیق کیفی. ترجمه: علی پارسائیان و سیدمحمد اعرابی (۱۳۷۷). تهران: انتشارات دفتر پژوهش‌های فرهنگی
• مارشال، ک. و راسمن، گ. ب. (۱۹۹۵). روش تحقیق کیفی. ترجمه: علی پارسائیان و سیدمحمد اعرابی (۱۳۷۷). تهران: انتشارات دفتر پژوهش‌های فرهنگی

کتاب: با سه نویسنده:

• سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس و حجازی، الهه (۱۳۷۶).روش‌های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: انتشارات آگه.
• سرمد، زهره، بازرگان، عباس و حجازی، الهه (۱۳۷۶). روش‌های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: انتشارات آگه.
• سرمد، ز.، بازرگان، ع. و حجازی، ا.(۱۳۷۶). روش‌های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: انتشارات آگه.

نکته: منبع با بیش از شش نویسنده

• منابعی که بیش از شش نویسنده دارند بعد از ششمین نویسنده «و همکاران» اضافه می‌شود؛

بعضی صاحب نظران معتقدند نوشتن نام شش نویسنده متن را طولانی می کند لذا ذکر نام سه نویسنده ی اول کافی است و بعد از آن باید « و همکاران » نوشته شود .

در متون فارسی کمتر منبعی می توان پیدا کرد که بیش از سه نویسنده داشته باشد، ولی در متون انگلیسی منابع با بیش از سه نویسنده (به ویژه در مقاله های علمی) به طور مکرر مشاهده می شود

سایت نوشتن مقاله چیست و چه کمکی به شما می‌کند؟

سایت‌هایی در فضای آنلاین وجود دارند که به شما کمک می‌کنند تا مقالات مختلفی را به زبان‌های گوناگون برای سایت خودتان یا برای چاپ در نشریات علمی خارجی بنویسید. در واقع، امکان سفارش نوشتن مقاله در این روزها وجود دارد. مثلا برخی از سایت‌ها با دریافت هزینه‌ای از افراد، از پایان‌نامه‌ای که نوشته‌اند، مقالاتی استخراج می‌کنند. در این حالت، دانشجو می‌تواند با چاپ مقاله در مجلات خارجی و داخلی، ضمن کسب نمره بیشتر در هنگام دفاع پایان‌نامه خود، اعتبار علمی‌ خود را هم بالا ببرد. قیمت نوشتن مقاله از پایان‌نامهبستگی به عوامل مختلفی مانند زمان تحویل، میزان تخصص نویسنده و حجم کار دارد.

نوشتن مقاله با کمترین هزینه یکی از خواسته‌های عمومی است. افراد تمایل دارند که هنگام سفارش نگارش مقاله‌ای به زبان فارسی یا انگلیسی، هزینه‌های کمتری پرداخت کنند. اما واقعیت این است که ارائه هرگونه خدماتی بدون هزینه نیست. اگر قصد دارید ترجمه‌ای دقیق و باکیفیت دریافت کنید، لازم است هزینه‌ای معقول و مناسب را نیز در نظر بگیرید.

هزینه نوشتن مقاله علمی پژوهشی یا هزینه مقاله کنفرانسی یا هر مقاله دیگری به عواملی بستگی دارد که در ادامه به آنها اشاره می‌شود:

• رشته و زمینه تخصصی متن مقاله
• زمان تحویل مقاله
• تخصص مترجم و نویسنده
• حجم مقاله

شما می‌توانید از خدمات ترجمه فوری موسسه رایت می استفاد کنید و ترجمه مقالات خود را با بهترین کیفیت و در سریع‌ترین زمان تحویل بگیرید.

در پایان

روش مقاله‌نویسی دارای اصولی است که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت. شرط ورود به دنیای نوشتن مقالات حرفه‌ای چه در حوزه پژوهش‌های علمی و چه در حوزه‌های دیگر، این است که به خوبی بتوانید ساختار مقاله را حفظ کنید. همچنین، بنا به بستری که در آن می‌نویسید و مخاطبانی که دارید، قوانین را رعایت کنید.

اگر مقاله‌نویسی و نوشتن شغل حرفه‌ای شما نیست، احتمالا برای نوشتن مقالات به کمک حرفه‌ای نیاز خواهید داشت. به عنوان مثال، شخصی که می‌خواهد با استخراج مقاله از پایان نامه نمره بهتری در جلسه دفاع بگیرد یا رزومه‌اش را قوی‌تر کند، به کمک احتیاج دارد. همچنین، کسی که می‌خواهد مقاله فارسی‌اش را به انگلیسی ترجمه کند تا در مجلات بین‌المللی منتشر شود، نیز به کمک حرفه‌ای نیاز دارد تا بتواند اثری باکیفیت و دقیق تولید کند و بر روی انتشار آن در ژورنال‌های بین‌المللی حساب کند.

سپردن کار ترجمه به مجموعه‌هایی قابل‌اعتماد که تجربه و تخصص کافی در این زمینه دارند، راه‌گشای موفقیت کسانی خواهد بود که نیاز به ترجمه مقاله‌شان دارند. رایت می از سایت‌های ترجمه حرفه‌ای است که با وجود نیروهای خبره و کاربلد می‌تواند به افراد برای نگارش و ترجمه مقالات مختلف در زمینه‌های تخصصی گوناگون کمک شایانی کند. اگر نگران ترجمه یا خدمات دیگری مانند ویرایش و… هستید، رایت می بهترین گزینه برای شما است.

روش تدریس بحث گروهی/فیضی

روش تدریس بحث گروهی

یکی از رویکرد های مشارکتی در آموزش است،که به دانش‌آموزان و دانشجویان اجازه می‌دهد از طریق تبادل نظر و تعامل با یکدگیر یادگیری را تعمیق بخشند.

این روش بر اساس مشارکت فعال و تفکر انتقادی طراحی شده و در موضوعاتی که نیاز به تحلیل،بررسی چند جانبه و دیدگاههای متفاوت دارند،بسیار کاربردی است...​​​​​

ادامه نوشته

راهکارهای کیفیت بخشی‌وتوسعه حرفه‌ای مدارس عشایر

دلایل تشکیل مدارس عشایردرسطح جهان به دلیل نرسیدن کلاس هابه حدنصاب است.درکشورماهم به دلیل شرایط اقلیمی کوچ بسیاری ازمردم ودلایل دیگرونرسیدن کلاس هابه حدنصاب کلاس های چندپایه و مدارس عشایرتشکیل شدند.تشکیل مدارس عشایردرایران به دوره دکترمحمودحسابی درسال۱۳۳۱که وزیرفرهنگ کابینه دکترمصدق بودبازمی گردد.پس ازکودتای ۲۸مردادوفروپاشی دولت مصدق مدارس عشایروتعلیم وتربیت به دست آمریکایی هاافتاد.محمدبهمن بیگی دراین میان به استخدام آمریکایی ها در آمد.وپس از تحول اسنادمدیریت این مدارس رابرعهده گرفت.به این دلیل ایشان رابنیانگذار مدارس عشایر می دانند.

محمدبهمن بیگی بنیانگذار مدارس عشایر

ادامه نوشته

تأثیر هوش عاطفی بر موفقیت شغلی

هوش عاطفی چیست؟هوش عاطفی، به معنای توانایی شناسایی، درک و مدیریت احساسات خود و دیگران است. این مفهوم اولین بار توسط پیتر سالوی و جان مایر در اوایل دهه 1990 مطرح شد و سپس توسط دانیل گلمن در کتاب معروف خود، "هوش عاطفی"، به طور گسترده‌تری مطرح گردید.

ادامه نوشته

بررسی سیر تحول برنامه درسی ملی ایران از زمان شکل‌گیری مدارس نوین تا به امروز

برای بررسی سیر تحول برنامه درسی ملی ایران از زمان شکل‌گیری مدارس نوین تا به امروز، باید به بررسی چند دوره تاریخی مهم پرداخت که هر کدام از این دوره‌ها بازتاب‌دهنده تغییرات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران بوده است. در ادامه، این سیر تحول به‌صورت مستند و مفصل همراه با ذکر منابع معتبر بررسی می‌شود.

ادامه نوشته

معرفی و بررسی برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی ایران

برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان یک سند راهبردی در نظام آموزش‌وپرورش کشور، چارچوبی جامع برای هدایت فرآیند یاددهی-یادگیری و تحقق اهداف تربیتی در نظام آموزشی است. این سند بر مبنای مبانی نظری تعلیم و تربیت اسلامی، اسناد بالادستی نظیر سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش، و ویژگی‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ایران طراحی شده است. هدف اصلی برنامه درسی ملی، تربیت شهروندانی آگاه، متعهد، و توانا برای زندگی فردی، اجتماعی، و جهانی است.

ادامه نوشته