آیین‌نامه اجرایی مدارس به عنوان یک چارچوب قانونی برای مدیریت و سازماندهی مدارس طراحی شده است، اما با انتقاداتی نیز روبه‌رو است. در ادامه به برخی از این انتقادات اشاره می‌کنم:

1. کلی‌گویی و نبود شفافیت

بسیاری از بندهای آیین‌نامه اجرایی به صورت کلی و بدون جزئیات کافی ارائه شده‌اند که این امر باعث تفسیرهای متناقض توسط مدیران مدارس و معلمان می‌شود.

نبود دستورالعمل‌های روشن در موارد حساس، مشکلات اجرایی ایجاد می‌کند.

2. عدم تناسب با شرایط واقعی مدارس

آیین‌نامه‌ها گاه بر اساس نیازهای واقعی مدارس و شرایط خاص (مانند مدارس مناطق محروم یا مدارس پرجمعیت) تدوین نشده‌اند.

نیازهای آموزشی و تربیتی خاص دانش‌آموزان کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

3. فقدان انعطاف‌پذیری

آیین‌نامه اجرایی به گونه‌ای است که فضای کافی برای خلاقیت و ابتکار مدیران و معلمان باقی نمی‌گذارد.

استانداردسازی بیش از حد ممکن است مدارس را در شرایط متفاوت دچار مشکل کند.

4. بار اداری زیاد بر دوش مدیران و معلمان

آیین‌نامه‌ها معمولاً وظایف اداری زیادی را برای مدیران و معلمان تعیین می‌کنند، که از تمرکز آنان بر وظایف اصلی آموزشی و تربیتی می‌کاهد.

5. توجه کم به مشارکت دانش‌آموزان و اولیا

در برخی موارد، آیین‌نامه مشارکت دانش‌آموزان و والدین در فرآیند تصمیم‌گیری را نادیده گرفته یا کم‌رنگ کرده است.

6. تمرکزگرایی بیش از حد

بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها در آیین‌نامه‌ها متمرکز و از بالا به پایین است که این امر قدرت تصمیم‌گیری در سطح مدرسه را محدود می‌کند.

7. ضعف در پوشش ابعاد تربیتی و فرهنگی

در آیین‌نامه‌های اجرایی تمرکز بیشتری بر مسائل اجرایی و اداری دیده می‌شود و مسائل تربیتی، فرهنگی و پرورشی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

8. تضاد با برخی نیازهای مدرن آموزشی

آیین‌نامه‌های فعلی ممکن است با نیازهای جدید آموزشی، فناوری‌های نوین و روش‌های نوین تدریس همخوانی نداشته باشند.

9. نظارت ضعیف بر اجرای آیین‌نامه

برخی انتقادات به نبود نظارت دقیق و کارآمد بر اجرای صحیح این آیین‌نامه بازمی‌گردد. گاه آیین‌نامه اجرا نمی‌شود یا به درستی اجرا نمی‌گردد.

این موارد می‌توانند زمینه‌ساز بازنگری و اصلاح آیین‌نامه اجرایی مدارس باشند تا متناسب با نیازهای روز و شرایط خاص مدارس تدوین گردد.